റോസ് കടൽ

റോസ് സീ
റോസ് കടലിലെ കടൽ ഐസ്
അന്റാർട്ടിക്കയിലെ സമുദ്രങ്ങൾ, താഴെ റോസ് കടൽ-left
Locationഅന്റാർട്ടിക്ക
TypeSea
Primary outflowsതെക്കൻ സമുദ്രം

വിക്ടോറിയ ലാൻഡിനും മാരി ബൈർഡ് ലാൻഡിനും റോസ് എംബയ്മെന്റിനുമിടയിലും സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന അന്റാർട്ടിക്കയിലെ തെക്കൻ സമുദ്രത്തിന്റെ ആഴക്കടലാണ് റോസ് സീ. ഭൂമിയിലെ തെക്കേ അറ്റത്തുള്ള ഈ കടൽതീരത്ത് 1841-ൽ ബ്രിട്ടീഷ് പര്യവേഷകനായ ജെയിംസ് റോസ് എത്തിചേർന്നപ്പോൾ അദ്ദേഹം ഈ കടലിന് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പേരിൽ നാമകരണം ചെയ്തു. കടലിന്റെ പടിഞ്ഞാറ് റോസ് ദ്വീപും വിക്ടോറിയ ലാൻഡും കിഴക്ക് റൂസ്വെൽറ്റ് ദ്വീപും മാരി ബൈർഡ് ലാൻഡിലെ എഡ്വേർഡ് ഏഴാമൻ പെനിൻസുലയും സ്ഥിതിചെയ്യുന്നു. തെക്കേ അറ്റത്ത് റോസ് ഐസ് ഷെൽഫ് കൊണ്ട് മൂടിയിരിക്കുന്നു. ഏകദേശം 200 മൈൽ (320 കിലോമീറ്റർ) അകലെയാണ് ദക്ഷിണധ്രുവം. ന്യൂസിലാന്റ് നാഷണൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് വാട്ടർ ആൻഡ് അറ്റ്മോസ്ഫെറിക് റിസർച്ച് അതിന്റെ അതിരുകളും പ്രദേശവും 637,000 ചതുരശ്ര കിലോമീറ്റർ (246,000 ചതുരശ്ര മൈൽ) വിസ്തൃതിയുള്ളതായി നിർണ്ണയിക്കുന്നു.[1]

വിവരണം

1841-ൽ ജെയിംസ് റോസ് ആണ് റോസ് കടൽ കണ്ടെത്തിയത്. റോസ് സീയുടെ പടിഞ്ഞാറ് റോസ് ദ്വീപ്, യുറബസ് പർവ്വതം, കിഴക്ക് റൂസ്വെൽറ്റ് ദ്വീപ് എന്നിവ കാണപ്പെടുന്നു. തെക്കൻ ഭാഗത്തെ റോസ് ഐസ് ഷെൽഫ് മൂടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.[2] 1911- ൽ റൊണാൾഡ് അമൻഡ്സെൻ തന്റെ ദക്ഷിണധ്രുവ ഗവേഷണ സംഘം ഷെൽഫിൽ സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന ബേ ഓഫ് വേൽസിൽ നിന്ന് ആരംഭിച്ചു. റോസ് സമുദ്രത്തിന്റെ പടിഞ്ഞാറ്, വേനൽക്കാലത്ത് മഞ്ഞ് മൂടിയ ഒരു തുറമുഖമാണ് മക്മുർഡോ സൗണ്ട്. റോസ് സീയുടെ തെക്കൻ ഭാഗം ഗൗൾഡ് കോസ്റ്റ് ആണ്. ഇത് ദക്ഷിണധ്രുവത്തിൽനിന്ന് ഏകദേശം 200 മൈൽ അകലെയാണ്.

