Берклий

Берклий (лат. Berkelium, Bk) – Д. И. Менделеев мезгилдик системасы 7-мезгилинин III В группа элементи. К. н. 97, ат. м. 247. Б. массалык сандары 240Bk, 242Bk – 251Bk болгон 11 изотобу белгилүү, алардын ичинен бир кыйла туруктуусу болуп 247Bk. Б. 1949-ж. амер. физиктер Г.Сиборг, А.Гиорсо жана С.Томпсон жана башка окумуштуулар тарабынан америций элементин a-бөлүкчөлөрү менен бомбалоодон алынган:

95241Am + 24Не = 97243Bk+ 201n 18р00оС 56,2 г. Аны орг. заттар менен аралаштырып сүрүүдө күйөт жана жарылат. Медицинада Б.т. чайкоо үчүн, (1 ч. кашык Б.т. 1 стакан ысык сууга эритет), сифилис оорусун, сымап менен дарылоодон пайда болуучу сымап стоматитин, тиш кариес оорусун алдын алуу үчүн колдонуучу зат. Б.т. канды ажыратуучу өтө уулуу зат болуп эсептелет. Ал кандагы гемоглобинди метагемоглобинге өткөрүү менен кызыл кан денелери ажыроосунан пайда болгон заттар тромбду пайда кылат. Аны менен ууланганда дем алуу органдары иштебей калат. Б.т. менен ууланганда төмөнкү концентрациядагы щелочтор эритмеси колдонулат, (о. эле ашказанды тазалоо, организмден суюктукту бөлүп чыгаруу үчүн суюктукту көп өлчөмдө ичиш керек).

Колдонулган адабияттар

• Химия: Энциклопедиялык окуу куралы/Мамлекеттик тил жана энциклопедия борбору, 2004. - 422 б. ISBN 9967-14-021-6