Oscars 1935
De Oscars 1935 sünd an’n 27. Februar 1935 in’t Biltmore Hotel in Los Angeles vergeven worrn, wat de sövte Oscars-Vergaav wesen is. Dorbi weern Filmen uttekent, de in dat Vörjohr 1934 rutbröcht weern. Bi disse Vergaav geev dat to’n eersten mol de Kategorie Best Snitt un de beiden Musikkategorien Best Leed un Best Filmmusik. De Moderatschoon weer vun Irvin S. Cobb maakt.
An’n fakensten weer ditmol de Film One Night of Love in glieks söven Kategorien vörslahn. De meisten – neemlich fief – Oscars wunnen hett It Happened One Night. Dat is dormit de eerste Film wesen, de in all fief Hööftkategorien uttekent worrn is.
Kategorien (Winners un Nomineerte)
It Happened One Night (dt.: Es geschah in einer Nacht) vun Columbia
- The Barretts of Wimpole Street vun Metro-Goldwyn-Mayer
- Cleopatra vun Paramount
- The Thin Man (dt.: Der dünne Mann) vun Metro-Goldwyn-Mayer
- Here Comes the Navy vun Warner Bros.
- The House of Rothschild (dt.: Die Rothschilds) vun 20th Century Pictures
- Flirtation Walk vun First National
- Imitation of Life vun Universal
- One Night of Love vun Columbia
- The Gay Divorcee (dt.: Tanz mit mir!) vun RKO Radio
- Viva Villa! (dt.: Schrei der Gehetzten) vun Metro-Goldwyn-Mayer
- The White Parade vun Jesse L. Lasky
Frank Capra för It Happened One Night (dt.: Es geschah in einer Nacht)
- Victor Schertzinger för One Night of Love
- W. S. Van Dyke för The Thin Man (dt.: Der dünne Mann)
John S. Waters för Viva Villa! (dt.: Schrei der Gehetzten)
- Scott R. Beal för Imitation of Life
- Cullen Tate för Cleopatra
Clark Gable för It Happened One Night (dt.: Es geschah in einer Nacht)
- Frank Morgan för The Affairs of Cellini
- William Powell för The Thin Man (dt.: Der dünne Mann)
Claudette Colbert för It Happened One Night (dt.: Es geschah in einer Nacht)
- Bette Davis för Of Human Bondage (nich offiziell! In de Statistiken vun de Academy steiht se mit den Tosatz as write-in nominee
- Grace Moore för One Night of Love
- Norma Shearer för The Barretts of Wimpole Street
Arthur Caesar för Manhattan Melodrama
- Mauri Grashin för Hide-Out
- Norman Krasna för The Richest Girl in the World
Robert Riskin för It Happened One Night (dt.: Es geschah in einer Nacht)
- Frances Goodrich un Albert Hackett för The Thin Man (dt.: Der dünne Mann)
- Ben Hecht för Viva Villa! (dt.: Schrei der Gehetzten)
Victor Milner för Cleopatra
- George J. Folsey för Operator 13
- Charles Rosher för The Affairs of Cellini
Cedric Gibbons un Fredric Hope för The Merry Widow (dt.: Die lustige Witwe)
- Richard Day för The Affairs of Cellini
- Van Nest Polglase un Carroll Clark för The Gay Divorcee (dt.: Tanz mit mir!)
John Livadary (Columbia Studio Sound Department) för One Night of Love
- Carl Dreher (RKO Radio Studio Sound Department) för The Gay Divorcee (dt.: Tanz mit mir!)