ജിയോളജി

വൻകരത്തട്ട്

അന്റാർട്ടിക്കയിലെ റോസ് കടലിന്റെ ബാത്ത്മെട്രിക് മാപ്പ്

റോസ് സീ (റോസ് ഐസ് ഷെൽഫ്) ആഴത്തിലുള്ള വൻകരത്തട്ടിന് കുറുകെ കിടക്കുന്നു. ലോകത്തിലെ വൻകരത്തട്ടുകളുടെ ശരാശരി ആഴം (ഭൂഖണ്ഡത്തിന്റെ ചരിവുകളിൽ ചേരുന്നതിനിടയിൽ) ഏകദേശം 130 മീറ്റർ ആണ്. [3][4] റോസ് ഷെൽഫിന്റെ ശരാശരി ആഴം ഏകദേശം 500 മീറ്റർ ആണ്.[5] ഒലിഗോസീൻ ഭൗമയുഗത്തിലും പിന്നീടുള്ള കാലഘട്ടങ്ങളിലും ഷെൽഫിനെ മറികടന്ന് മഞ്ഞുപാളികൾ വികസിക്കുകയും ചുരുങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നതിലൂടെയും മണ്ണൊലിപ്പ്, അവശിഷ്ടങ്ങൾ നിക്ഷേപിക്കൽ എന്നിവയിലൂടെയും ആണ് ഈ ആഴത്തിലുള്ള അവസ്ഥയ്ക്ക് കാരണം.[6] അന്റാർട്ടിക്കയ്ക്കു ചുറ്റുമുള്ള മറ്റു സ്ഥലങ്ങളിലും ഷെൽഫുകൾ കണ്ടെത്തിയിട്ടുണ്ട്.[7]മണ്ണൊലിപ്പ് ഷെൽഫിന്റെ ആന്തരിക ഭാഗങ്ങളിൽ കൂടുതൽ കേന്ദ്രീകരിക്കുകയും പുറം ഷെൽഫിൽ അവശിഷ്ടങ്ങൾ കൂടുതൽ നിക്ഷേപിക്കുകയും ആന്തരിക ഷെൽഫ് പുറത്തേതിനേക്കാൾ ആഴമുള്ളതാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.[8][9]

റോസ് സീ അന്റാർട്ടിക്ക സീ ഫ്ലോർ ജിയോളജി പ്രധാന തടങ്ങളും ഡ്രിൽ സൈറ്റുകളും കാണിക്കുന്നു

റോസ് സിസ്റ്റം

റോസ് സിസ്റ്റം പാറകൾ പാലിയോസോയ്ക് കാലഘട്ടത്തിനു താഴെ പ്രികാംപ്രിയൻ കാലഘട്ടത്തിനു മുകളിൽ വരെ നിന്നുള്ളതാണ്. റോസ് സിസ്റ്റത്തിന് ഒരു എക്ലോൺ വെയിൻ പാറ്റേൺ കാണപ്പെടുന്നു. ഇത് ഡെക്സ്ട്രൽ തകരാറുകൾ കാണിക്കുന്നു. ഈ മയോജിയോസിൻക്ലിൻ മെറ്റാസെഡിമെന്ററി പാറകൾ സാധാരണയായി വടക്കുപടിഞ്ഞാറൻ, തെക്കുകിഴക്കൻ അക്ഷങ്ങളിൽ മടക്കുകളുണ്ടാക്കുന്നു. റോബർട്സൺ ബേ ഗ്രൂപ്പ്, പ്രിസ്റ്റ്ലി ഗ്രൂപ്പ്, സ്കെൽടൺ ഗ്രൂപ്പ്, ബീയർഡ്മോർ ഗ്രൂപ്പ്, ബേർഡ് ഗ്രൂപ്പ്, ക്വീൻ മൗഡ് ഗ്രൂപ്പ്, കൊറ്റ്ലിറ്റ്സ് ഗ്രൂപ്പ് എന്നിവയാണ് റോസ് സിസ്റ്റത്തിനുള്ളിലെ ഗ്രൂപ്പുകൾ. റോബർട്ട്സൺ ബേ ഗ്രൂപ്പിൽ 56 മുതൽ 76 ശതമാനം വരെ സിലിക്ക കാണപ്പെടുന്നു. റോബർ‌ട്ട്സൺ ബേ ഗ്രൂപ്പിൽ 56 മുതൽ 76% വരെ സിലിക്കയാണ്. മറ്റ് റോസ് സിസ്റ്റം അംഗങ്ങളുമായി ഇത് താരതമ്യം കാണിക്കുന്നു. ബീയർഡ്മോർ ഗ്രൂപ്പിന്റെ താഴ്ഭാഗം ബീയർഡ്മോർ ഹിമാനിക്കും താഴ്ന്ന ഷാക്കെൽറ്റൺ ഹിമാനിക്കും ഇടയിലാണ് സ്ഥിതിചെയ്യുന്നത്. നിമ്രോദ് ഹിമാനിക്ക് വടക്ക് ബേർഡ് ഗ്രൂപ്പിനെ രൂപപ്പെടുത്തുന്ന നാല് ബ്ലോക്ക് മേഖലകളുണ്ട്. ക്വീൻ മൗഡ് ഗ്രൂപ്പിൽ പ്രധാനമായും പോസ്റ്റ് -ടെക്ടേണിക് ഗ്രാനൈറ്റ് ആണ് കാണപ്പെടുന്നത്. [10]

