កំណែស្ដេចជេមន៍

កំណែ King James ( KJV ) ក៏ជា King James Bible ( KJB ) និង កំណែដែលបានអនុញ្ញាត ( AV ) គឺជា ការបកប្រែភាសាអង់គ្លេសសម័យទំនើបដំបូង នៃ ព្រះគម្ពីរ គ្រីស្ទាន សម្រាប់ សាសនាចក្រនៃប្រទេសអង់គ្លេស ដែលត្រូវបានតែងតាំងនៅឆ្នាំ ១៦០៤ និងបោះពុម្ពនៅឆ្នាំ ១៦១១ ដោយការឧបត្ថម្ភរបស់ ស្ដេចជេមន៍ទី៦និងទី១ ។ ^{[lower-alpha ១] [lower-alpha ២]} សៀវភៅ ៨០ ក្បាលនៃ King James Version រួមមាន ៣៩ សៀវភៅនៃ គម្ពីរសញ្ញាចាស់ ១៤ សៀវភៅនៃ Apocrypha និង ២៧ សៀវភៅនៃ គម្ពីរសញ្ញាថ្មី ។

ត្រូវបានកត់សម្គាល់សម្រាប់ "រចនាប័ទ្មដ៏អស្ចារ្យ" របស់វា កំណែ King James ត្រូវបានពិពណ៌នាថាជាសៀវភៅដ៏សំខាន់បំផុតមួយនៅក្នុងវប្បធម៌ភាសាអង់គ្លេស និងជាកម្លាំងជំរុញក្នុងការបង្កើតពិភពលោកដែលនិយាយភាសាអង់គ្លេស។ ^{[២] [៣]} កំណែ King James នៅតែជាការបកប្រែដែលពេញចិត្តរបស់គ្រិស្តបរិស័ទ ប្រូតេស្តង់ ជាច្រើន ហើយត្រូវបានចាត់ទុកថា មានសុពលភាពតែមួយគត់ ដោយ អ្នកផ្សាយដំណឹងល្អ មួយចំនួន។ វា​ត្រូវ​បាន​គេ​ចាត់​ទុក​ថា​ជា​ស្នាដៃ​អក្សរសាស្ត្រ​ដ៏​សំខាន់​មួយ​នៃ​ប្រទេស​អង់គ្លេស​សម័យ​ដើម​សម័យ​ទំនើប។

KJV គឺជាការបកប្រែទីបីទៅជាភាសាអង់គ្លេសដែលត្រូវបានអនុម័តដោយអាជ្ញាធរសាសនាចក្រអង់គ្លេស៖ ទីមួយគឺ ព្រះគម្ពីរដ៏អស្ចារ្យ (១៥៣៥) និងទីពីរគឺ ព្រះគម្ពីរប៊ីស្សព (១៥៦៨) ។ ^[៤] នៅប្រទេសស្វីស ជំនាន់ទីមួយនៃ អ្នកកែទម្រង់ប្រូតេស្ដង់ បានផលិត ព្រះគម្ពីរក្រុងហ្សឺណែវ ^[៥] ដែលត្រូវបានបោះពុម្ពនៅឆ្នាំ ១៥៦០ ^[៦] ដោយសំដៅទៅលើគម្ពីរភាសាហេព្រើរ និងក្រិកដើម ដែលមានឥទ្ធិពលក្នុងការសរសេរកំណែ King James ដែលមានសិទ្ធិ។

សាសនាចក្រអង់គ្លេសដំបូងបានប្រើ "ព្រះគម្ពីរប៊ីស្សព" ដែលត្រូវបានដាក់ទណ្ឌកម្មជាផ្លូវការ ដែលស្ទើរតែមិនត្រូវបានប្រើដោយប្រជាជន។ ការពេញនិយមជាងនេះទៅទៀតគឺ "ព្រះគម្ពីរទីក្រុងហ្សឺណែវ" ដែលត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅលើមូលដ្ឋាននៃការបកប្រែ Tyndale នៅទីក្រុងហ្សឺណែវក្រោមការស្នងបន្តផ្ទាល់របស់អ្នកកំណែទម្រង់ ចនខាលវិន សម្រាប់អ្នកដើរតាមភាសាអង់គ្លេសរបស់គាត់។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លេខយោងរបស់ពួកគេតំណាងឱ្យ លទ្ធិ Calvinistic Puritanism ដែលជ្រុលពេកសម្រាប់ James ។ អ្នកបកប្រែព្រះគម្ពីរក្រុងហ្សឺណែវបានបកប្រែពាក្យ ស្តេច ថាជា ឧកញ៉ា ប្រហែលបួនរយដង ខណៈដែលពាក្យនេះលេចឡើងតែបីដងនៅក្នុង KJV ។ ដោយ​សារ​តែ​រឿង​នេះ អ្នក​ខ្លះ​បាន​អះអាង​ថា King James មាន​ចេតនា​ចង់​ឲ្យ​អ្នក​បក​ប្រែ​លុប​ពាក្យ​នេះ ទោះ​បី​ជា​គ្មាន​ភស្តុតាង​ដើម្បី​គាំទ្រ​ការ​អះអាង​នេះ​ក៏​ដោយ។ ដោយសារពាក្យថា "ឧកញ៉ា" មិនមានតម្លៃស្មើនឹងភាសាហេព្រើរបុរាណទេ វាមិនមានករណីណាដែលតម្រូវឱ្យមានការបកប្រែនោះទេ។

