Brian Baker (tennisser)

Brian Baker
Brian Baker op Roland Garros 2016
Brian Baker op Roland Garros 2016
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Amerikaans
Geboorteplaats Vlag van Verenigde Staten Nashville (Tennessee)
Geboortedatum 30 april 1985
Woonplaats Vlag van Verenigde Staten Nashville (Tennessee)
Lengte 1,91 m
Gewicht 77 kg
Profdebuut 2005
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 1.184.653 US dollar
Profiel (en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 20–40
Titels 0
Hoogste positie 52 (29 oktober 2012)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2013)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 2e ronde (2012)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2012)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2005, 2012)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 35–33
Titels 2
Hoogste positie 29 (22 mei 2017)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3de ronde (2017)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3de ronde (2016)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1ste ronde (2016)
Vlag van Verenigde Staten US Open 3de ronde (2013)
Laatst bijgewerkt op: 9 januari 2016
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Brian Richard Baker (30 april 1985) is een Amerikaanse proftennisser.

Carrière

Baker was een van de beste juniors van zijn generatie. Hij won de Orange Bowl in 2002 en speelde in 2003 de finale van het juniorstoernooi van Roland Garros, waarin hij verloor van Stanislas Wawrinka. Dat jaar werd hij beroeps.

In 2005 kreeg hij een wildcard voor het US Open, zijn eerste grandslamtoernooi. Hij bereikte daarin de tweede ronde, na winst tegen Gastón Gaudio. In die tweede ronde verloor hij van Xavier Malisse.

Nadien kreeg hij te maken met zware blessures die zijn tennisloopbaan bedreigden. Op zes jaar tijd onderging hij vijf operaties, aan zijn elleboog, rug en driemaal aan zijn heup. Tijdens die periode werd hij assistent-tenniscoach aan de Belmont-universiteit in Nashville.[1] Maar in 2011 kwam hij terug in competitie. Hij won een aantal kleine toernooien in de Verenigde Staten.

In 2012 kwalificeerde hij zich voor het ATP-toernooi van Nice 2012, waarin hij de finale bereikte na winst tegen onder meer Gaël Monfils en Nikolaj Davydenko. Hij verloor de finale van Nicolás Almagro. Hij kreeg daarna een wildcard voor zijn tweede grandslamtoernooi, Roland Garros 2012. Daarin kwam hij in de eerste ronde per toeval opnieuw uit tegen Xavier Malisse. Deze keer won Baker het duel; hij verloor in de volgende ronde wel van de Fransman Gilles Simon in vijf sets.

Bij zijn eerste deelname aan de Australian Open in 2013 raakte hij opnieuw gekwetst, ditmaal aan de knie. In zijn tweederondepartij moest hij in een rolstoel van het veld gereden worden. De diagnose luidde een gescheurde meniscus, waardoor hij opnieuw minstens vier maanden buiten strijd zou zijn.[2]

Palmares

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009 vanaf 2009
Tennis Masters Cup ATP Finals
ATP Masters Series ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold ATP Tour 500
ATP International Series ATP Tour 250

Enkel

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Tegenstander in finale Score Details
Gewonnen finales
Verloren finales
1. 26 mei 2012 Vlag van Frankrijk ATP Nice Gravel Vlag van Spanje Nicolás Almagro 3-6, 2-6 Details
Gewonnen finales challengers
1. 8 augustus 2004 Vlag van Verenigde Staten Denver Hardcourt Vlag van Verenigde Staten K.J. Hippensteel 7-6(5), 6-4
2. 29 april 2012 Vlag van Verenigde Staten Savannah Gravel Vlag van Frankrijk Augustin Gensse 6-4, 6-3

Dubbel

Nr. Datum Toernooi Ondergrond Partner Tegenstanders in finale Score Details
Gewonnen finales herendubbel
1. 19 februari 2017 Vlag van Verenigde Staten ATP Memphis Hardcourt (i) Vlag van Kroatië Nikola Mektić Vlag van Verenigde Staten Ryan Harrison
Vlag van Verenigde Staten Steve Johnson 		6–3, 6–4 Details
2. 30 april 2017 Vlag van Hongarije ATP Boedapest Gravel Vlag van Kroatië Nikola Mektić Vlag van Colombia Juan Sebastián Cabal
Vlag van Colombia Robert Farah Maksoud 		7–6(2), 6–4 Details
Gewonnen finales challengers
1. 18 juli 2004 Vlag van Canada Granby Hardcourt Vlag van Canada Frank Dancevic Vlag van Israël Harel Levy
Vlag van Italië Davide Sanguinetti 		6-2, 7-6(5)
2. 8 augustus 2004 Vlag van Verenigde Staten Denver Hardcourt Vlag van Israël Rajeev Ram Vlag van Verenigd Koninkrijk Jamie Delgado
Vlag van Verenigd Koninkrijk Jonathan Marray 		6-2, 6-2
3. 21 november 2004 Vlag van Verenigde Staten Champaign Hardcourt (i) Vlag van Israël Rajeev Ram Vlag van Verenigde Staten Justin Gimelstob
Vlag van Verenigde Staten Graydon Oliver 		7-6(5), 7-6(7)

Prestatietabellen

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans

Prestatietabel grand slam, enkelspel

Toernooi 2003 2004 2005 2012 2013 2016
Vlag van Australië Australian Open – – – – 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros – – – 2R – 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon – – – 4R – 1R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 2R 2R 1R 1R

Prestatietabel dubbelspel

Toernooi 2002 2004 2005 2012 2013 2016 2017
Grandslamtoernooien
Australian Open – – – – – 1R 3R
Roland Garros – – – – – 3R 1R
Wimbledon – – – – – 1R –
US Open – 2R 1R 2R 3R
Tennis Masters Cup
ATP World Tour Finals – – – – – –
ATP Masters 1000
Indian Wells – – – – – – –
Miami 1R – – – – – HF
Monte Carlo – – – – – – –
Hamburg – – – l.c.
Madrid – – – – – – 2R
Rome – – – – – – 2R
Montréal/Toronto – – – – – –
Cincinnati – – – 2R 1R 2R
Shanghai l.c. – – –
Parijs – – – – – –
Olympische Spelen
Olympische Spelen gt – gt – gt 2R gt
Statistieken
Totaal aantal titels 0 0 0 0 0 0 2
Eindejaarsranking 776 120 487 261 346 69
Commons heeft media­bestanden in de categorie Brian Baker (tennis).