Perak

"Negeri Perak" dilencongkan di sini.
Perak
ڤيراق

Peghok
Negeri di Malaysia
Perak Darul Ridzuan
ڤيراق دار الرضوان‎
பேராக்
Moto: 
Perak Aman Jaya
Lagu: Allah Lanjutkan Usia Sultan
   Perak di    Malaysia
Koordinat: 4°45′N 101°0′E / 4.750°N 101.000°E / 4.750; 101.000Koordinat: 4°45′N 101°0′E / 4.750°N 101.000°E / 4.750; 101.000
Ibu negeriIpoh
Bandar diraja
Senarai
Kerajaan
 • JenisRaja berperlembagaan berparlimen
 • SultanSultan Nazrin Muizzuddin Shah ibni Almarhum Sultan Azlan Muhibbuddin Shah
 • Menteri BesarSaarani Mohamad
(BN–UMNO)
Luas
 • Jumlah21,146 km2 (8,165 batu persegi)
Paras tertinggi2,183 m (7,162 ft)
Penduduk
 (2022)[2]
 • Jumlah2,520,000
 • Kepadatan120/km2 (310/batu persegi)
Zon waktuUTC+8 (WPM)
Poskod
30xxx
Kod panggilan033 hingga 058
Kod ISO 3166MY-08, 36–39
Pendaftaran kenderaanA
Perjanjian Pangkor1874
Bergabung dalam NNMB1895
Pendudukan Jepun1942
Bergabung dalam Persekutuan Tanah Melayu1948
Merdeka sebagai sebahagian daripada Persekutuan Tanah Melayu31 Ogos 1957
Laman webhttps://www.perak.gov.my/
rekaan Terkini Bendera Negeri Perak, yang diguna pakai sejak Tahun 1879

Perak atau nama rasminya, Perak Darul Ridzuan (Sebutan bahasa Melayu: [peraʔ] Melayu Perak: Peghok; Jawi: ‏ڤيراق دار الرضوان‎‎) merupakan salah satu daripada 14 buah negeri yang membentuk Malaysia (lihat peta). Negeri Perak terletak di kawasan pantai timur dan merupakan negeri yang kedua terbesar di Semenanjung Malaysia selepas Pahang, dan keempat terbesar di Malaysia. Perak bersempadan dengan negeri Kedah di utara, Pulau Pinang di tenggara dan sebelah barat laut, Kelantan di sebelah timur laut, Pahang di timur, dan tenggara, Selangor di selatan dan Selat Melaka di barat. Negeri Perak juga bersempadan antarabangsa dengan Wilayah Yala dan Narathiwat Thailand, di utara. Ibu negeri Perak, Ipoh, terkenal secara sejarah dengan aktiviti perlombongan bijih timah sehingga harga logam itu turun, menjejas teruk ekonomi negeri. Ibu kota diraja kekal Kuala Kangsar, di mana terletaknya istana Sultan Perak. Sehingga 2018, penduduk negeri ini ialah 2,500,000. Perak mempunyai pelbagai hutan hujan tropika dan iklim khatulistiwa. Banjaran gunung di Perak merupakan sebahagian pada Banjaran Titiwangsa, yang merupakan sebahagian daripada sistem Perbukitan Tenasserim yang lebih besar yang menyambungkan Myanmar, Thailand dan Malaysia.

Penemuan rangka purba di Perak membekalkan maklumat yang hilang mengenai penghijrahan Homo sapiens dari tanah besar Asia melalui Asia Tenggara ke benua Australia. Dikenali sebagai Manusia Perak, rangka itu bertarikh sekitar 10,000 tahun. Kerajaan Hindu atau Buddha awal, diikuti oleh beberapa kerajaan kecil lain, telah wujud sebelum kedatangan Islam. Menjelang 1528, sebuah kesultanan Islam mula muncul di Perak, daripada sisa-sisa Kesultanan Melaka. Walaupun mampu menentang pendudukan Siam selama lebih daripada dua ratus tahun, Kesultanan sebahagiannya dikuasai oleh Kesultanan Aceh yang berpusat di Sumatera. Ini khususnya berlaku selepas keturunan Aceh mengambil alih pewarisan raja. Dengan kedatangan Syarikat Hindia Timur Belanda (VOC), dan konflik VOC yang semakin meningkat dengan Aceh, Perak mula menjauhkan diri daripada penaklukan Aceh. Kehadiran Syarikat Hindia Timur Inggeris (EIC) di Negeri-Negeri Selat Pulau Pinang yang berdekatan memberikan perlindungan tambahan kepada negeri itu, dengan percubaan Siam selanjutnya untuk menakluki Perak digagalkan oleh pasukan ekspedisi British.

