Apollo (mitologi)

Cithakan:Déwa Dewi Yunani

Nicolas Régnier, "Apollo"

Apollo (basa Yunani: Απόλλων, Apóllōn; utawa Απελλων, Apellōn) ya iku Déwa cahya, musik, pemanah, pangobatan, srengéngé, lan penyair ana ing mitologi Yunani lan mitologi Romawi.[1] Apollo iku putra saka Zeus lan Leto lan sadulur kembar Artemis.[1] Orakelé ing Delphi misuwur banget.[1] Akèh wong saka saubengé Yunani nekani orakelé kanggo meruhi ramalan mangsa ngarepé. Sajeroning mitologi Etruska, Apollo dikenal minangka Apullu.[1] Apollo disembah déning wong Yunani kuna lan déning wong Romawi kuna.[1] Apollo duwé busur kang digawé saka emas.[1] Wit salam, manuk gagak, lan kéwan lumba-lumba dikeramatke kanggo ngormati Apollo.[1] Pengobatan lan penyembuhan dikaitkan marang Apollo utawaanake marang anak-anaké, Asklepios (déwa pangobatan), amarga Apollo dianggep dadi déwa kang nggawa kaséhatan, lan tamba lelara wabah.[1] Minangka déwa musik, Apollo ya iku pandhega saka para Muse (dewi musik lan nyanyian).[2] Hermes nyipta lira kanggo Apollo lan piranti musik mau dadi atribut kang wigati tumrap Apollo.[2] Himne kang dinyanyike kanggo Apollo karan paian.[2] Nalika jaman Yunani kuna, mligi ana ing abad katelu Sadurungé Masehi, Apollo digandhèngaké karo Helios (déwa srengéngé) lan dulure wadon, Artemis, dikaitaké karo Selene (dèwi wulan).[2]

Cathetan suku

  1. ↑ a b c d e f g h déwa-déwa-yunani[pranala mati permanèn]
  2. ↑ a b c d "www.indoforum.org". Diarsip saka sing asli ing 2012-05-28. Dibukak ing 2011-06-06.

Sumber utama

  • Homer, Iliad ii.595–600 (700 SM)
  • Sofokles, Oedipus Rex
  • Palaephatus, On Unbelievable Tales 46. Hyacinthus (330 SM)
  • Apollodorus, Library 1.3.3 (140 SM)
  • Ovid, Metamorphoses 10. 162–219 (1–8 M)
  • Pausanias, Description of Greece 3.1.3, 3.19.4 (160–176 M)
  • Philostratus the Elder, Images i.24 Hyacinthus (170–245 M)
  • Philostratus the Younger, Images 14. Hyacinthus (170–245 M)
  • Lucian, Dialogues of the Gods 14 (170 M)
  • First Vatican Mythographer, 197. Thamyris et Musae

Sumber tambahan

  • M. Bieber, 1964. Alexander the Great in Greek and Roman Art (Chicago)
  • Walter Burkert, 1985. Greek Religion (Harvard University Press) III.2.5 passim
  • Robert Graves, 1960. The Greek Myths, edisi revisi (Penguin)
  • Miranda J. Green, Dictionary of Mltic Myth and Legend, Thames and Hudson Ltd, 1997
  • Karl Kerenyi, Apollon: Studien über Antiken Religion und Humanität edisi revisi 1953.
  • Karl Kerenyi, 1951 The Gods of the Greeks
  • Pauly–Wissowa, Realencyclopädie der klassischen Altertumswissenschaft: II, "Apollon". The best repertory of cult sites (Burkert).
  • Pfeiff, K.A., 1943. Apollon: Wandlung seines Bildes in der griechischen Kunst. Traces the changing iconography of Apollo.
  • N. Yalouris, 1980. The Search for Alexander (Boston) Exhibition.

Uga delengen

Pranala njaba

Wikimedia Commons duwé médhia ngenani Apollo.