ഓഷ്യാനോഗ്രാഫി

പ്രദക്ഷിണം

റോസ് കടലിൽ ബ്ലൂം, ജനുവരി 2011

പോളിന്യ പ്രക്രിയകളുടെ ആധിപത്യമുള്ള റോസ് സീ സർക്കുലേഷൻ പൊതുവേ വളരെ സാവധാനത്തിലാണ്. റോസ് കടലിലെ ചില സ്ഥലങ്ങളിൽ കോണ്ടിനെന്റൽ ഷെൽഫിലേക്ക് ഒഴുകുന്ന താരതമ്യേന ഊഷ്മളമായ ലവണാംശമുള്ള പോഷക സമ്പുഷ്ടവുമായ ജലമാണ് സർകംപോളാർ ഡീപ് വാട്ടർ (CDW). അത് റോസ് കടലിലെ ചില സ്ഥലങ്ങളിലെ കോണ്ടിനെന്റൽ ഷെൽഫിലേക്ക് ഒഴുകുന്നു. താപപ്രവാഹത്തിലൂടെ, ഈ ജലത്തിലെ മഞ്ഞുപാളികളെ മിതപ്പെടുത്തുന്നു. പ്രാഥമിക ഉൽപാദനത്തിന് വഴിയൊരുക്കികൊണ്ട് ഉപരിതലത്തിനടുത്തുള്ള ജലത്തിൽ ചില ജീവികൾക്ക് പോഷകങ്ങളും ഊഷ്മള അന്തരീക്ഷവും നൽകുന്നു. ഷെൽഫിലേക്കുള്ള സി‌ഡി‌ഡബ്ല്യു ഗതാഗതം നിരന്തരവും കാലാനുസരണവുമാണെന്ന് അറിയപ്പെടുന്നു. മാത്രമല്ല താഴെയുള്ള സ്ഥലശാസ്ത്രത്തെ സ്വാധീനിച്ച നിർദ്ദിഷ്ട സ്ഥലങ്ങളിൽ ഇത് സംഭവിക്കുമെന്ന് കരുതപ്പെടുന്നു. റോസ് കടലിന്റെ പരിക്രമണം ആധിപത്യം പുലർത്തുന്നത് കാറ്റിന്റെ ഗതിയ്ക്കനുസരിച്ചുള്ള ഗൈർ കടൽജലപ്രവാഹത്തിലൂടെയാണ്. തെക്ക് പടിഞ്ഞാറ് നിന്ന് വടക്കുകിഴക്ക് ഭാഗത്തേക്ക് പോകുന്ന മൂന്ന് അന്തർവാഹിനി വരമ്പുകളാണ് ഈ പ്രവാഹത്തെ ശക്തമായി സ്വാധീനിക്കുന്നത്. ഉപരിതല പാളിക്ക് താഴെയുള്ള ഷെൽഫിന് മുകളിലുള്ള ഒഴുക്കിൽ ഒരു സെന്ട്രൽ സൈക്ലോണിക് ഫ്ലോ ബന്ധിപ്പിച്ച രണ്ട് ആന്റിസൈക്ലോണിക് ഗൈറുകൾ കാണപ്പെടുന്നു. വേലിയേറ്റത്തെ സ്വാധീനിക്കുന്നതിനാൽ വസന്തകാലത്തും ശൈത്യകാലത്തും ഈ ഒഴുക്ക് ഗണ്യമാണ്. റോസ് കടൽ വർഷത്തിൽ കൂടുതൽ ഹിമത്താൽ മൂടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു. തെക്ക്-മധ്യമേഖലയിൽ ഹിമത്തിന്റെ സാന്ദ്രതയിൽ ചെറിയ ഉരുകൽ സംഭവിക്കുന്നു. റോസ് കടലിലെ ഐസ് സാന്ദ്രതയെ കാറ്റ് ഓസ്ട്രൽ സ്പ്രിംഗിലുടനീളം പടിഞ്ഞാറൻ പ്രദേശത്ത് ശേഷിക്കുന്ന ഐസിനെ സ്വാധീനിക്കുന്നു. ജനുവരിയിൽ പ്രാദേശിക ചൂട് അനുഭവപ്പെടുമ്പോൾ ഐസ് ഉരുകുന്നു. ഇത് പടിഞ്ഞാറൻ റോസ് കടലിൽ വളരെ ശക്തമായ അട്ടികളും ആഴമില്ലാത്ത മിശ്രിത പാളികളും ഉടലെടുക്കുന്നതിലേയ്ക്ക് നയിക്കുന്നു.[11]

