Caciacum
Res apud Vicidata repertae:
Civitas: Italia
Locus: 45°34′54″N 10°1′33″E
Numerus incolarum: 10 675
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Locus: 45°34′54″N 10°1′33″E
Numerus incolarum: 10 675
Zona horaria: UTC+1, UTC+2
Situs interretialis
Gestio
Procuratio superior: Provincia Brixiana
Geographia
Superficies: 22.34 chiliometrum quadratum
Territoria finitima: Adrum, Curtis Franca, Herbuscum, Passiranum, Rovatum, Travaiadum, Hospitalectum (Provincia Brixiana)
Territoria finitima: Adrum, Curtis Franca, Herbuscum, Passiranum, Rovatum, Travaiadum, Hospitalectum (Provincia Brixiana)
Tabula aut despectus
Caciacum[1] (-i, n.) (alia nomina: Casiagum,[2] Casagum,[2] Cacciagum[2][3], Cazagum[4][5]) (Italiane Cazzago San Martino) est oppidum Italiae et municipium, circiter 11 050 incolarum, in Regione Langobardia et in Provincia Brixiana situm. Incolae Caciacenses appellantur.
Insigne
Geographia
Caciagum in Francia Curta historica ac geographica terra Italiae situm.
Fractiones, vici et loci in municipio
Municipia abrogata
Fractiones
- Barco,
- Bornatum Bornato,
- Calinum Calino,
- Costa,
- Pedrocca.
Nexus interni
- Langobardia (regio),
- Provincia Brixiana,
- Francia Curta (terra),
- Brixia (urbs),
- Municipium Italiae.
Nexus externi
Vicimedia Communia plura habent quae ad Caciacum spectant. |
Pinacotheca
-
Collocatio finium municipii in Provincia Brixiana.
-
Charta Franciae Curtae.
-
Collocatio Franciae Curtae in Provincia Brixiana.
Notae
- ↑ J. G. Th. Graesse, Orbis Latinus (Dresdae: Schönfeld, 1861; 1909. Brunsvici, 1972, 3 voll.) 1 2 3
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Attilio Mazza, Il Bresciano - Volume II. Le colline e i laghi, Bergamo, Bortolotti, 1986, pp. 214-217.
- ↑ 3.0 3.1 3.2 Evangelista Manelmus (1728). Commentariolum de obsidione Brixiae anni MCCCCXXXVIII. Brixia: Ioannis Maria Ricciardus. pp. p. xxxiii
- ↑ BRIXIA SACRA - MEMORIE STORICHE DELLA DIOCESI DI BRESCIA - III. FRANCIACORTA, SEBINO E BASSA OCCIDENTALE
- ↑ Thesaurus antiquitatum et historiarum Italiae ...: regionis Transpadanae et Alpibus Vicinae ... (Google eBook) - Joannes Georgius Graevius, Peter Burmann, excudit Petrus Vander Aa, 1722 - 6 pagine