Perjanjian Inggeris-Belanda 1824 ditandatangani untuk mengelakkan konflik selanjutnya antara British dan Belanda. Ia membolehkan British meluaskan penguasaan mereka di Semenanjung Tanah Melayu tanpa campur tangan kuasa asing yang lain. Perjanjian Pangkor 1874 memperuntukkan campur tangan British secara langsung, dengan Perak melantik seorang Residen British. Berikutan penyerapan Perak seterusnya ke dalam Negeri-negeri Melayu Bersekutu (FMS), British mereformasi pentadbiran kesultanan melalui gaya pemerintahan baharu, secara aktif mempromosikan ekonomi yang dipacu pasaran dan mengekalkan undang-undang dan ketenteraman sambil memerangi perhambaan yang diamalkan secara meluas di seluruh Perak pada masa itu. Pendudukan Jepun selama tiga tahun dalam Perang Dunia II menghentikan kemajuan selanjutnya. Selepas perang, Perak menjadi sebahagian daripada Malayan Union sementara, sebelum diserap ke dalam Persekutuan Tanah Melayu. Ia memperoleh kemerdekaan penuh melalui Persekutuan, yang kemudiannya menjadi Malaysia pada 16 September 1963.

Perak mempunyai kepelbagaian etnik, budaya dan bahasa. Negeri ini terkenal dengan beberapa tarian tradisional: bubu, dabus, dan labu sayong, nama kedua juga merujuk kepada tembikar tradisional Perak yang unik. Ketua negara ialah Sultan Perak, dan ketua kerajaan ialah Menteri Besar. Kerajaan dimodelkan rapat pada sistem parlimen Westminster, dengan pentadbiran negeri dibahagikan kepada daerah pentadbiran. Islam adalah agama negara, dan agama lain boleh diamalkan secara bebas. Bahasa Melayu dan Inggeris diiktiraf sebagai bahasa rasmi negeri Perak. Ekonomi terutamanya berasaskan perkhidmatan dan pembuatan.

Etimologi

Terdapat banyak teori tentang asal usul nama Perak.[3][4] Walaupun tidak digunakan sehingga selepas 1529, etimologi yang paling popular ialah "perak". Ini dikaitkan dengan perlombongan bijih timah dari deposit mineral yang besar di negeri ini, mencerminkan kedudukan Perak sebagai salah satu sumber bijih timah terbesar di dunia.[3][5][6] Kerajaan Islam pertama yang ditubuhkan di negeri itu adalah daripada keturunan Kesultanan Melaka.[6] Beberapa ahli sejarah tempatan telah mencadangkan bahawa Perak dinamakan sempena nama bendahara Melaka, Tun Perak.[3][7] Dalam peta sebelum 1561, kawasan itu ditandakan sebagai Perat.[6] Ahli sejarah lain percaya bahawa nama Perak berasal daripada frasa Melayu "kilatan ikan dalam air" (kilauan ikan dalam air), yang kelihatan seperti perak.[3][4] Perak telah diterjemahkan ke dalam bahasa Arab sebagai دار الرضوان‎ (Dār al-Riḍwān), "tempat tinggal rahmat".[8]

Sejarah

Rencana utama: Sejarah Negeri Perak

Zaman prasejarah

Rencana utama: Zaman Prasejarah Malaysia
Seni batu Tambun zaman Neolitik di Tambun dekat Ipoh

Penemuan arkeologi di Kota Tampan, Lenggong membuktikan bahawa negeri Perak telah diduduki manusia sejak 40,000 hingga 8,000 tahun sebelum masihi tepatnya dalam Paleolitik. Beberapa alat-alat batu juga dijumpai di Gua Badak, Gunung Pondok, Gua Tambun dan beberapa buah gua lain di sekitar Perak membuktikan kependudukan manusia di negeri ini dalam zaman Hoabinhian dan Neolitik (sekitar 8,000 hingga 300 tahun sebelum masihi). Beberapa penemuan di Changkat Menteri dan Slim River juga membuktikan kependudukan manusia di negeri ini sekitar 500 hingga 200 tahun sebelum masihi.[9]