പാരിസ്ഥിതിക പ്രാധാന്യവും സംരക്ഷണവും

മനുഷ്യന്റെ പ്രവർത്തനങ്ങളെ താരതമ്യേന ബാധിക്കാത്ത ഭൂമിയുടെ അവസാനത്തെ കടലുകളിൽ ഒന്നാണ് റോസ് കടൽ. [12] ഇക്കാരണത്താൽ, ഇത് മലിനീകരണത്തിൽ നിന്നും ജൈവാധിനിവേശ ജീവജാലങ്ങളുടെ ആവിർഭാവത്തിൽ നിന്നും തികച്ചും മുക്തമാണ്. തന്മൂലം, റോസ് കടലിനെ വർദ്ധിച്ചുവരുന്ന ഭീഷണികളിൽ നിന്നും നാശങ്ങളിൽ നിന്നും സംരക്ഷിക്കാനുള്ള അപൂർവ അവസരത്തെ ഉദ്ധരിച്ച് ഈ പ്രദേശത്തെ ലോക സമുദ്ര സംരക്ഷണ കേന്ദ്രമാക്കി മാറ്റാൻ പ്രചാരണം നടത്തിയ നിരവധി പരിസ്ഥിതി പ്രവർത്തകരുടെ കേന്ദ്രമായി റോസ് കടൽ മാറിയിരിക്കുന്നു. റോസ് കടലിനെ സമുദ്ര ജീവശാസ്ത്രജ്ഞർ വളരെ ഉയർന്ന ജൈവ വൈവിധ്യമുള്ളവയായി കണക്കാക്കുന്നതിനാൽ മനുഷ്യ പര്യവേക്ഷണത്തിന്റെയും ശാസ്ത്രീയ ഗവേഷണത്തിന്റെയും നീണ്ട ചരിത്രം ഇതിനുണ്ട്. ചില വിവര ശേഖരങ്ങൾ 150 വർഷത്തിലേറെ പഴക്കമുള്ളതാണ്.[13][14]

ജൈവവൈവിദ്ധ്യം

റോസ് കടലിൽ കുറഞ്ഞത് 10 സസ്തന ജീവികളും അര ഡസൻ പക്ഷികളും 95 ഇനം മത്സ്യങ്ങളും ആയിരത്തിലധികം അകശേരു ജീവികളും കാണപ്പെടുന്നു. അഡ്‌ലി പെൻ‌ഗ്വിൻ, ചക്രവർത്തി പെൻ‌ഗ്വിൻ, അന്റാർട്ടിക്ക് പെട്രെൽ, സ്നോ പെട്രെൽ, ദക്ഷിണധ്രുവ സ്കുവ എന്നിവ റോസ് കടലിനടുത്തും സമീപത്തും കൂടുണ്ടാക്കുന്ന ചില ഇനം പക്ഷികളാണ്. റോസ് കടലിലെ സമുദ്ര സസ്തനികളിൽ അന്റാർട്ടിക്ക് മിങ്കെ തിമിംഗിലം, കൊലയാളി തിമിംഗിലം, വെഡ്ഡെൽ സീൽ, ക്രേബീറ്റർ സീൽ, ലെപാർഡ് സീൽ എന്നിവ ഉൾപ്പെടുന്നു. അന്റാർട്ടിക്ക് ടൂത്ത് ഫിഷ്, അന്റാർട്ടിക്ക് സിൽവർ ഫിഷ്, അന്റാർട്ടിക്ക് ക്രിൽ, ക്രിസ്റ്റൽ ക്രിൽ എന്നിവയും റോസ് കടലിന്റെ തണുത്ത അന്റാർട്ടിക്ക് വെള്ളത്തിൽ നീന്തുന്നു.[15]

മറ്റ് തെക്കൻ അന്റാർട്ടിക്ക് സമുദ്ര പ്രദേശങ്ങൾക്ക് സമാനമായി തന്നെ ഇവിടത്തെ സസ്യജന്തുജാലങ്ങളെയും കണക്കാക്കുന്നു. പ്രത്യേകിച്ചും വേനൽക്കാലത്ത്, പോഷക സമ്പുഷ്ടമായ സമുദ്രജലം സമൃദ്ധമായ പ്ലാങ്ക്ടോണിക് ജീവിതത്തെ പോഷിപ്പിക്കുന്നു, മത്സ്യം, സീലുകൾ, തിമിംഗിലങ്ങൾ, കടൽത്തീര-പക്ഷികൾ തുടങ്ങിയ വലിയ ജീവജാലങ്ങൾക്ക് റോസ് സീ ഭക്ഷണം നൽകുന്നു.

