Pengikut (Kristian)

Jesus memberikan Wacana Perpisahan (John 14-17) kepada para pengikutnya selepas Santapan Terakhir, oleh pelukis Duccio (1308-1311).

Dalam agama Kristian, istilah pengikut (Inggeris: disciple) merujuk kepada para pelajar Jesus Christ dan golongan ini dijumpai dalam Wasiat Baru iaitu dalam Gospel dan Akta Hawari. Wasiat Baru merakamkan ramai pengikut Jesus ketika khidmatnya tetapi hanya beberapa orang sahaja yang menjadi pengikut terpilih. Sesetengah pengikut akan diberikan misi seperti Tauliah Kecil, Tauliah 70 Luke, Tauliah Besar selepas kebangkitan semula Jesus atau penukaran Paulus menjadikan mereka Hawari yang dipertanggungjawabkan untuk mengisytiharkan Khabar Baik (atau Gospel) kepada dunia.

Etimologi

Istilah "pengikut" adalah terjemahan bagi perkataan bahasa Inggeris, disciple.[1] Perkataan disciple diterbitkan daripada perkataan bahasa Greek Koine, mathetes[2] yang bermaksud pelajar (atau murid) kepada seorang guru atau perantis kepada tukang di mana ia membawa kepada perkataan Latin discipulus yang bererti pelajar. Istilah pengikut (disciple) mempunyai maksud yang berbeza dengan istilah hawari, yang bermaksud pengutus.[3][4]

Rujukan

  1. ^ "Pengikut disciple". Pusat Rujukan Persuratan Melayu. Dicapai pada 3 Disember 2013.
  2. ^ "μαθητής" (dalam bahasa Inggeris). The HTML Bible.
  3. ^ "messenger, he that is sent" (dalam bahasa Inggeris). The HTML Bible.
  4. ^ "Christian History: The Twelve Apostles". Christianity.com. Dicapai pada 19 November 2007.

Bacaan lanjut

  • Stassen, Glen H. dan David P. Gushee. Kingdom Ethics: Following Jesus in Contemporary Context, InterVarsity Press, 2003. ISBN 0-8308-2668-8.
  • Stassen, Glen H. Living the Sermon on the Mount: A Practical Hope for Grace and Deliverance, Jossey-Bass, 2006. ISBN 0-7879-7736-5.