Lingua Luxemburgensis

-3 (maximum dubium) Latinitas huius rei maxime dubia est. Corrige si potes. Vide {latinitas}.
Luxemburgi sententia nationalis : "Mir wëlle bleiwe wat mir sin" (Latine Manere volumus quod sumus)

Lingua Luxemburgensis (Luxemburgice: Lëtzebuergesch) est lingua sermonum Indoeuropeorum, Germanica numerata, qua in Magno Ducatu Luxemburgensi loquuntur. Lingua Luxemburgensis publica facta est Luxemburgo una cum Francogallica Theodiscaque .[1]

Lingua Luxemburgense, ut aestimatur, loquuntur 600 000 homines, quorum 450 000 ipso in Luxemburgo.

Origo

Lingua Luxemburgica est membrum familiae linguarum Germanicarum, una cum: Theodisca, Anglica, Batava, Norvegiensi, Danica, Islandiensi, Suecica, Faeroensi, Frisica et Saxonica.

Nexus interni

Notae

  1. Mémorial A no. 16 (27 Februario 1984), pp. 196–197: "Loi du 24 février 1984 sur le régime des langues".

Nexus externi


Dictionaria

Maiores linguae novissimae

Batava Capitensis · Danica · Batava · Anglica · Theodisca · Norvegica · Suecica · Iudaeogermanica

Minores linguae novissimae

Faeroensis · Frisica · Islandica · Luxemburgica

Extinctae linguae

Anglosaxonica · Burgundica · Crimaeo-Gothica · Francica · Gutnica antiqua · Gothica · Langobarda · Nordica antiqua · Noroena · Protonordica · Saxonica antiqua · Vandalica

Regionaliter recognitae linguae Germanicae

Bavarica · Limburgica · Saxonica · Saterlandiofrisiana v. Septentriofrisiana · Germano-Scotica · Ulsterica