യാത്ര ചെയ്യാൻ ആൽ‌ബാട്രോസ് കാറ്റിനെ ആശ്രയിക്കുന്നു, മാത്രമല്ല ശാന്തമായി വായുവിലൂടെ സഞ്ചരിക്കാനും അതിന് കഴിയില്ല. പശ്ചിമവാതങ്ങൾ ഐസ് എഡ്ജ് വരെ തെക്കോട്ട് വ്യാപിക്കാത്തതിനാൽ ആൽബട്രോസ് പലപ്പോഴും ഐസ് പാക്കിലേക്ക് പോകാറില്ല. ശാന്തമായ സ്ഥലത്ത് ഒരു ആൽബട്രോസ് ഇറങ്ങിയാൽ ഐസ് ഫ്ലോയിൽ അവ കുടുങ്ങുന്നു.[16]

കടലിന്റെ തീരപ്രദേശങ്ങളിൽ അഡെലി, ചക്രവർത്തി പെൻ‌ഗ്വിനുകളുടെ നിരവധി നിവാസ സ്ഥലങ്ങൾ കാണപ്പെടുന്നു. അവ റോസ് കടലിനു ചുറ്റുമുള്ള നിരവധി സ്ഥലങ്ങളിൽ തീരത്തേക്കും പുറത്തേക്കും തുറന്ന കടലിൽ നിരീക്ഷിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്.[17]

2007 ഫെബ്രുവരി 22 ന് റോസ് കടലിൽ നിന്ന് 495 കിലോഗ്രാം (1,091 പൗണ്ട്) ഭാരമുള്ള 10 മീറ്റർ (32.8 അടി) നീളമുള്ള കൂറ്റൻ കണവ പിടിച്ചെടുത്തു.[18][19][20][21][22]

ടൂത്ത് ഫിഷ് ഫിഷറി

2010-ൽ, റോസ് സീ അന്റാർട്ടിക്ക് ടൂത്ത് ഫിഷ് ഫിഷറിക്ക് മറൈൻ സ്റ്റീവർഷിപ്പ് കൗൺസിൽ സ്വതന്ത്രമായി സാക്ഷ്യപ്പെടുത്തി.[23] മോണ്ടെറി ബേ അക്വേറിയം സീഫുഡ് വാച്ച് പ്രോഗ്രാം ഇതിനെ നല്ലൊരു ഇതരമാർഗ്ഗമായി വിലയിരുത്തി. എന്നിരുന്നാലും, സി‌സി‌എം‌എൽ‌ആറിന് സമർപ്പിച്ച 2008-ലെ ഒരു രേഖയിൽ 1996 മുതൽ വ്യാവസായിക ടൂത്ത് ഫിഷിംഗ് വ്യവസായത്തിന്റെ വികാസത്തോടനുബന്ധിച്ച് മക്മർഡോ സൗണ്ടിന്റെ ടൂത്ത് ഫിഷ് ജനസംഖ്യയിൽ ഗണ്യമായ കുറവുണ്ടായതായി രേഖപ്പെടുത്തി. മറ്റ് റിപ്പോർട്ടുകൾ ഓർക്കുകളുടെ എണ്ണത്തിൽ യാദൃച്ഛികമായി കുറയുന്നതായി കണ്ടെത്തി. റോസ് ഷെൽഫിന് മുകളിലൂടെ മത്സ്യബന്ധനം നടത്തുന്നതിന് റിപ്പോർട്ട് മൊറട്ടോറിയം ശുപാർശ ചെയ്തു.[24] 2012 ഒക്ടോബറിൽ, ജെയിംസ് റോസിന്റെ വലിയ, കൊച്ചുമകളായ ഫിലിപ്പ റോസ്, ഈ പ്രദേശത്തെ മത്സ്യബന്ധനത്തിനെതിരെ എതിർപ്പ് പ്രകടിപ്പിച്ചിരുന്നു.[25]

2017-ലെ തെക്കൻ ശൈത്യകാലത്ത് ന്യൂസിലാന്റ് ശാസ്ത്രജ്ഞർ വടക്കൻ റോസ് കടൽത്തീരത്ത് അന്റാർട്ടിക്ക് ടൂത്ത് ഫിഷിന്റെ പ്രജനന കേന്ദ്രം ആദ്യമായി കണ്ടെത്തി.[26] ഈ ഇനത്തെക്കുറിച്ച് വളരെക്കുറച്ചു മാത്രമേ അറിയൂ എന്ന് അടിവരയിടുന്നു.

