Didier Deschamps

Didier Deschamps
Deschamps in 2018
Persoonlijke informatie
Volledige naam Didier Claude Deschamps
Geboortedatum 15 oktober 1968
Geboorteplaats Bayonne, Vlag van Frankrijk Frankrijk
Lengte 174 cm
Positie Defensieve middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Frankrijk Frankrijk
Functie Bondscoach
Contract tot 31 juli 2026
Jeugd
1976–1983
1983–1985 		Vlag van Frankrijk Aviron Bayonnais
Vlag van Frankrijk Nantes
Senioren
Seizoen Club W (G)
1985–1989
1989–1994
1990–1991
1994–1999
1999–2000
2000–2001
Totaal: 		Vlag van Frankrijk Nantes
Vlag van Frankrijk Marseille
→ Vlag van Frankrijk Bordeaux
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Engeland Chelsea
Vlag van Spanje Valencia 		111(4)
123(6)
29(3)
124(4)
27(0)
13(0)
427(17)
Interlands
1989–2000 Vlag van Frankrijk Frankrijk 103(4)
Getrainde teams
2001–2005
2006–2007
2009–2012
2012– 		Vlag van Monaco AS Monaco
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Frankrijk Marseille
Vlag van Frankrijk Frankrijk
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Didier Deschamps (Bayonne, 15 oktober 1968) is een Frans voetbaltrainer van Baskische afkomst, die sinds juli 2012 werkzaam is als bondscoach van Frankrijk. Deschamps was eerder succesvol hoofdtrainer van AS Monaco, Juventus en Olympique Marseille.

Als speler van Juventus won hij onder meer driemaal het Italiaans landskampioenschap en de Champions League. In 1998 werd hij, als aanvoerder, wereldkampioen met Frankrijk. Deschamps werd door Pelé in maart 2004 vermeld in de opgestelde Lijst FIFA 100 beste spelers. In 2018 werd hij met Frankrijk als bondscoach wereldkampioen. Hiermee maakt hij deel uit van een select groepje, samen met Franz Beckenbauer en Mario Zagallo, die zowel als voetballer en als bondscoach wereldkampioen werden.

Als speler

Deschamps in 2000 tijdens zijn periode bij Valencia

Didier Deschamps begon zijn carrière bij FC Nantes, waarvoor hij in 1985/86 zeven wedstrijden speelde (geen doelpunten). Het jaar erop kwam Deschamps 18 keer in actie voor Nantes. De twee jaren die volgden brachten Deschamps tot 66 wedstrijden en drie goals. In het seizoen 1989/90 kwam Deschamps 19 keer uit voor Nantes (één doelpunt), de rest van het seizoen kwam Deschamps uit voor Olympique Marseille, 17 wedstrijden, 1 goal. In het seizoen 1990/91 speelde hij op huurbasis voor Girondins de Bordeaux, waar hij in 37 wedstrijden tot drie goals kwam. Het jaar erop keerde Deschamps weer terug bij Marseille, waar hij tussen 1991/92 en 1993/94 106 keer speelde en 5 keer scoorde. Voor het eerst in zijn carrière ging Deschamps in het buitenland spelen, want het jaar erop (1994/95) speelde hij in de Serie A voor Juventus. Tussen 1994/95 en 1998/99 kwam hij 126 keer uit voor Juve en scoorde daarin vier keer. Chelsea FC trok vervolgens de controlerende middenvelder in het seizoen 1999/00 aan voor ongeveer €5.000.000. Voor Chelsea speelde hij slechts één seizoen en kwam daarin tot 27 wedstrijden in de Premier League. Zijn carrière sloot hij af in de Primera División (Spanje), waar hij in het seizoen 2000/01 voor Valencia CF speelde. Valencia legde ongeveer €3.500.000 neer voor de Fransman, die daarvoor 13 keer zou spelen. In zijn gehele carrière kwam Deschamps tot 427 wedstrijden en 17 doelpunten.

Voor zijn vaderland Frankrijk kwam Deschamps 103 keer uit, en maakte daarin vier doelpunten. Zijn grootste succes vierde Deschamps in 1998, toen hij als aanvoerder van het Franse elftal in eigen land de wereldtitel binnenhaalde. Twee jaar later werd hij ook nog eens Europees kampioen in Nederland/België.

Als trainer

AS Monaco

Na zijn carrière als voetballer kwam Deschamps terug naar Frankrijk om in 2001 trainer te worden bij AS Monaco. Hier was hij erg succesvol: in 2003 won AS Monaco de Coupe de la Ligue en in de Champions League behaalde Deschamps goede resultaten met de Monegasken. AS Monaco won 8-3 van Deportivo de La Coruña, en zorgde tevens voor de uitschakeling van grote topclubs als Real Madrid en Chelsea. In de finale verloor de club van FC Porto, dat onder leiding stond van José Mourinho. In 2005 besloot Deschamps, na ontevredenheid over het beleid van de club, op te stappen bij AS Monaco.