Antara tapak prasejarah di Malaysia tempat artifak dari zaman Palaeolitik Pertengahan telah ditemui ialah Bukit Bunuh, Bukit Gua Harimau, Bukit Jawa, Bukit Kepala Gajah, dan Kota Tampan di Lembah Warisan Arkeologi Lenggong.[10][11] Daripada jumlah tersebut, Bukit Bunuh dan Kota Tampan merupakan tapak tepi tasik purba, geologi Bukit Bunuh menunjukkan bukti kesan meteorik.[12] Rangka berusia 10,000 tahun yang dikenali sebagai Perak Man itu ditemui di dalam gua Bukit Gunung Runtuh di Bukit Kepala Gajah.[13][14] Alat purba yang ditemui di kawasan Kota Tampan, termasuk andas, teras, debit, dan batu tukul, memberikan maklumat tentang penghijrahan Homo sapiens.[12] Tapak Neolitik penting lain di negara ini termasuk Bukit Gua Harimau, Gua Badak, Gua Pondok, dan Padang Rengas, yang mengandungi bukti kehadiran manusia pada era Hoabinhian Mesolitik.[15][16]

Kapak bersoket besi dari Perak, Muzium British,[17] s. 100 BC–AD 200

Pada tahun 1959, seorang pegawai artileri British yang ditempatkan di pangkalan tentera darat semasa Darurat Malaya menemui seni batu Tambun, yang dikenal pasti oleh ahli arkeologi sebagai tapak seni batu terbesar di Semenanjung Tanah Melayu. Kebanyakan lukisan terletak tinggi di atas lantai gua, pada ketinggian 6–10 meter (20–33 kaki).[18][19] Cengkerang dan serpihan karang yang bertaburan di sepanjang dasar gua adalah bukti bahawa kawasan itu pernah berada di bawah air.[20]

Jumlah besar patung dewa Hindu dan Buddha yang ditemui di Bidor, Kuala Selensing, Jalong, dan Pengkalan Pegoh menunjukkan bahawa, sebelum kedatangan Islam, penduduk Perak kebanyakannya beragama Hindu atau Buddha. Pengaruh budaya dan kepercayaan India terhadap masyarakat dan nilai-nilai di Semenanjung Tanah Melayu sejak zaman awal dipercayai telah memuncak dalam kerajaan Gangga Negara yang separa legenda.[16][21][22] Sejarah Melayu menyebut bahawa Gangga Negara pernah jatuh di bawah pemerintahan Siam, sebelum Raja Suran dari Thailand belayar lebih jauh ke selatan ke Semenanjung Tanah Melayu.[23]

Kesultanan Perak

Pada awal kurun ke-15, sebuah kerajaan Melayu wujud di Beruas. Beberapa penemuan batu nisan membuktikan bahawa kerajaan itu merupakan sebuah kerajaan Islam. Kedatangan Islam ke Perak juga dipercayai daripada kerajaan lain seperti Melaka dan kerajaan di pantai timur. Selain kerajaan Beruas, terdapat juga beberapa kuasa pembesar tempatan lain di Ulu Perak seperti Kerajaan Roman, Tun Saban dan Tok Temong.

Sejarah Kesultanan Perak bermula pada 1528 dengan kemahkotaan Sultan Mudzaffar Shah I, keturunan Sultan Mahmud Shah dari Kesultanan Melayu Melaka. Tanah Abang merupakan pusat pemerintahan pertama Kesultanan Perak. Antara kota lain yang pernah dijadikan pusat pemerintahan Kesultanan Perak termasuklah Kota Lama Kanan, Geronggong, Semat dan Bota Kanan.

