Vilayet Beirut

Beirut Vilayeti
Vilayet di Empayar Uthmaniyyah
1888–1917

Vilayet Beirut pada tahun 1900
Ibu kotaBeirut
Keluasan 
• 1885[1]
30,490 km2 (11,770 bt2)
Populasi 
• 1885[1]
533500
History
Sejarah 
• Ditubuhkan
1888
• Dibubarkan
1917
Didahului oleh		 Diganti oleh
Vilayet Syria
Occupied Enemy Territory Administration
Hari ini sebahagian daripada Lubnan
 Israel
 Syria
 Palestin

Vilayet Beirut merupakan divisyen vilayet pentadbiran tahap pertama dalam empayar Uthmaniyyah. Ia merangkumi kawasan pantai di Vilayet Syria pada tahun 1888 bagi mengakui kepentingan ibu negara yang baru ditubuhkan dan berkembang maju, Beirut yang mana mengalami pertumbuhan pesat pada tahun-tahun sebelumnya. Menjelang tahun 1907, Beirut mengendalikan 11 peratus daripada perdagangan antarabangsa empayar Uthmaniyah.[2] Ia mengunjur daripada utara Jaffa sehingga ke kota pelabuhan Latakia.[3] Ia bersempadan dengan Vilayet Syria di timur, Vilayet Aleppo di utara, pemerintahan sendiri Mutasarrifate di Jerusalem di selatan dan Laut Mediterranean di barat.

Divisyen pentadbiran

Sanjak vilayet:[4]

  1. Sanjak Latakia
  2. Sanjak Tripoli
  3. Sanjak Beirut
  4. Sanjak Akka
  5. Sanjak Nablus
  • Peta Levant Uthmaniyah
    Peta Levant Uthmaniyah
  • Peta divisyen pentadbiran Asia Uthamniyyah pada tahun 1893
    Peta divisyen pentadbiran Asia Uthamniyyah pada tahun 1893

Lihat juga

  • Gunung Lebanon Mutasarrifate

Rujukan

  1. ^ Petik amaran: Tag <ref> dengan nama asia tidak dapat dipratayang kerana ia ditakrifkan di luar bahagian semasa atau tidak ditakrifkan sama sekali.
  2. ^ [ Encyclopedia of the Ottoman Empire], m/s. 87, di Buku Google By Gábor Ágoston, Bruce Alan Masters
  3. ^ Bruce Masters (2013-04-29). The Arabs of the Ottoman Empire, 1516-1918: A Social and Cultural History. Cambridge University Press. m/s. 182. ISBN 978-1-107-03363-4. Dicapai pada 2013-06-08.
  4. ^ Beyrut Vilayeti ve Cebel-i Lübnan Mutasarrıflığı | Tarih ve Medeniyet

Chisholm, Hugh, penyunting (1911). "Beirut" . Encyclopædia Britannica (dalam bahasa Inggeris) (ed. ke-11). Cambridge University Press.

Pautan luar