Քալաթ ալ-Բահրեյն, Քալաթ ալ-Բահրեյն[1] (արաբ․՝ قلعة البحرين «Բերդ Բահրեյն»), հնագիտական տեղանք Բահրեյնում։ Արհեստական բլուր է, որը ձևավորվել է՝ Մ.թ.ա. 2300 թվականից մինչև 1700 թվականները մշակութային հաջորդական շերտերի կողմից։ Սա խոսում է այս ժամանակահատվածում մարդու մշտական ներկայության մասին։ Ի թիվս այս շերտի տպավորիչ է Պորտուգալիական ամրոցը, դրա տակ գտնվել է հնագույն ամրոց, որը նախկինում Դիլմուն մայրաքաղաքին էր, որը («կալա, կալաթ»-«բերդ») անունը տվեց պեղումների ամբողջ վայրին։ Պահպանվել է հնագիտական հարուստ ժառանգություն, որը բնութագրում է այս քաղաքակրթությունը, որը նախկինում հայտնի էր միայն Շումերական աղբյուրներում[2]։ 2005 թվականին այդ վայրը ներառվեց ՅՈՒՆԵՍԿՕ-ի Համաշխարհային ժառանգության ցանկում[2]։
Մինչ օրս պեղվել է օբյեկտի մոտ 25%-ը, հայտնաբերվել են բնակելի, առևտրային, հասարակական, ռազմական և կրոնական տարբեր նպատակների կառույցներ։ Այս կառույցների առկայությունը հաստատեց այս վայրում մեծ առևտրային նավահանգստի գտնվելու վայրը։
Պատկերասրահ
Պանորամա տեսարան Բահրեյնի ամրոցի մասին:
Բահրեյնի բերդի ակնարկ
Բերդեր ներկա են բերդում
Ամրոցի արտաքին տեսքը
Դիլմունի ավերակները բերդի մոտ
Ավերակներ բերդի մոտ
Ծանոթագրություններ
↑Бахрейн // Большая российская энциклопедия : [в 35 т.] / гл. ред. Ю. С. Осипов. — М. : Большая российская энциклопедия, 2004—2017.