Juventus

Op 10 juli 2006 werd Didier Deschamps de nieuwe trainer van Juventus. Hij volgde daarmee de naar Real Madrid vertrokken trainer Fabio Capello op. In Turijn had hij getekend voor 2 jaar. Ondanks dat Deschamps Juventus naar het kampioenschap leidde in het eerste jaar (en zo promotie afdwong naar de Serie A) vertrok Deschamps bij Juventus. Tussen de club en trainer bestond er onvoldoende draagvlak voor een verdere samenwerking in het nieuwe seizoen. Deschamps was het niet eens met de leiding over toekomstige transfers. Na goed overleg gingen de club en de trainer uit elkaar. Sindsdien werd zijn naam genoemd als nieuwe trainer van Chelsea en Olympique Lyonnais maar beiden werden niet concreet.

Olympique Marseille

Op 5 mei 2009 werd bekend dat Deschamps de opvolger werd van trainer Eric Gerets bij Olympique Marseille. Hij tekende een contract tot medio 2011[1]. In 2010 veroverde hij met deze club de titel in de Franse Ligue 1, en later ook de Trophée des Champions door na strafschoppen te winnen van Paris Saint Germain. Deschamps stapte uit eigen beweging op bij Marseille op 2 juli 2012. De club wees Elie Baup twee dagen later aan als zijn opvolger.

Frankrijk

Op 8 juli 2012 maakte de Franse voetbalbond bekend dat Deschamps per direct aan de slag zou gaan als bondscoach van het Frans voetbalelftal, als opvolger van Laurent Blanc, hij nam zijn assistent-coach Guy Stéphan mee. In juli 2016 bereikte hij met Frankrijk de EK-finale in eigen land, die met 0–1 werd verloren van Portugal.

In 2018 won hij met Frankrijk de wereldtitel door Kroatië te verslaan in de finale tijdens het WK 2018 in Rusland. Op 10 oktober 2021 won Deschamps met Frankrijk de finale van de UEFA Nations League door een 1–2 winst op Spanje. Op 18 december 2022 verloor hij de finale van het WK 2022 in Qatar na een zinderende finale tegen Argentinië na strafschoppen.

