Belgium Hispanicum
Belgium Hispanicum[1][2] seu Regium[3] est nomen datum provinciis 17 (quae nunc sunt partes Belgicae, Luxemburgi et Nederlandiae) quae fuerunt sub potestate Hispanorum inter annos 1522 et 1714.
Ab anno 1581, provinciae rebelles Hollandienses septentrionales Rem Publicam Septem Provinciarum sive Belgicam Foederatam condiderunt. Provinciae meridionales Hispaniae remanserunt. Haec territoria meridionalia sunt nunc partes Belgicae (sine Principatu Leodiensi) et Luxemburgi et Septentrionalis praefecturae Franciae. Post bellum triginta annorum pace Westphalica anno 1648 terminatum sola pars meridiana, quae ferme Belgicae hodiernae respondet, relicta est.
Anno 1715 Belgium Hispanicum (i.e. eo tempore solum Belgium Meridionale) Domui Austriacae obvenit, et deinde Belgium Austriacum appellabatur.
17 Provinciae
Anno 1555 provinciae 17 Belgii Hispanici erant:[4]
- Ducatus Brabantiae
- Ducatus Limburgensis cum terris trans Mosam
- Ducatus Luxemburgensis
- Ducatus Geldriae cum Comitatu Zutphianae
- Comitatus Flandriae
- Comitatus Artesiae
- Comitatus Hannoniae
- Comitatus Hollandiae
- Comitatus Seelandiae
- Comitatus Namurcensis
- Urbes et castellaniae Insularum, Duaci et Orchiaci
- Dominium Turnaci et Turnacense
- Dominium Mechliniense
- Dominium Frisiae
- Dominium Traiecti ad Rhenum
- Dominium Transisalaniae, Drenthiae, Lingae, Wedde et Westerwaldiae
- Dominium Groningae
Nexus interni
- Tertius (exercitus)
- Deditio Bredae
- Bellum annorum octaginta
Notae
Bibliographia
- Wolfgang Alt, Sprache und Macht: Das Spanische in den Niederlanden unter Philipp II. bis zur Eroberung Antwerpens (1555-1585). Diss. phil. Trier. 2005 (in interrete, pdf; Introductio in lingua Hispanica, 27 p., pdf, 2010).
 |