ძორძორი
| სომხური მონასტრები ირანში: წმინდა თადეოზის მონასტერი, წმინდა სტეფანეს მონასტერი და ძორძორი* | |
|---|---|
| იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლი | |
| |
| ქვეყანა |  ირანი
|
| ტიპი | კულტურული |
| კრიტერიუმები | ii, iii, vi |
| სია | [1] |
| რეგიონი** | აზია |
| გაწევრიანების ისტორია | |
| გაწევრიანება | 2008 (32-ე სესია) |
| ნომერი | 1262 |
| * იხ. ინგლ. სახელი UNESCO-ს სიაში. ** იუნესკოს მიერ კლასიფიცირებული რეგიონი. | |
|
მსოფლიო მემკვიდრეობა UNESCO, ობიექტი № 1262 ინგლ. • რუს. • ფრ. |
ძორძორი — სომხური ეკლესია ირანში მდებარეობს დასავლეთ აზერბაიჯანის ოსტანში, მდინარე ზანგმარის ნაპირზე, სოფელ ბარუნთან ახლოს.
მონასტერი აყვავების ხანას აღწევს XIV საუკუნეში. ხოლო დაანგრიეს XVII საუკუნეში, მას შემდეგ რაც შაჰ-აბას I-მა გადაწყვიტა სომხების გადასახლება აღნიშნული ტეიტორიებიდან. სამლოცველო მონასტრის ერთადერთი დღემდე მოღწეული ნაგებობაა. იგი ჯვარგუმბათოვანი სტილისაა და თარიღდება IX-XIV საუკუნეებით. სომხურ სამოციქულო ეკლესიასა და ირანის მთავრობას შორის შეთანხმების შემდეგ 1987-1988 წლებში სამლოცველო 600 მეტრით გადაადგლეს მდინარეზე კაშხალის მშენებლობის გამო.
2008 წელს იუნესკომ მონასტერი ამავე პროვინციაში მდებარე ორ სხვა სომხურ მონასტერთან (წმინდა სტეფანეს მონასტერი და წმინდა თადეოზის მონასტერი) ერთად მსოფლიო მემკვიდრეობის სიაში შიეტანა[1].
იხილეთ აგრეთვე
- იუნესკოს მსოფლიო მემკვიდრეობის ძეგლები ირანში
- მსოფლიო მემკვიდრეობის სია აზიასა და ოკეანეთში
- წმინდა სტეფანეს მონასტერი
- წმინდა თადეოზის მონასტერი
რესურსები ინტერნეტში
- UNESCO World Heritage: Armenian Monastic Ensembles of Iran
- Armenian Architecture studies დაარქივებული 2010-06-10 საიტზე Wayback Machine.
სქოლიო
| |||||