Zaman Kedatangan British

Termeterainya Perjanjian Pangkor pada 20 Januari 1874 antara British dan pembesar-pembesar Melayu Perak telah mengesahkan kekuasaan British di Perak. British telah mengambil kesempatan atas kekacauan yang berlaku antara puak-puak Cina di Larut dengan membuat satu perjanjian yang disangka dapat meleraikan kekacauan tersebut. Dalam perjanjian tersebut, British telah memaksa Sultan menerima seorang Residen yang akan menasihati Sultan dalam segala hal pentadbiran kecuali berkaitan dengan agama Islam dan adat istiadat Melayu. Menteri Larut juga kehilangan kuasa sebagai seorang pemerintah apabila seorang pegawai British dihantar ke Larut bagi mentadbir daerah itu.

J.W.W. Birch dilantik sebagai Residen British pertama di Perak. Apabila sistem Residen diperkenalkan, rakyat Perak mula menunjukkan bantahan terhadap sistem yang telah menindas kehidupan rakyat. Beberapa pembesar Melayu seperti Dato Maharaja Lela mula merancang bagi membunuh J.W.W. Birch. Akhirnya pada tahun 1875, J.W.W. Birch telah dibunuh oleh Dato Maharaja Lela, Datuk Sagor dan beberapa pembesar Melayu lain ketika sedang mandi di tepi sungai di Pasir Salak. Dato Maharaja Lela, Datuk Sagor, Sepuntum dan Pak Endut dihukum gantung sampai mati manakala Sultan Abdullah bersama pengikutnya dibuang negeri ke Pulau Seychelles.

Tentera Jepun mula menguasai Perak pada 1 Januari 1942 akibat meletusnya Perang Dunia Kedua. Pada tahun 1945, Jepun mula meninggalkan Perak setelah kejatuhan empayarnya.[9]

Negeri Perak menyertai Persekutuan Tanah Melayu pada 1 Februari 1948. Perak juga turut mencapai kemerdekaan bersama negeri-negeri lain dalam Persekutuan Tanah Melayu pada 31 Ogos 1957, dan menjadi salah satu daripada negeri-negeri Malaysia pada 16 September 1963.

Kerajaan

Sultan Perak merupakan ketua negeri. Dibawah Perlembagaan negeri, kuasa perundangan dipunyai oleh Dewan Undangan. Dewan ini melantikkan ahli Dewan untuk membentukkan Majlis Mesyuarat Kerajaan Negeri Perak iaitu EXCO.

EXCO, yang diketuai oleh Menteri Besar (selaku ketua eksekutif negeri) sendiri, memegang kuasa eksekutif dan merupakan badan yang membuat dasar kerajaan negeri. Menteri Besar yang dilantik oleh Sultan adalah daripada parti politik yang memenangi kerusi yang terbanyak di dalam Dewan Undangan dan daripada seseorang berbangsa Melayu yang beragama Islam sahaja.

Krisis perlembagaan Perak

Rencana utama: Krisis perlembagaan Perak 2009

Pada Februari 2009, terdapat perubahan pada kerajaan negeri berikutan beberapa ahli Dewan Undangan Negeri dari Pakatan Rakyat yang keluar parti. Sultan Perak kemudiannya membubarkan kerajaan Pakatan Rakyat dan memberi laluan kepada Barisan Nasional. Bekas Menteri Besar dari Pakatan, Ir Hj Mohammad Nizar Jamaluddin mempertikaikan kesahihan tindakan tersebut dari segi perlembagaan negeri dan mendakwa beliau masih memegang jawatan Menteri Besar.[24] Pada 18 Februari 2009, speaker Dewan Undangan Negeri Perak V Sivakumar menggantung Menteri Besar dari Barisan Nasional, Datuk Dr Zambry Abdul Kadir, bersama-sama enam ahli Exconya daripada menghadiri persidangan Dewan Undangan Negeri dengan tempoh penggantungan masing-masing selama 18 dan 12 bulan.[25] Pada 3 Mac 2009 27 Ahli Dewan Undangan Negeri dari pakatan rakyat serta speaker Dewan Undangan Negeri Perak V Sivakumar tidak dibenarkan masuk ke Dewan Undangan Negeri Perak.Selepas tidak dapat memasuki Dewan Undangan Negeri Perak,kesemua 27 ADUN(Ahli Dewan Undangan Negeri) pakatan rakyat dan speaker DUN Perak,V Sivakumar mengadakan sidang DUN di bawah pokok. Pihak DAP mendakwa bahawa Sidang DUN itu sah kerana bedasarkan peraturan, speaker Dun Perak mempunyai kuasa untuk menetapkan tempat persidangan, sedangkan BN mengatakan ia persidangan haram kerana tidak mendapat perkenan Sultan Perak. Dalam Sidang Dun, 2 usul diluluskan.

