Henricus Held

Hinricus Held (ad dextram)

Hinricus (vulgo:Heinrich) Held (natus 6 Iunii 1968 oppido Erpachii, mortuus 4 Augusti 1938 Ratisbonae) vir publicus Bavariae et sodalis Factionis Popularis Bavariae fuit.

Iuventus et Munus

Iuventutem Argentorato agebat, tum ab anno 1892 Argentorato, Marburgi, Heidelbergae iurisprudentiae, rebus publicis atque historiae studebat. Probatione accepta diunarius Argentorate et Heidelbergae laboravit. Ab anno 1899 diurnarius praeses Ratisbonae fuit.

Cursus honorum

Anno 1907 legatus factionis Centri in senatus terrae Bavariae creatus est. Anno 1914 praeses legatorum et deinde factionis Zentrum in Bavaria electus est. Bello Orbis Terrarum I finito factio Zentrum Bavariae secedit atque Factionem Popularem Bavariae (BVP) condidit. Cuius praeses Held factus est. 24 Iunii 1924 praeses ministrorum Bavariae electus est. Anno sequenti magistratum praesidis Germaniae petivit, sed suffragium perdidit. Anno 1930 Held post suffragium perditum non nisi pro tempore praeses ministrorum mansit.

Consilia

4 Ianuarii 1925 Adolphum Hitler convenit, qui brevi tempore antea, rerum novarum condamnatus propter eversionem 9 Novembris 1923, ex carcere dimissus erat: Cum Hitler promisit se legibus obtemperaturum, Held factionem eius NSDAP 1923 vetitam, iterum admisit. Cum haec ita essent, Held tamen inimicus Nazistarum fuit atque 1930 vesitus militares sodalium NSDAP vetabat. Ceterum pro libertate Bavariae in Germania semper certabat. Cum Nazistae 30 Ianuarii 1933 Berolini rerum potiti essent, Held Rupprechtum, filium Ludovici III, ultimi regis Bavariae, rogat, an adminsitrator vel etiam rex Bavariae fieri vellet.

Finis cursus

9 Martii 1933 Hitler Franciscum de Epp administratorem Bavariae fecit, qui eodem die dimissus est. Held autem Rupprechtum regem proclamare cunctatus est. 15 Martii 1933 a magistratu recessit et reliquum tempus privatus Ratisbonae vixit.

Nexus Externi

Praesides Ministrorum Bavariae
Insigne Bavariae
Insigne Bavariae

Ludovicus Carolus Hinricus de Pfordten (1849) • Carolus Baro de Schrenk-Notzing (1859) • Maximilianus eques de Neumayr (1864) • Ludovicus Carolus Hinricus de Pfordten (1864) • Clodovicus zu Hohenlohe-Schillingsfürst (1866) • Otto Camillus Hugo Comes de Bray-Steinburg (1870) • Fridericus Adam Iustus Baro de Hegnenberg-Dux (1871) • Adolphus Baro de Pfretzschner (1872) • Ioannes Baro de Lutz (1880) • Fridericus Krafft Comes de Crailsheim (1890 • Clemens Comes Podewils-Dürniz (1903) • Georgius de Hertling (1912) • Otto Ritter de Dandl (1917) • Curtius Eisner (1918) • Ioannes Hoffmann (1919) • Gustavus Ritter de Kahr (1920) • Hugo Comes de et ad Lerchenfeld in Köfering et Schönberg (1921) • Eugenius Ritter de Knilling (1922) • Henricus Held (1924) • Franciscus de Epp (1933) • Ludovicus Siebert (1933) • Paulus Giesler (1942) • Fridericus Schäffer (1945) • Gulielmus Hoegner (1945) • Ioannes Ehard (1946) • Gulielmus Hoegner (1954) • Ioannes Seidel (1957) • Ioannes Ehard (1960) • Alphonsus Goppel (1962) • Franciscus Iosephus Strauß (1978) • Maximilianus Streibl (1988) • Edmundus Stoiber (1993) • Guntherus Beckstein (2007) • Horatius Seehofer (2008) • Marcus Söder (2018)