Interlands Vlag van Frankrijk Frankrijk onder leiding van Didier Deschamps
№ Datum Plaats Competitie Wedstrijd Uitslag
1 15.08.2012 Le Havre Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Uruguay Vlag van Uruguay 0–0
2 07.09.2012 Helsinki WK-kwalificatie Vlag van Finland Finland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0–1
3 11.09.2012 Saint-Denis WK-kwalificatie Vlag van Frankrijk Frankrijk – Wit-Rusland Vlag van Wit-Rusland 3–1
4 12.10.2012 Saint-Denis Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Japan Vlag van Japan 0–1
5 16.10.2012 Madrid WK-kwalificatie Vlag van Spanje Spanje – Frankrijk Vlag van Frankrijk 1–1
6 14.11.2012 Parma Vriendschappelijk Vlag van Italië Italië – Frankrijk Vlag van Frankrijk 1–2
7 06.02.2013 Saint-Denis Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Duitsland Vlag van Duitsland 1–2
8 22.03.2013 Saint-Denis WK-kwalificatie Vlag van Frankrijk Frankrijk – Georgië Vlag van Georgië 3–1
9 26.03.2013 Saint-Denis WK-kwalificatie Vlag van Frankrijk Frankrijk – Spanje Vlag van Spanje 0–1
10 05.06.2013 Montevideo Vriendschappelijk Vlag van Uruguay Uruguay – Frankrijk Vlag van Frankrijk 1–0
11 09.06.2013 Porto Alegre Vriendschappelijk Vlag van Brazilië Brazilië – Frankrijk Vlag van Frankrijk 3–0
12 14.08.2013 Brussel Vriendschappelijk Vlag van België België – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0–0
13 06.09.2013 Tbilisi WK-kwalificatie Vlag van Georgië Georgië – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0–0
14 10.09.2013 Gomel WK-kwalificatie Vlag van Wit-Rusland Wit-Rusland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 2–4
15 11.10.2013 Paris Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Australië Vlag van Australië 6–0
16 15.10.2013 Saint-Denis WK-kwalificatie Vlag van Frankrijk Frankrijk – Finland Vlag van Finland 3–0
17 15.11.2013 Kiev WK-kwalificatie Vlag van Oekraïne Oekraïne – Frankrijk Vlag van Frankrijk 2–0
18 19.11.2013 Saint-Denis WK-kwalificatie Vlag van Frankrijk Frankrijk – Oekraïne Vlag van Oekraïne 3–0
19 05.03.2014 Saint-Denis Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Nederland Vlag van Nederland 2–0
20 27.05.2014 Saint-Denis Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Noorwegen Vlag van Noorwegen 4–0
21 01.06.2014 Nice Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Paraguay Vlag van Paraguay 1–1
22 08.06.2014 Villeneuve d'Ascq Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Jamaica Vlag van Jamaica 8–0
23 15.06.2014 Porto Alegre WK-eindronde Vlag van Honduras (1949-2022) Honduras – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0–3
24 20.06.2014 Nazaré WK-eindronde Vlag van Frankrijk Frankrijk – Zwitserland Vlag van Zwitserland 5–2
25 25.06.2014 Rio de Janeiro WK-eindronde Vlag van Ecuador Ecuador – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0–0
26 30.06.2014 Brasília WK-eindronde Vlag van Nigeria Nigeria – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0–2
27 04.07.2014 Rio de Janeiro WK-eindronde Vlag van Frankrijk Frankrijk – Duitsland Vlag van Duitsland 0–1
28 04.09.2014 Saint-Denis Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Spanje Vlag van Spanje 1–0
29 07.09.2014 Belgrade Vriendschappelijk Vlag van Servië Servië – Frankrijk Vlag van Frankrijk 1–1
30 11.10.2014 Saint-Denis Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Portugal Vlag van Portugal 2–1
31 14.10.2014 Jerevan Vriendschappelijk Vlag van Armenië Armenië – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0–3
32 14.11.2014 Rennes Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Albanië Vlag van Albanië 1–1
33 18.11.2014 Marseille Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Zweden Vlag van Zweden 1–0
34 26.03.2015 Saint-Denis Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Brazilië Vlag van Brazilië 1–3
35 29.03.2015 Saint-Étienne Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Denemarken Vlag van Denemarken 2–0
36 07.06.2015 Saint-Denis Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – België Vlag van België 3–4
37 13.06.2015 Elbasan Vriendschappelijk Vlag van Albanië Albanië – Frankrijk Vlag van Frankrijk 1–0
38 04.09.2015 Lissabon Vriendschappelijk Vlag van Portugal Portugal – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0–1
39 07.09.2015 Bordeaux Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Servië Vlag van Servië 2–1
40 08.10.2015 Nice Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Armenië Vlag van Armenië 4–0
41 11.10.2015 Kopenhagen Vriendschappelijk Vlag van Denemarken Denemarken – Frankrijk Vlag van Frankrijk 1–2
42 13.11.2015 Saint-Denis Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Duitsland Vlag van Duitsland 2–0
43 17.11.2015 London Vriendschappelijk Vlag van Engeland Engeland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 2–0
44 25.03.2016 Amsterdam Vriendschappelijk Vlag van Nederland Nederland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 2–3
45 29.03.2016 Saint-Denis Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Rusland Vlag van Rusland 4–2
46 30.05.2016 Nantes Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Kameroen Vlag van Kameroen 3–2
47 04.06.2016 Metz Vriendschappelijk Vlag van Frankrijk Frankrijk – Schotland Vlag van Schotland 3–0
48 10.06.2016 Saint-Denis EK-eindronde Vlag van Frankrijk Frankrijk – Roemenië Vlag van Roemenië 2–1
49 15.06.2016 Marseille EK-eindronde Vlag van Frankrijk Frankrijk – Albanië Vlag van Albanië 2–0
50 19.06.2016 Villeneuve d'Ascq EK-eindronde Vlag van Zwitserland Zwitserland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0–0
51 26.06.2016 Lyon EK-eindronde Vlag van Frankrijk Frankrijk – Ierland Vlag van Ierland 2–1
52 03.07.2016 Saint-Denis EK-eindronde Vlag van Frankrijk Frankrijk – IJsland Vlag van IJsland 5–2
53 07.07.2016 Marseille EK-eindronde Vlag van Duitsland Duitsland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 0–2
54 10.07.2016 Saint-Denis EK-eindronde Vlag van Portugal Portugal – Frankrijk Vlag van Frankrijk 1–0

Erelijst

Als speler

Vlag van Frankrijk Olympique Marseille
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Engeland Chelsea
Vlag van Frankrijk Frankrijk

Als trainer

Vlag van Monaco AS Monaco
Vlag van Italië Juventus
Vlag van Frankrijk Olympique Marseille
Vlag van Frankrijk Frankrijk

Individueel

Onderscheidigen

Zie ook

Externe link

Zie de categorie Didier Deschamps van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
Voorganger:
Claude Puel 		Trainer van AS Monaco
2001-2005 		Opvolger:
Jean Petit (a.i.)
Voorganger:
Eric Gerets 		Trainer van Olympique Marseille
2009-2012 		Opvolger:
Élie Baup
Voorganger:
Laurent Blanc 		Bondscoach van Frankrijk
2012–