Fama

Fama quasi femina inducta: La renommée chevauchant Pégase, ab Antonio Coysevox anno 1702 sculpta

Fama generatim est idem ac rumor, id est quidquid de aliquo divulgatur, sive in bonum, sive in malum. Fama tamen et rumor differunt: rumor enim est res "sine teste, sine indice," ut ait pseudo-Quintilianus,[1] vel "sine capite, sine auctore," ut Cicero;[2] at fama est communis et consentiens opinio. Hinc Quintilianus: "Famam atque rumores pars altera consensum civitatis et velut publicum testimonium vocat, altera sermonem sine ullo certo auctore dispersum, cui malignitas initium dederit, incrementum credulitas."[3]

In fabulis

In fabulis Fama est Terrae filia, Coei et Enceladi soror, in Gigantum ultionem a matre edita: nam "per ipsam [deorum] crimina vulgata sunt," ut ait Servius[4] ad quartum librum Aeneidos, ubi Vergilius eam describit "pedibus celerem et pernicibus alis, / monstrum horrendum, ingens, cui quot sunt corpore plumae, / tot uigiles oculi subter (mirabile dictu), / tot linguae, totidem ora sonant, tot subrigit auris."[5]

Notae

  1. Declamationes maiores 18.6.
  2. Epistulae ad familiares 12.10.2.
  3. Institutio oratoria 5.3.1.
  4. In Vergilii Aeneidos libros 4.179.
  5. Aeneis 4.181.

Nexus interni

Nexus externi

Haec pagina verba incorporat ex Aegidii Forcellini Lexico Totius Latinitatis, 1775. Versio interretialis , s.v. "fama."