  1. Usul undi percaya kepada Dato' Seri Ir Mohd Nizar Jamaludin.
  2. Usul memohon pembubaran Dewan Undangan Negeri(DUN) Perak.

Mahkamah Tinggi Ipoh bagaimanapun telah mengeluarkan perintah melarang Speaker Dewan Undang Negeri (DUN) Perak V.Sivakumar daripada mengadakan sebarang sidang DUN yang tidak mengikut undang-undang pada 3 Mac 2009 (Bernama). Ini berdasarkan fakta/peraturan bahawa Speaker tidak mempunyai kuasa memanggil sidang DUN melainkan mendapat perkenan daripada Sultan Perak. [26]

Geografi

Rencana utama: Geografi Perak
Pemandangan Gunung Yong Yap dari Gunung Korbu.
Muara Sungai Perak di Bagan Datuk.

Perak merupakan sebuah negeri di utara Malaysia bersempadan dengan negeri Kelantan di timur, Pahang di tenggara, Selangor di selatan, Kedah dan Pulau Pinang di barat laut serta negara Thailand (wilayah-wilayah Yala dan Narathiwat) di utara. Perak juga merupakan negeri keempat terbesar di Malaysia dengan keluasan 20,976 kilometer persegi iaitu merangkumi 6.4 peratus dari keluasan Malaysia.

Topografi Perak terdiri daripada beberapa sistem banjaran gunung, di mana yang terutama adalah Banjaran Titiwangsa di timur dan Banjaran Bintang di utara. Kedua-dua banjaran ini menganjur dari selatan Thailand. Banjaran Titiwangsa merupakan banjaran yang terpanjang di Malaysia dan ia bertindak sebagai sempadan semulajadi antara negeri tersebut dengan negeri-negeri Kelantan dan Pahang, iaitu dari Taman Negeri Royal Belum, Hulu Perak di utara hingga ke Tanjung Malim, Muallim di selatan. Di banjaran tersebut juga terletaknya beberapa buah gunung tertinggi di Perak seperti Gunung Korbu, Gunung Yong Belar, Gunung Gayong dan Gunung Yong Yap. Gunung Korbu merupakan puncak tertinggi di Perak dan keseluruhan Banjaran Titiwangsa dengan ketinggian 2,183 meter. Banjaran Bintang pula menganjur dari Yala di selatan Thailand hingga ke Beruas di daerah Manjung. Di bahagian tengah negeri terbentang sebuah banjaran kecil iaitu Banjaran Keledang yang menganjur dari Sungai Siput ke Belanja.

Sungai Perak merupakan sungai terpanjang di negeri ini. Dianggarkan terdapat sebanyak 1,658 batang sungai dan 52 buah pulau di seluruh negeri Perak.[27]

Pembahagian pentadbiran

12 daerah dan 81 mukim dalam negeri Perak.

Negeri Perak dibahagikan kepada 12 daerah dan 81 mukim.

No Daerah Ibu Daerah Keluasan[28] Bil mukim
1 Bagan Datuk Bagan Datuk 950 4
2 Batang Padang Tapah 1,794 4
3 Hilir Perak Teluk Intan 792 5
4 Hulu Perak Gerik 6,582 10
5 Kampar Kampar 670 2
6 Kerian Parit Buntar 901 8
7 Kinta Batu Gajah 1,305 5
8 Kuala Kangsar Kuala Kangsar 2,550 9
9 Larut, Matang dan Selama Taiping 2,047 14
10 Manjung Seri Manjung 1,168 5
11 Muallim Tanjung Malim 934 3
12 Perak Tengah Seri Iskandar 1,282 12

Selama ialah sebuah mukim berautonomi (daerah kecil) di bawah Larut, Matang dan Selama. Kebanyakan daerah dan mukim mempunyai kerajaan tempatan tunggal, kecuali Hulu Perak dan Kinta, masing-masing dibahagikan kepada tiga (Gerik, Lenggong dan Pengkalan Hulu), dan dua (Batu Gajah dan Ipoh) majlis tempatan. Bagan Datuk kekal di bawah bidang kuasa majlis Teluk Intan.

