Febrowaa
Hee di Sigg_is_op Kölsch
(mieh kölsche Sigge)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)
(mieh kölsche Sigge)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)
Febrowaa | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | |||||
Dattum-Söndofäll |
Dä Febrowaa oddo Febrewar eß dä zwëijte Moohnd em Joohr em krißßlijje Kalländo, dä mijo fö_jewöönlėsh bruche. Fö_jewöönlėjj_eß och dä Faßteloovend em Fäbroaa, wäßwääje dä och enß jään dä Jecke Moohnd jenanndt weed. Em Söde wo der Faßterleer jiviert weed, bëij_de Allemanne, do hëijß_e och noch dr Hornish un Hornung.
En jewööhnlejje Joohre han der Fääbrowa, der Määtß un der Novvämmbe der sellve Wochedaaach amm Aanfang, allso han_se all_de Wochedaare un Nommere fun iere Dare jlish — ävver opjepaßß: em Schalldjoh eß dä jäke Fëbroa net mėt dobëij!