Lucius Calpurnius Piso Caesoninus (consul 112)
Lucius Calpurnius Piso Caesoninus (natus saeculo 2 a.C.n., mortuus anno 102 a.C.n.) vir publicus Romanus fuit.
Gens
Pater eius Lucius Calpurnius Piso Caesoninus anno 148 a.C.n. consul erat.
Cursus honorum
Ignoto anno praetor electus est. Anno 112 a.C.n. una cum Marco Livio Druso consulatum administravit. Deinde proconsul provinciae Gallia Cisalpinae fuit et repetundarum criminis accusatus est[1]. Anno 107 a.C.n. legatus in Gallia contra Tigurinos pugnans cecidit[2].
Bibliographia
- Fridericus Münzer: Calpurnius 88). In: Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft (RE). Band III,1, Stuttgart 1897, Sp. 1387.
- Carolus-Ludovicus Elvers, "[I 17] C. Piso Caesoninus, L." in Der Neue Pauly vol. 2 (Stutgardiae: Metzler, 1997. ISBN 3-476-01472-X) col. 944.
Notae
- ↑ Marcus Tullius Cicero, de oratore II 265
- ↑ Gaius Iulius Caesar, Commentarii de Bello Gallico I 7,4; 12,7
| Antecessores: Gnaeus Papirius Carbo et Gaius Caecilius Metellus Caprarius |
Consul 112 a.C.n. cum Marco Livio Druso |
Successores: Publius Cornelius Scipio Nasica Serapio et Lucius Calpurnius Bestia |