Demografi

Sejarah kependudukan
TahunPend.±%
19701,569,139—    
19801,743,655+11.1%
19911,877,471+7.7%
20001,973,368+5.1%
20102,299,582+16.5%
20202,496,041+8.5%
Sumber:[29]
Komposisi bangsa di Perak - Bancian 2020[29]
Bangsa Peratus
Melayu
  
 54.7%
Bumiputera lain
  
 3%
Cina
  
 25.8%
India
  
 10.8%
Lain-lain
  
 0.4%
Tidak diketahui
  
 5.3%

Pada tahun 2020, penduduk negeri Perak dianggarkan seramai 2,496,041 dengan kadar pertumbuhan 0.8 peratus. 94.7 peratus dari jumlah penduduk merupakan warganegara Malaysia. Perak juga mempunyai kepadatan penduduk dengan 118 orang perkilometer persegi.[29]

Berikut merupakan kumpulan bangsa dalam kalangan penduduk;

Kewarganegaraan Bangsa Jumlah (%)
Warganegara Melayu 1,364,764 54.7
Bumiputera lain 74,888 3.0
Cina 643,627 25.8
India 270,809 10.8
Lain-lain 10,749 0.4
Bukan warganegara N/A 131,204 5.3

Lebih separuh penduduk berbangsa Melayu iaitu 54.7 peratus dari jumlah penduduk. Bangsa Cina merupakan kumpulan bangsa kedua terbesar di negeri ini dengan 25.8 peratus diikuti bangsa India dengan 10.8 peratus. Penempatan penduduk berbangsa Cina dan India kebanyakannya tertumpu di kawasan bandar manakala penempatan penduduk berbangsa Melayu tertumpu di kawasan bandar dan kampung.

Terdapat beberapa suku Melayu di negeri Perak seperti Jawa, Banjar, Minang, Mandailing, Aceh, Rawa dan Pattani. Negeri Perak juga mempunyai penduduk bersuku Banjar paling ramai di Malaysia yang tertumpu di daerah Kerian.[30] Kebanyakan penduduk bersuku Jawa, Bengkulu dan Minang tertumpu di bahagian selatan negeri Perak. Penduduk bersuku Mandailing dan Rawa pula tertumpu di bahagian timur negeri Perak. Di utara negeri terdapat komuniti penduduk bersuku Pattani manakala di bahagian barat terdapat beberapa komuniti penduduk berketurunan Acheh.

Terdapat juga beberapa komuniti orang asli di hulu, tengah dan selatan Perak. Pada tahun 2020, Dianggarkan seramai 60,565 orang asli yang tinggal di serata negeri Perak terdiri daripada kumpulan Senoi, Melayu Proto dan Negrito. Kumpulan Senoi merupakan kumpulan majoriti di negeri ini dengan seramai 57,120 orang. Majoriti orang asli di negeri ini beretnik Semai iaitu seramai 35,453 orang. Antara etnik majoriti yang lain ialah etnik Temiar seramai 21,451 orang dan etnik Jahai seramai 2,205 orang. Terdapat juga beberapa komuniti etnik yang kecil iaitu etnik Jah Hut, Jakun, Semelai, Temuan, Kintak dan Lanoh yang seramai dalam lingkungan 100 hingga 300 orang serta beberapa etnik lain yang lebih kecil seperti Mahmeri, Semoq Beri, Orang Kuala, Kensiu dan Mendriq yang seramai dalam lingkungan beberapa puluhan orang. Hanya enam orang sahaja beretnik Bateq dan seorang beretnik Che Wong dan orang Seletar.[31]

Orang Asli beretnik Senoi dan Melayu Proto kebanyakannya tinggal di tengah dan selatan Perak terutamanya etnik Semai dan Temiar. Orang asli yang beretnik Negrito pula kebanyakannya tinggal di bahagian pedalaman di kawasan Hulu Perak terutamanya etnik Jahai, Lanoh dan Kintak.[32]

