Höfuðsetning tölfræðinnar

Höfuðsetning tölfræðinnar^[1] eða meginmarkgildissetning tölfræðinnar^[1] (stundum kölluð höfuðsetning líkindafræðinnar eða einfaldlega höfuðsetningin) er setning í stærðfræði sem segir að dreifing meðaltala slembiúrtaka úr þýði nálgast normaldreifingu því betur sem fleiri úrtök eru tekin (þ.e. þá verður úrtak meðaltalanna stærra).

• 
  Með n=1 er ekkert augljóst mynstur.
• 
  Þegar að n verður stærra verður mynstrið ljósara.
• 
  Grafið tekur á sig mjög bjöllulagað form.
• 
  Form sem við köllum normaldreifingu.

Ef að ${\displaystyle X_{1},X_{2},...,X_{n}$ eru óháðar slembibreytur sem fylgja sömu dreifingu, og fyrir hvert þeirra gildir að ${\displaystyle -\infty <\mu =E[X_{i}]<\infty }$ og ${\displaystyle 0<\sigma ^{2}=Var[X_{i}]<\infty }$, þá gildir:

${\displaystyle {\frac {\sum _{i=1}^{n}X_{i}-n\mu }{\sigma {\sqrt {n}\approx {\mathcal {N}(0,1)}$ þegar að n er stórt, þar sem að ${\displaystyle {\mathcal {N}(0,1)}$ er stöðluð normaldreifing með meðaltal 0 og staðalfrávik 1.

1. ↑ ^{1,0 1,1} „central limit theorem“. Afrit af upprunalegu geymt þann 5. mars 2016. Sótt 17 ágúst 2011.

  Þessi tölfræðigrein er stubbur. Þú getur hjálpað til með því að bæta við greinina.