സമുദ്ര സംരക്ഷിത പ്രദേശം

2005 മുതൽ, അന്റാർട്ടിക്ക് സമുദ്ര സംരക്ഷണ മേഖലകൾ (എം‌പി‌എ) ശാസ്ത്രീയ വിശകലനവും ആസൂത്രണവും കമ്മീഷൻ ഫോർ അന്റാർട്ടിക്ക് മറൈൻ ലിവിംഗ് റിസോഴ്‌സസ് (സി‌സി‌എ‌എം‌എൽ‌ആർ) നിയോഗിച്ചു. സംരക്ഷണ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി അന്റാർട്ടിക്ക് എം‌പി‌എകൾ വികസിപ്പിക്കാനുള്ള സയന്റിഫിക് കമ്മിറ്റിയുടെ നിർദ്ദേശത്തിന് 2010-ൽ സി‌സി‌എം‌എൽ‌ആർ അംഗീകാരം നൽകി. സി‌സി‌എ‌എം‌എൽ‌ആറിന്റെ (CCAMLR) 2012 സെപ്റ്റംബറിൽ യു‌എസ് സ്റ്റേറ്റ് ഡിപ്പാർട്ട്മെന്റ് റോസ് സീ എം‌പി‌എയ്ക്കുള്ള നിർദ്ദേശം സമർപ്പിച്ചു. [27] ഈ ഘട്ടത്തിൽ, വിവിധ അന്താരാഷ്ട്ര, ദേശീയ എൻ‌ജി‌ഒകളുടെ നിരന്തരമായ പ്രചാരണം പ്രക്രിയ ത്വരിതപ്പെടുത്തുന്നതിന് ആരംഭിച്ചു.[28]

റോസ് കടലിനെ എം‌പി‌എ (MPA) ആക്കണോ എന്ന് തീരുമാനിക്കാൻ 2013 ജൂലൈയിൽ സി‌സി‌എഎം‌എൽ‌ആർ (CCAMLR) ജർമ്മനിയിലെ ബ്രെമെർഹാവനിൽ ഒരു യോഗം ചേർന്നു. സമുദ്ര സംരക്ഷിത പ്രദേശം സ്ഥാപിക്കാൻ കമ്മീഷന് അധികാരമുണ്ടോയെന്ന കാര്യത്തിൽ അനിശ്ചിതത്വം ചൂണ്ടിക്കാട്ടി റഷ്യ ഇതിനെതിരെ വോട്ടുചെയ്തതിനാൽ കരാർ പരാജയപ്പെട്ടു.[29]

2014 ഒക്ടോബറിൽ, എം‌പി‌എ പ്രസ്‌താവന സി‌സി‌എ‌എം‌എൽ‌ആറിൽ വീണ്ടും ചൈനയിൽ നിന്നും റഷ്യയിൽ നിന്നുമുള്ള വോട്ടുകൾ പരാജയപ്പെടുത്തി. [30] 2015 ഒക്‌ടോബർ യോഗത്തിൽ യു‌എസിൽ നിന്നും ന്യൂസിലാന്റിൽ നിന്നുമുള്ള പുതുക്കിയ എം‌പി‌എ പ്രസ്‌താവന ചൈനയുടെ സഹായത്തോടെ വിപുലീകരിച്ചു. എന്നിരുന്നാലും വാണിജ്യ മത്സ്യബന്ധനം അനുവദിച്ചുകൊണ്ട് എം‌പി‌എയുടെ മുൻ‌ഗണനകൾ സംരക്ഷണത്തിൽ നിന്ന് മാറ്റി. ഈ പ്രസ്‌താവന റഷ്യ വീണ്ടും തടഞ്ഞു.[31]

2016 ഒക്ടോബർ 28 ന് ഹൊബാർട്ടിൽ നടന്ന വാർഷിക യോഗത്തിൽ 24 രാജ്യങ്ങളും യൂറോപ്യൻ യൂണിയനും ഒപ്പുവച്ച കരാർ പ്രകാരം റോസ് സീ മറൈൻ പാർക്ക് CCAMLR പ്രഖ്യാപിച്ചു. 15 ദശലക്ഷം ചതുരശ്ര കിലോമീറ്ററിലധികം സമുദ്രത്തെ സംരക്ഷിച്ച ഇത് അക്കാലത്ത് ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും വലിയ സംരക്ഷിത പ്രദേശമായിരുന്നു. എന്നിരുന്നാലും, ചർച്ചകളുടെ ഭാഗമായി 35 വർഷത്തെ സൂര്യാസ്തമയ വ്യവസ്ഥ ഉൾപ്പെടുത്തി, അതായത് സമുദ്ര സംരക്ഷിത പ്രദേശത്തിന്റെ ഇന്റർനാഷണൽ യൂണിയൻ ഫോർ കൺസർവേഷൻ ഓഫ് നേച്ചർ നിർവ്വചനം പാലിക്കുന്നില്ല. അതിനർത്ഥം ഇത് ശാശ്വതമായിരിക്കേണ്ടതുണ്ട്.[32]

