Internationaal Comité van het Rode Kruis
 Internationaal Comité van het Rode Kruis
| ||
|---|---|---|
| Sinds 1863 | ||
| ||
Embleem van het Rode Kruis
| ||
| Nobelprijs | Vrede | |
| Jaar | 1917, 1944, 1963 | |
| Samen met | Internationale Federatie van Rode Kruis- en Rode Halve Maanverenigingen (in 1963) | |
Het Internationale Comité van het Rode Kruis (ICRC) is een neutrale en onafhankelijke humanitaire instelling met hoofdzetel in Genève, Zwitserland.
Beschrijving
Het Comité tracht op basis van de Verdragen van Genève de slachtoffers van internationale oorlogen en burgeroorlogen te beschermen en bij te staan. Het opereert als neutrale tussenpersoon in geval van gewapende conflicten en onlusten. Het Comité bewaakt de toepassing van de internationale humanitaire conventies, verspreidt kennis erover en werkt aan de ontwikkeling ervan. Tot slot biedt het Internationale Comité van het Rode Kruis humanitaire hulp aan oorlogsslachtoffers, spoort vermiste personen op, probeert gescheiden families te herenigen en bezoekt gevangenen.
In 1917,[1] 1944 en 1963 kreeg de instelling de Nobelprijs voor de Vrede;[2] en in 1996 kreeg de organisatie de Balzan Prijs.
Leden
Onder meer volgende personen zetelden in het Comité:
- Pauline Chaponnière-Chaix (1850-1934), Zwitsers maatschappelijk werkster, verpleegster en feministe[3]
- Marguerite Frick-Cramer (1887-1963), Zwitserse historica[4]
- Alfred Gautier (1858-1920), Zwitsers advocaat, rechter en hoogleraar[5]
· 
· 