მატვეი განაპოლსკი

მატვიე განაპოლსკი (რუს. Матве́й Ю́рьевич Ганапо́льский) (მარგოლისი^[1]; 14 დეკემბერი 1953, ლვოვი) — ჟურნალისტი, თეატრალური რეჟისორი, საზოგადო მოღვაწე. რადიოსადგურ „ეხო მასკვი“-ს (რუს. «Эхо Москвы») (1991 წლიდან) და „პირველი საინფორმაციო კავკასიურის“ („Первый Информационный Кавказский“ («ПИК»)) გადაცემების წამყვანი; რუსეთის ებრაელთა კონგრესის წევრი^[2]. რუსულ გაზეთის „მოსკოვსკი კომსომოლეცი“ (რუს. „Московский комсомолец“) მესვეტე^[3].

სწავლობდა ლვოვის მეექვსე საშუალო სკოლასა და კიევის No. 193 სკოლაში. დაამთავრა კიევის სასეტრადო ხელოვნების ინსტიტუტი (1973) და რუსეთის თეატრალური ხელოვნების ინსტიტუტის სარეჟისორო ფაკულტეტი.

მუშაობდა კიევის თეატრსა (1981—1986) და მოსკოვის საესტრადო თეატრში, სსრკ-ის სახელმწიფო ტელერადიოს, საბავშვო გადაცემათა რედაქციაში.

დიდი ხნის განმავლობაში მუშაობდა АТВ-ში. განაპოლსკი არის ბევრი ტელეპროექტის ავტორი, მიჰყავდა ბევრი გასართობი და პოლიტიკური შოუ.

• „ბომონდი“ (1992—1996) (ოსტანკინოს პირველი არხი (რუსეთი))
• „გლადიატორების თამაშები“ (რუს. „Игры гладиаторов“) (РТР)
• „დიდი ჟამი“ (რუს. „Большое Времечко“) (НТВ)
• „აკუნა-მატატა“ (რუს. „Акуна матата“ (1998—2000) (РТР)
• „დეტექტივ-შოუ“ (რუს. „Детектив-шоу“) (1999—2003), (ТВ-6, ОРТ, ТВЦ)
• „რუსეთის პანორამა“ (რუს. „Российская панорама“) (RTVi)
• „სადავო ტერიტორია“ (რუს. „Спорная территория“) (Мир) (ტელეკომპანია)
• „მოვლენათა ეპიცენტრში“ (ტელეარხი (რუს. „პირველი საინფორმაციო კავკასიურის“)
• „ცივილიზაცია“ („Цивилизация“) (ПИК)

• „ბომონდი“ (რუს. „Бомонд“)
• „სამზარეულოს საიდუმლოები“ (რუს. „Кухонные тайны“)
• „ვეძებთ გამოსავალს“ (რუს. „Ищем выход“)
• „საკუთარი თვალებით“ (რუს. „Своими глазами“)
• „განსხვავებული აზრი“ (რუს. „Особое мнение“)
• „ქეისი“ (რუს. Кейс»)
• „შესახვევი“ (რუს. „Разворот“)
• „კლინჩი“ (რუს. „Клинч“)
• „ხელში ჩაგდება“ (რუს. „Перехват“)
• „რეპლიკა“ (რუს. «Реплика»)
• „მე — განაპოლსკი“" (რუს. «Я — Ганапольский»)
• „ცხელი სალამი“ (რუს. „Горячий привет“)
• „ბუნტი ხარკივი“ (რუს. „Бунт „Хорьков““)
• „განაპოლსკური“ (რუს. „Ганапольское“)

• 2001 — „ანგელოზის თვალსაზრისით“ (კომედია) (რუს. „С точки зрения ангела“) — რეჟისორი ^[4]
• 2006 — „9 თვე“ სერიალი - „ექიმი“ (რუს. „9 месяцев“ — „доктор“)

• 2008 — „ტკბილ-მჟავე ჟურნალისტიკა“ (რუს. „Кисло-сладкая журналистика“)
• 2009 — „მართლმსაჯულები სულელთათვის, ანუ დაუჯერებელი სასამართლო სარჩელები და გადაწყვეტილებები“ (რუს. „Правосудие для дураков, или Самые невероятные судебные иски и решения“)
• 2010 — „შავი ხელი და ხეოფსის პირამიდა“ (რუს. „Чёрная рука и пирамида Хеопса“)
• 2011 — „ჩაო, იტალია“ (რუს. „Чао, Италия“)
• 2011 — „სმაილები“ (რუს. „Смайлики“)
• 2012 — „ღიმილები“ (რუს. „Улыбайлики“)

• ჟურნალისტთა საბჭოს საერთაშორისო კონფერენციის პრემია (1995)
• პრემია „ოქროს ვერძი“ (რუს. „Золотой Овен“) (1997)
• „ტეფი“ (რუს. „ТЭФИ“) გადაცემისთვის „დეტექტივ-შოუ“ (რუს. „Детектив-шоу“) (ორჯერ ფინალისტი; 2001, 2002)
• „ტელეგრანდი“ („Телегранд“) (2004)
• მოსკოვის პრემია ^[5]

• მატვეი განაპოლსკის ბლოგი „ეხო მასკვის“ (რუს. „Эхо Москвы“) საიტზე
• მატვეი განაპოლსკი: „ბატონო გრიზლოვ, თქვენ კორუფციონერი ბრძანდებით?“
• მატვეი განაპოლსკი. სტერეო-პორტრეტი, რომელის მისი ნახვის საშუალებას იძლევა დაარქივებული 2013-07-28 საიტზე Wayback Machine.
• მატვეი განაპოლსკი „ეხო მასკვის“ რადიოში
• მატვეი განაპოლსკი: „ჩვენ დღეს ვერ გავიგებთ რეალურად ვინ ხელმძღვანელობს ქვეყანას!“ (ინტერვიუ გაზეთში „რუსკაია მისლ“ (რუს. „Русская мысль“)
• მატვეი განაპოლსკი: „ვიქტორ იანუკოვიჩი, როგორც უკრაინელი „ტიტანიკი““
• მატვეი განაპოლსკი: „პატრიოტიზმი იწყება სუფთა საპირფარეშოებით!“ — ინტერვიუ ჟურნალ „პარტნიორს“ (ФРГ)^{[მკვდარი ბმული]}
• მატვეი განაპოლსკი: „ბუნტი ხარკივი“ (რუს. „Бунт Хорьков“)