ജനപ്രിയ സംസ്കാരത്തിൽ

ഉർസുല കെ. ലെ ഗ്വിൻന്റെ ചെറുകഥയായ സുറിലെ ഒരു വനിതാ എക്സ്പ്ലോറർ ടീമിന്റെ ലാൻഡിംഗ് പോയിന്റിനും ബേസ് ക്യാമ്പിനുമുള്ള സ്ഥലമായി ബേ ഓഫ് വേൽസ് ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. കഥയിൽ, ദക്ഷിണധ്രുവത്തിലെത്തിയ ആദ്യ ആളുകളാണ് സ്ത്രീകൾ. പക്ഷേ അമുന്ദ്‌സനെ നാണക്കേടിൽ നിന്ന് രക്ഷിക്കുന്നതിനായി അവരുടെ നേട്ടം രഹസ്യമായി സൂക്ഷിക്കുന്നു.[33]

അവലംബം

  1. ↑ "About the Ross Sea". NIWA. 27 July 2012. Archived from the original on 24 February 2018. Retrieved 23 February 2018.
  2. ↑ "Ross Sea (sea, Pacific Ocean) - Britannica Online Encyclopedia". Britannica.com. Archived from the original on 11 March 2012. Retrieved 13 August 2012.
  3. ↑ Gross, M. Grant (1977). Oceanography: A view of the Earth (6 ed.). New Jersey: Prentice Hall. p. 28.
  4. ↑ Shepard, F.P. (1963). Submarine Geology (2 ed.). New York: Harper & Row. p. 264.
  5. ↑ Hayes, D.E.; Davey, F.J. A Geophysical Study of the Ross Sea, Antarctica (PDF). doi:10.2973/dsdp.proc.28.134.1975. Archived (PDF) from the original on 15 July 2017.
  6. ↑ Bartek, L. R.; Vail, P. R.; Anderson, J. B.; Emmet, P. A.; Wu, S. (1991-04-10). "Effect of Cenozoic ice sheet fluctuations in Antarctica on the stratigraphic signature of the Neogene". Journal of Geophysical Research: Solid Earth. 96 (B4): 6753–6778. doi:10.1029/90jb02528. ISSN 2156-2202.
  7. ↑ Barker, P.F., Barrett, P.J., Camerlenghi, A., Cooper, A.K., Davey, F.J., Domack, E.W., Escutia, C., Kristoffersen, Y. and O'Brien, P.E. (1998). "Ice sheet history from Antarctic continental margin sediments: the ANTOSTRAT approach". Terra Antarctica. 5 (4): 737–760.
  8. ↑ Bartek, L. R.; Vail, P. R.; Anderson, J. B.; Emmet, P. A.; Wu, S. (10 April 1991). "Effect of Cenozoic ice sheet fluctuations in Antarctica on the stratigraphic signature of the Neogene". Journal of Geophysical Research: Solid Earth. 96 (B4): 6753–6778. doi:10.1029/90jb02528. ISSN 2156-2202. {cite journal}: Cite journal requires |journal= (help); Missing or empty |title= (help)CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  9. ↑ Ten Brink, Uri S.; Schneider, Christopher; Johnson, Aaron H. (1995). "Morphology and stratal geometry of the Antarctic continental shelf: insights from models". എന്നതിൽ Cooper, Alan K.; Barker, Peter F.; Brancolini, Giuliano (സംശോധകർ.). Geology and Seismic Stratigraphy of the Antarctic Margin (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). American Geophysical Union. പുറങ്ങൾ. 1–24. doi:10.1029/ar068p0001. hdl:1912/1602. ISBN 9781118669013.
  10. ↑ "Sub-Antarctic and Polar bird life". archive.org. 23 April 2015. Archived from the original on 23 April 2015.
  11. ↑ "Archived copy" (PDF). മൂലതാളിൽ (PDF) നിന്നും 24 ഡിസംബർ 2013-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 23 ഡിസംബർ 2013.{cite web}: CS1 maint: archived copy as title (link)
  12. ↑ Ballard, Grant; Jongsomjit, Dennis; Veloz, Samuel D.; Ainley, David G. (1 November 2012). "Coexistence of mesopredators in an intact polar ocean ecosystem: The basis for defining a Ross Sea marine protected area". Biological Conservation. 156: 72–82. doi:10.1016/j.biocon.2011.11.017.
  13. ↑ (dead link) Archived 25 September 2010 at the Wayback Machine.
  14. ↑ Antarctic and Southern Ocean Coalition. "The Ross Sea" (PDF). The Ross Sea - Antarctic and Southern Ocean Coalition. ASOC. മൂലതാളിൽ നിന്നും 11 മേയ് 2012-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത് (PDF). ശേഖരിച്ചത് 26 ഏപ്രിൽ 2016.