Agama

Agama di Perak - Bancian 2020[29]
Agama Peratus
Islam
  
 57.9%
Buddha
  
 24.2%
Hindu
  
 9.7%
Kristian
  
 3.0%
Lain-lain
  
 1.3%
Tiada agama
  
 1.3%
Tidak diketahui
  
 2.7%
Masjid Ubudiah, Kuala Kangsar

Majoriti penduduk negeri Perak beragama Islam iaitu 1,444,033 orang atau 57.9 peratus dari jumlah penduduk diikuti agama Buddha dan Hindu. Penduduk beragama Islam di negeri Perak mengamalkan fahaman Ahli Sunah Waljamaah dan bermazhab Syafie. Majoriti penduduk beragama Islam di negeri ini terdiri daripada penduduk berbangsa Melayu. Penganut agama Buddha, Hindu dan Kristian di negeri ini pula terdiri daripada penduduk berbangsa Cina, India dan bangsa minoriti yang lain.

Berikut merupakan jumlah penduduk mengikut agama di negeri Perak;[29]

Agama Jumlah (%)
Islam 1,444,033 57.9
Buddha 602,911 24.2
Hindu 241,838 9.7
Kristian 75,586 3.0
Lain-lain 31,269 1.3
Tiada agama 32,715 1.3
Tidak diketahui 67,689 2.7

Ekonomi dan kebudayaan

Suatu ketika dahulu, persembahan Wayang Kulit Kelantan (atau Wayang Kulit Siam) pernah bertapak di negeri Perak. Walau bagaimanapun, teater tradisional ini telah lama lenyap dari bumi Perak.

Sejak sejarah dikuasai oleh perlombongan timah dan getah, Perak mengalami kesulitan yang amat teruk dengan kemerosotan kedua-dua industri tersebut. Tindakan telah diambil baru-baru ini untuk mengubah ekonomi negeri Perak kepada sebuah ekonomi berdasarkan perindustrian dan pengilangan.