- E. H. Hansen (Fox Studio Sound Department) för The White Parade
- Franklin B. Hansen (Paramount Studio Sound Department) för Cleopatra
- Nathan Levinson (Warner Bros. Studio Sound Department) för Flirtation Walk
- Thomas T. Moulton (United Artists Studio Sound Department) för The Affairs of Cellini
- Douglas Shearer (Metro-Goldwyn-Mayer Studio Sound Department) för Viva Villa! (dt.: Schrei der Gehetzten)
- Theodore Soderberg[1] (Universal Studio Sound Department) för Imitation of Life
Best Snitt
Conrad A. Nervig för Eskimo
- Anne Bauchens för Cleopatra
- Gene Milford för One Night of Love
Best Filmmusik
Louis Silvers (Columbia Studio Music Department) för One Night of Love
- Max Steiner (RKO Radio Studio Music Department) för The Gay Divorcee (dt.: Tanz mit mir!)
- Max Steiner (RKO Radio Studio Music Department) för The Lost Patrol (dt.: Die letzte Patrouille)
„The Continental“ ut The Gay Divorcee (dt.: Tanz mit mir!) – Musik: Con Conrad, Text: Herb Magidson
- „Carioca“ ut Flying Down to Rio – Musik: Vincent Youmans, Text: Edward Eliscu un Gus Kahn
- „Love in Bloom“ ut She Loves Me Not – Musik: Ralph Rainger, Text: Leo Robin
Best animeert Kortfilm
Walt Disney för The Tortoise and the Hare (dt.: Die Schildkröte und der Hase)
- Walter Lantz för Jolly Little Elves
- Charles Mintz för Holiday Land
Best Kortfilm – Kummedie
Kenneth Macgowan för La Cucaracha
- Warner Bros. för What, No Men!
- Jules White för Men in Black
Best Kortfilm – Neeheiten
Stacy Woodard un Horace Woodard för City of Wax
- Skibo Productions för Bosom Friends
- Pete Smith för Strikes and Spares
Sünnere Utteken
Ehrenoscar/Juvenile Award | Shirley Temple as Achten vun ehrn rutragen Bidrag op dat Rebeet Filmünnerholen in’t Johr 1934 in’t Öller vun söss Johren. |
Pries för Wetenschop un Entwickeln | Electrical Research Products Inc. för jemehr Breedband Opnahm- un Kopeersystem |
Pries för Technische Verdeensten | Columbia Pictures Corporation för jemehr Anwennen vun de Piel-Snitt-Schiev-Methood („hill and dale recording“) bi aktuelle Studio-Produkschonen mit jemehr Opnahm vun de Musik in den Film One Night of Love un Bell and Howell Company för jemehr Entwickeln vun den „Bell and Howell Fully Automatic Sound and Picture Printer“ |
Borns
- ↑ Soderberg is för den Oscar as Sound Director vun’t Universal Studio Sound Department nomineert worrn, vgl. off. Siet vun de Academy Awards; deelwies warrt Gilbert Kurland, de Sound Supervisor vun’n Film, as Oscarnomineert angeven, vgl. t.B: Stresau: Der Oscar …, S. 104.
Weblenken
1929 |
1930-1 |
1930-2 |
1931 |
1932 |
1933 |
1934 |
1935 |
1936 |
1937 |
1938 |
1939 |
1940 |
1941 |
1942 |
1943 |
1944 |
1945 |
1946 |
1947 |
1948 |
1949 |
1950 |
1951 |
1952 |
1953 |
1954 |
1955 |
1956 |
1957 |
1958 |
1959 |
1960 |
1961 |
1962 |
1963 |
1964 |
1965 |
1966 |
1967 |
1968 |
1969 |
1970 |
1971 |
1972 |
1973 |
1974 |
1975 |
1976 |
1977 |
1978 |
1979 |
1980 |
1981 |
1982 |
1983 |
1984 |
1985 |
1986 |
1987 |
1988 |
1989 |
1990 |
1991 |
1992 |
1993 |
1994 |
1995 |
1996 |
1997 |
1998 |
1999 |
2000 |
2001 |
2002 |
2003 |
2004 |
2005 |
2006 |
2007 |
2008 |
2009 |
2010 |
2011 |
2012 |
2013 |
2014 |
2015 |
2016 |
2017 |
2018 |
2019 |
2020