  15. ↑ "Ross Sea Species". www.lastocean.org. മൂലതാളിൽ നിന്നും 17 ഡിസംബർ 2013-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്.
  16. ↑ "Sub-Antarctic and Polar bird life". 23 ഏപ്രിൽ 2015. Archived from the original on 23 ഏപ്രിൽ 2015.{cite web}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (link)
  17. ↑ "Encyclopedia". JAMA. 279 (17): 1409. 1998-05-06. doi:10.1001/jama.279.17.1409-jbk0506-6-1. ISSN 0098-7484.
  18. ↑ "World's largest squid landed in NZ - Beehive (Govt of NZ)". 2007-02-22. മൂലതാളിൽ നിന്നും 23 May 2010-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 2013-06-11.
  19. ↑ "NZ fishermen land colossal squid - BBC News". 22 ഫെബ്രുവരി 2007. മൂലതാളിൽ നിന്നും 17 സെപ്റ്റംബർ 2013-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 11 ജൂൺ 2013.
  20. ↑ "Colossal squid's headache for science - BBC News". 15 മാർച്ച് 2007. മൂലതാളിൽ നിന്നും 27 സെപ്റ്റംബർ 2013-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 11 ജൂൺ 2013.
  21. ↑ "Size matters on 'squid row' (+photos, video) - The New Zealand Herald". 2008-05-01. ശേഖരിച്ചത് 2013-06-11.
  22. ↑ "Colossal squid's big eye revealed - BBC News". 30 ഏപ്രിൽ 2008. മൂലതാളിൽ നിന്നും 19 സെപ്റ്റംബർ 2013-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 11 ജൂൺ 2013.
  23. ↑ Marine Stewardship Council. "Ross Sea toothfish longline — Marine Stewardship Council". www.msc.org. മൂലതാളിൽ നിന്നും 13 മേയ് 2016-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 26 ഏപ്രിൽ 2016.
  24. ↑ DeVries, Arthur L.; Ainley, David G.; Ballard, Grant. "Decline of the Antarctic toothfish and its predators in McMurdo Sound and the southern Ross Sea, and recommendations for restoration" (PDF). CCAMLR. മൂലതാളിൽ നിന്നും 24 ജനുവരി 2016-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത് (PDF). ശേഖരിച്ചത് 26 ഏപ്രിൽ 2016.
  25. ↑ "Ross descendant wants sea protected". 3 News NZ. 29 October 2012.[പ്രവർത്തിക്കാത്ത കണ്ണി]
  26. ↑ "Peeping in on the Mile Deep Club | Hakai Magazine". Hakai Magazine (ഭാഷ: ഇംഗ്ലീഷ്). മൂലതാളിൽ നിന്നും 17 ഓഗസ്റ്റ് 2017-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 16 ഓഗസ്റ്റ് 2017.
  27. ↑ Delegation of the United States. "A PROPOSAL FOR THE ROSS SEA REGION MARINE PROTECTED AREA" (PDF). Proposed Marine Protected Area in Antarctica's Ross Sea. U.S. Department of State. ശേഖരിച്ചത് 26 ഏപ്രിൽ 2016.
  28. ↑ "Antarctic Oceans Alliance". www.antarcticocean.org (ഭാഷ: അമേരിക്കൻ ഇംഗ്ലീഷ്). മൂലതാളിൽ നിന്നും 17 ഓഗസ്റ്റ് 2017-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 16 ഓഗസ്റ്റ് 2017.
  29. ↑ New Scientist, No. 2926, 20 July, "Fight to preserve last pristine ecosystem fails"
  30. ↑ Mathiesen, Karl (31 ഒക്ടോബർ 2014). "Russia accused of blocking creation of vast Antarctic marine reserves". The Guardian (ഭാഷ: ബ്രിട്ടീഷ് ഇംഗ്ലീഷ്). മൂലതാളിൽ നിന്നും 13 മേയ് 2016-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 26 ഏപ്രിൽ 2016.
  31. ↑ The Pew Charitable Trusts. "Pew: Nations Miss Historic Opportunity to Protect Antarctic Waters". www.prnewswire.com. മൂലതാളിൽ നിന്നും 9 മേയ് 2016-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 26 ഏപ്രിൽ 2016.
  32. ↑ Slezak, Michael (26 ഒക്ടോബർ 2016). "World's largest marine park created in Ross Sea in Antarctica in landmark deal". The Guardian (ഭാഷ: ബ്രിട്ടീഷ് ഇംഗ്ലീഷ്). മൂലതാളിൽ നിന്നും 28 ഒക്ടോബർ 2016-ന് ആർക്കൈവ് ചെയ്തത്. ശേഖരിച്ചത് 28 ഒക്ടോബർ 2016.
  33. ↑ LeGuin, Ursula K. (1 February 1982). "Sur". The New Yorker: 38.

ബാഹ്യ ലിങ്കുകൾ