Lex

Ut aranearum telae sunt leges. Si in eas muscae graves inciderunt, pertranseunt tela rescissa, si debiles autem, retinentur—Les lois sont des toiles d’araignées à travers lesquelles passent les grosses mouches et où restent les petites
– Honorius de Balzac, La maison Nucingen
Constitutum Magni Ducatus Lituaniae, Polonice scriptum.

Lex (-gis, f.), vel constitutum, est rite scriptum auctoritatis legiferae consultum quod legitimas urbis, civitatis, vel civitatis sui iuris entitates per assensionem(en) gubernat.[1]

In Ecclesia Catholica

Secundum Thomam Aquinatem, lex est "quaedam rationis ordinatio ad bonum commune, ab eo qui curam communitatis habet, promulgata."[2] Varia sunt genera legum. Ex ritu et opinione Ecclesiae Catholicae Romanae Lex Divina constat ex eis quae a Deo sunt promulgata, sicut agnoscuntur varii homines qui credant ea vel ad divinam revelationem pertinere vel a ratione sciri posse; lex autem naturalis continetur eis quae constat homini esse facienda, usu tantum rationis. Lex Positiva concludit ea, quae ab auctoritate humana sunt promulgata ad societatem bene ordinandam. Plurimae etiam sunt theoriae originis legum et fontis eorum auctoritatis.

Nexus interni

Notae

  1. ↑ Black, Henry Campbell (1990). Black's Law Dictionary, Sixth Edition. West Publishing. pp. 1410. ISBN 0-314-76271-X .
  2. ↑ Corpus Thomisticum.