Lingua Maoriana
| Lingua Maoriana Reo Māori | |
|---|---|
| IPA | [ ma:oɾi ] |
| Taxinomia | Lingua Austronesiensis e familia Malaico-Polynesica et divisione Polynesiensi |
| Locutores | 160 000 |
| Sigla | 1 mi, 2 mao, 3 mri |
| Status publicus | |
| Officialis | Nova Zelandia |
| Privata | — |
| Litterae | |
| Scriptura | Latina |
| Procuratio | Te Taura Whiri i te Reo Māori |
 | |
Lingua Maoriana[1] (vulgo Te Reo 'Vox, Lingua') est membrum familiae Austronesiensis et subphyli Polynesiensis, et disertius rami Polynesiensis Orientalis, a maioribus posteris traditum in civitate Aotearoa, et ibi post annum 1987 lingua Maoriana poterat potirier capitis celsi linguae publicae, cum Anglica et Novae Zelandiae Lingua Significationum (NZSL).
Situs
Lingua Maoriana non modo in Nova Zelandia orientali primaria.
Grammatica et Syntaxis
- Pronomina personalia
Linguae Maorianae sunt tres numeri grammatici pronominorum personalium, ut lingua Graeca antiqua: singularis, pluralis, et dualis. Exemplum gratia: ia (unus 'is'/ una 'ea'), rāua (duo 'ei'), rātou (tres vel plures 'ei').
Notae
- ↑ De adiectivo vide speciem Ptinus maorianus.
Nexus interni
Nexus externi
- Ethnologue report for Maori.
- Maori Language Commission (for definitive standards)
 |
Haec stipula ad linguam vel ad linguisticam spectat. Amplifica, si potes! |