Negeri bersebelahan

Rujukan

  1. ^ "Perak @ a Glance". Jabatan Perangkaan, Malaysia. Dicapai pada 8 Oktober 2019.
  2. ^ "Penemuan Utama Banci Penduduk dan Perumahan Malaysia 2020". Jabatan Perangkaan, Malaysia. Dicapai pada Februari 2022. Check date values in: |access-date= (bantuan)
  3. ^ a b c d Tang Ruxyn (26 April 2017). "The Stories And Facts Behind How The 13 States Of Malaysia Got Their Names". Says.com. Diarkibkan daripada yang asal pada 13 January 2018. Dicapai pada 8 September 2019.
  4. ^ a b "Dokumen Gazetir (Perak Darul Ridzuan – Sejarah)" [Gazette Document (Perak Darul Ridzuan - History)]. Geographical Names Database of Malaysia. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 September 2019. Dicapai pada 9 September 2019.
  5. ^ Richard Beck (1909). The Nature of Ore Deposits. Hill Publishing Company. m/s. 634–.
  6. ^ a b c "Origin of Place Names – Perak". National Library of Malaysia. 2000. Diarkibkan daripada yang asal pada 9 May 2012. Dicapai pada 8 September 2019.
  7. ^ "The History of Perak". Perak Tourism. 14 November 2014. Diarkibkan daripada yang asal pada 8 September 2019. Dicapai pada 8 September 2019.
  8. ^ George Bryan Souza; Jeffrey Scott Turley (20 November 2015). The Boxer Codex: Transcription and Translation of an Illustrated Late Sixteenth-Century Spanish Manuscript Concerning the Geography, History and Ethnography of the Pacific, South-east and East Asia. BRILL. m/s. 475–. ISBN 978-90-04-30154-2.
  9. ^ a b "Sejarah Ringkas". perak.gov.my. Dicapai pada 30 April 2022.
  10. ^ Bagyo Prasetyo; Retno Handini (2001). Sangiran: Man, Culture, and Environment in Pleistocene Times. Yayasan Obor Indonesia. m/s. 189–. GGKEY:FYGSB5XXWPX.
  11. ^ Sanz, Nuria (27 October 2014). Human origin sites and the World Heritage Convention in Asia. UNESCO. m/s. 212–. ISBN 978-92-3-100043-0.
  12. ^ a b Rosli Saad (2016). Geophysical Studies Of Bukit Bunuh Meteorite Crater Evidence (Penerbit USM). Penerbit USM. m/s. 25–. ISBN 978-967-461-004-3.
  13. ^ Zuraina Majid (2005). The Perak man and other prehistoric skeletons of Malaysia. Penerbit Universiti Sains Malaysia. ISBN 978-983-3391-12-7.
     • Stephen Oppenheimer (1 March 2012). Out of Eden: The Peopling of the World. Little, Brown Book Group. m/s. 115–. ISBN 978-1-78033-753-1.
     • Vicki Cummings; Peter Jordan; Marek Zvelebil (2014). The Oxford Handbook of the Archaeology and Anthropology of Hunter-gatherers. Oxford University Press. m/s. 348–. ISBN 978-0-19-955122-4.
  14. ^ "Prehistoric find in Perak cave". The Star. 21 July 2005. Dicapai pada 15 September 2019.
  15. ^ Abu Talib Ahmad (10 October 2014). Museums, History and Culture in Malaysia. NUS Press. m/s. 59–. ISBN 978-9971-69-819-5.
  16. ^ a b "Brief History of Perak State". Government of Perak. Diarkibkan daripada yang asal pada 7 September 2019. Dicapai pada 7 September 2019.
  17. ^ "axe | British Museum". The British Museum.
  18. ^ Noel Hidalgo Tan; Stephen Chia (2011). "Current Research on Rock Art at Gua Tambun, Perak, Malaysia". Centre for Global Archaeological Research, Universiti Sains Malaysia, Bulletin of the Indo-Pacific Prehistory Association. 17 (2): 93–108 (1–16). Diarkibkan daripada yang asal (PDF) pada 10 October 2019 – melalui University of Washington Libraries.
  19. ^ Dominik Bonatz; Andreas Reinecke; Mai Lin Tjoa-Bonatz (1 January 2012). Crossing Borders: Selected Papers from the 13th International Conference of the European Association of Southeast Asian Archaeologists. NUS Press. m/s. 181–. ISBN 978-9971-69-642-9.
  20. ^ Christina Koh (4 December 2006). "Gua Tambun rediscovered". The Star. Dicapai pada 16 September 2019.
  21. ^ Journal of the Malaysian Branch of the Royal Asiatic Society. The Branch. 1936.
  22. ^ Monographs on Malay Subjects. 1941.
  23. ^ Mazwin Nik Anis (8 February 2005). "Lost city is 'not Kota Gelanggi'". The Star. Diarkibkan daripada yang asal pada 14 January 2018. Dicapai pada 10 October 2019.
  24. ^ NST Newsdesk (February 5, 2009). "PERAK IN CRISIS: Nizar joins Ningkan as the defiant ones". New Straits Times. Dicapai pada 2009-02-05.
  25. ^ "Perak Speaker suspends entire exco". The Malaysian Insider. February 18, 2009. Diarkibkan daripada yang asal pada 2009-02-21. Dicapai pada 2009-02-18.
  26. ^ Perak: Mahkamah Keluar Perintah Larang Sidang DUN Tidak Sah.
  27. ^ "Dokumen Gazetir Perak Darul Ridzuan". Jabatan Ukur dan Pemetaan Malaysia. Dicapai pada 2022-05-01.
  28. ^ "My Local Stats Perak 2020" (PDF). Jabatan Perangkaan Malaysia. m/s. 55. Dicapai pada 1 Mei 2022.
  29. ^ a b c d e "PENEMUAN UTAMA BANCI PENDUDUK DAN PERUMAHAN MALAYSIA 2020". Jabatan Perangkaan Malaysia. m/s. 57. Dicapai pada 7 Jun 2022.
  30. ^ Megat, Suhaila (7 Disember 2020). "Etnik Banjar di Perak". The Malaya Post. Dicapai pada 8 Jun 2022.
  31. ^ "Taburan etnik orang asli mengikut etnik sub-etnik mengikut negeri". Jabatan Kemajuan Orang Asli. Dicapai pada 9 Jun 2022.
  32. ^ "Suku kaum". Jabatan Kemajuan Orang Asli. Dicapai pada 9 Jun 2022.

Lihat juga

Pautan luar