James បានកោះ ប្រជុំតុលាការ Hampton នៅខែមករា ឆ្នាំ ១៦០៤ ជាកន្លែងដែលកំណែភាសាអង់គ្លេសថ្មីត្រូវបានបង្កើតឡើងក្នុងការឆ្លើយតបទៅនឹងបញ្ហានៃការបកប្រែពីមុនដែលយល់ឃើញដោយពួក Puritans, ^[៧] បក្សពួកនៃសាសនាចក្រនៃប្រទេសអង់គ្លេស។ ^[៨] លោក James បានផ្តល់ការណែនាំដល់អ្នកបកប្រែដែលមានបំណងដើម្បីធានាថាកំណែថ្មីនឹងអនុលោមតាម ecclesiology និងឆ្លុះបញ្ចាំងពីរចនាសម្ព័ន្ធ គ្រឹស្តសាសនា នៃសាសនាចក្រនៃប្រទេសអង់គ្លេស និងជំនឿរបស់វាចំពោះបព្វជិត ដែលត្រូវបានតែងតាំង ។ ^{[៩] [១០]} ជាទូទៅជាមួយនឹងការបកប្រែផ្សេងទៀតភាគច្រើននៃសម័យនោះ គម្ពីរសញ្ញាថ្មីត្រូវបានបកប្រែពី ភាសាក្រិច គម្ពីរសញ្ញាចាស់ពី ភាសាហេព្រើរ និង ភាសាអារ៉ាម និង Apocrypha ពីភាសាក្រិច និង ឡាតាំង ។ នៅក្នុង <i id="mweg">សៀវភៅការអធិស្ឋានទូទៅ</i> ឆ្នាំ ១៦៦២ អត្ថបទនៃ កំណែដែលបានអនុញ្ញាត បានជំនួសអត្ថបទនៃព្រះគម្ពីរដ៏អស្ចារ្យសម្រាប់ការអានសំបុត្រ និងដំណឹងល្អ ហើយដូច្នេះត្រូវបានអនុញ្ញាតដោយច្បាប់សភា។ ^[១១]

នៅពាក់កណ្តាលទីមួយនៃសតវត្សទី ១៨ កំណែដែលបានអនុញ្ញាតបានក្លាយទៅជាការបកប្រែជាភាសាអង់គ្លេសតែមួយគត់ដែលប្រើនៅក្នុងសាសនាចក្រ Anglican និងភាសាអង់គ្លេស Protestant ផ្សេងទៀត លើកលែងតែសម្រាប់ ទំនុកតម្កើង និងវគ្គខ្លីៗមួយចំនួននៅក្នុង សៀវភៅការអធិស្ឋានទូទៅ នៃសាសនាចក្រនៃប្រទេសអង់គ្លេស។ ជាងសតវត្សទី 18 កំណែដែលបានអនុញ្ញាត បានជំនួស ឡាតាំង Vulgate ជាកំណែស្តង់ដារនៃបទគម្ពីរសម្រាប់អ្នកប្រាជ្ញដែលនិយាយភាសាអង់គ្លេស។ ជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍន៍នៃការបោះពុម្ព គំរូ នៅដើមសតវត្សទី ១៩ កំណែនៃព្រះគម្ពីរនេះបានក្លាយជាសៀវភៅដែលបានបោះពុម្ពយ៉ាងទូលំទូលាយបំផុតក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ ការបោះពុម្ពស្ទើរតែទាំងអស់ដែលបង្ហាញពី អត្ថបទស្តង់ដារនៃឆ្នាំ ១៧៦៩ ហើយស្ទើរតែតែងតែលុបចោលសៀវភៅ Apocrypha ។ សព្វថ្ងៃនេះចំណងជើងដែលមិនមានលក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់ "King James Version" ជាធម្មតាបង្ហាញពីអត្ថបទស្តង់ដារ Oxford នេះ។