ပျူဘာသာစကား

ပျူစာရေးသားခြင်းကို အိန္ဒိယ တောင်ပိုင်း စာရေးနည်းပညာကို မြန်မာနိုင်ငံတွင်ရှိသော လူများက ခရစ်နှစ် (၄) ရာစုခန့်တွင် ရရှိခဲ့ပြီး နိုင်ငံခြားမှ တီထွင်သုံးစွဲခဲ့ကြသော အက္ခရာများကို မိမိတို့ဘာသာစကားအဖြစ် ရေးနိုင်ရန် ရည်ရွယ် ပြင်ဆင်ဖြည့်စွက်ချက်များ ပြုလုပ်ရာမှ ပျူဘာသာစကားဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ကြောင်းသိရသည်။

ပျူဘာသာစကားကို ခရစ်နှစ် (၂) ရာစုခန့်က စတင် အက္ခရာတင် ရေးသားသည်ကို တွေ့ရှိရပြီး မြန်မာနိုင်ငံ၏ အစောဆုံး အက္ခရာတင်စာလုံးများဖြစ်ကြောင်း သိရသည်။ ပျူလက်ရေးများကို လေ့လာတွေ့ရှိချက်အရ ဗြာဟ္မီအက္ခရာမှ ဆင်းသက်လာပြီး ခရစ်မပေါ်မှီ(၄)ရာစုက အိန္ဒိယနိုင်ငံ တောင်ပိုင်းတွင် သုံးစွဲခဲ့သော (ကဒံဗ) လက်ရေးနှင့် နီးစပ်ကြောင်း သိရသည်။ ဗြာဟ္မီအက္ခရာကို ခရစ်မပေါ်မီ ၅ ရာစုမှ စတင်ပြီး သုံးစွဲနေသည်ဆိုသော သမိုင်းအထောက်အထားများ ရှိသည်။ အသောကမင်း လက်ထက် ခရစ် မပေါ်မီ ဘီစီ ၂၇၄ မှ ၂၃၂ နှစ်အတွင်း ဗြာဟ္မီ အက္ခရာကို သုံးစွဲကာ ရေးထိုးထားသော ကျောက်စာများကို တွေ့ရှိရသည်။ ပျူလူမျိုးများသည် စာများကို အိုး၊ ကြေးပြား၊ ကျောက်ပြားနှင့် ပေရွက်ပေါ်တွင် စာရေးသား အမှတ်အသားပြုလုပ်ကြသည်ဆိုသော အထောက်အထားများ အများအပြား တွေ့ရှိရသည်။ ပျူစကားတွင် အသံရှစ်မျိုးရှိပြီး နောက်ဆုံး ဗျည်းသတ်သည့် အလေ့အထ မရှိကြောင်း သိရသည်။

• 
  ဟန်လင်း ရှေးဟောင်းသုတေသနပြတိုက်ရှိ ပျူကျောက်စာတစ်ချပ်
• 
  ပျူခေတ်စာပေ
• 
  ပျူအက္ခရာများ

• Aung-Thwin၊ Michael (2005)။ The mists of Rāmañña: The Legend that was Lower Burma (illustrated ed.)။ Honolulu: University of Hawai'i Press။ ISBN 978-0-8248-2886-8။
• Harvey၊ G. E. (1925)။ History of Burma: From the Earliest Times to 10 March 1824။ London: Frank Cass & Co. Ltd။
• Htin Aung၊ Maung (1967)။ A History of Burma။ New York and London: Cambridge University Press။