Мецотинта

Мецотинта (француски: manière noire, германски: schabkunst, англиски: mezzotint — графичка постапка длабок печат во кој матрицата - металната плоча се изработува и подготвува за печатење по механички пат.

Откривањето на мецотинтата му се припишува на Лудвиг фон Зиген (1609-1680) во средината на 17 век^[1],^[2]

Техниката се изведува со помош на посебен алат наречен лулашка, која има остра површина на крајот. Нишалката или лулашката се движи во сите правци на плочата со што прави рамномерно изрежани површини во вид на ситен растер. Со помош на овие ситно изрежани површини на плочата се добиваат многу суптилни нијанси и тонски премини слични како на старите црно-бели фотографии^[3].

Мецотинтата е една од најпрецизните графички техники, спора во изработката и мошне деликатна.

• 
  Две големини на нишалката
• 
  Употреба на нишалката
• 
  Сонце V, Петар Илстед

• Мецотинта - графики
• 
  Опасниот сон, Јохан Елијас Ридингер, ок. 1740
• 
  Децата фрлаат снежни топки, Вилијам Јорд , 1785
• 
  Господинот Вилијам Хамилтон, Хенри Хадсон, 1787
• 
  Дороти Џордан , Џон Џоунс
• 
  Давид Герик како Ричард III, Џон Џикинсон Диксон, 1772.
• 
  Генералот Хорејшо Гејтс , 1778
• 
  Карл Линеј, облечен како домородец , Х. Кингобари, 1807
• 
  Генералот Џејмс Улф, 1776
• 
  Едвард Кинстен, Р.Б. Паркс, 1889
• 
  Карикатура на англиската мода од 18 век, „макарони“, 1774
• 
  Здружение на дамите-патриотки, Роберт Сејер, Џон Бенет , 1775

• Џевад Хозо, Уметноста на мултиоргиналот, Прва књижевна комуна Мостар, 1988
• Дублин Коре, Мецотинта, Духовни приказни за антиката (1904).

• The early history of mezzotint and the prints of Richard Tompson and Alexander Browne, from the National Portrait Gallery, London – Good feature on the early history
• Mezzotint