Marin Čilić

Marin Čilić
Persoonlijke informatie
Nationaliteit	Kroatië
Geboorteplaats	Međugorje, Joegoslavië (SR Bosnië en Herzegovina)
Geboortedatum	28 september 1988
Woonplaats	Monte Carlo, Monaco
Lengte	1,98 m
Gewicht	89 kg
Profdebuut	2005
Slaghand	Rechts
Totaal prijzengeld	31.207.381 US dollar
Coach	Ivan Cinkus
Profiel	(en) ATP-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans	582–328
Titels	20
Hoogste positie	3e (29 januari 2018)
ATP Finals	Groepsfase (2014, 2016, 2017, 2018)
Olympische Spelen	3e ronde (2016)
	Grandslamresultaten
Australian Open	finale (2018)
Roland Garros	halve finale(2022)
Wimbledon	finale (2017)
US Open	winst (2014)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans	88–99
Titels	0
Hoogste positie	49e (15 april 2013)
Olympische Spelen	Zilver (2021)
	Laatst bijgewerkt op: 27 december 2022
Portaal	Tennis

Marin Čilić (Međugorje, 28 september 1988) is een tennisser uit Kroatië.

In 2014 won Čilić ten koste van de Japanner Kei Nishikori het US Open – daarmee doorbrak hij heel even de jarenlange hegemonie van Roger Federer, Rafael Nadal, Novak Djokovic en Andy Murray, die tussen 2004 en 2019 de prijzen verdeelden. Ook op Wimbledon 2017 en het Australian Open 2018 bereikte de Kroaat de finale, maar hij verloor beide malen van Federer. In 2021 behaalde hij met zijn dubbelpartner Ivan Dodig de zilveren medaille op de Olympische Spelen 2020.

Carrière

In 2005 begon hij met professioneel tennis. Zijn hoogste plaats op de ATP-ranking behaalde hij op 29 januari 2018, namelijk de 3e plaats.

Junioren

Čilić begon te tennissen in het ITF-circuit in het voorjaar van 2004. In het begin speelde hij op gravelbanen, waarop hij de La Vie Junior Cup Villach won in het enkelspel en de Open Nederlandse Junioren Kampioenschappen in het dubbelspel won. In datzelfde jaar kwalificeerde hij zich voor het US Open waar hij in de tweede ronde van Sam Querrey verloor. In 2005 won hij het Roland Garros jongens enkelspel door in de halve finale Andy Murray te verslaan en in de finale Antal van der Duim. Hij eindigde dat jaar op de tweede positie van de junioren, achter Donald Young.

2007

Zijn eerste titels haalde Čilić in 2007. In dat jaar won hij de Casablanca Challenger en de Rijeka Challenger. In juni versloeg hij in de eerste ronde van Queen's Tim Henman. Hij werd in de kwartfinale door Andy Roddick verslagen.

2008

In 2008 raakte hij steeds verder in ATP-toernooien. Zo haalde hij de halve finale van het ATP-toernooi van Chennai door achtereenvolgens Viktor Troicki, Nicolas Mahut en Robin Haase te verslaan. Hij verloor de halve finale van de latere winnaar Michail Joezjny.

Op het Australian Open haalde hij de vierde ronde, na onder andere Fernando González verslagen te hebben. Hij verloor in die vierde ronde van James Blake. Hierdoor steeg hij op de ATP ranglijst naar de 39e positie. Ook op Wimbledon haalde hij de vierde ronde door onder andere Jarkko Nieminen en Paul-Henri Mathieu te verslaan.

Zijn eerste ATP-titel won hij in New Haven op het lokale ATP-toernooi. Hij versloeg toen achtereenvolgens Viktor Troicki, Jürgen Melzer, Igor Andrejev en Mardy Fish.

2009

De stijgende lijn van 2008 hield hij in 2009 vol, door opnieuw de vierde ronde van het Australian Open te halen. Hij verloor hier van de Argentijn Juan Martín del Potro. Vóór dit toernooi had hij zijn tweede ATP-titel binnengehaald door het ATP-toernooi van Chennai te winnen. In het begin van februari won hij ook zijn derde ATP-toernooi, door in de finale van Zagreb zijn landgenoot Mario Ančić te verslaan.

2010

Aan het begin van het seizoen 2010 bereikte de Kroaat de halve finale van het Australian Open, op de weg naar zijn beste grandslamprestatie versloeg Čilić onder meer Andy Roddick en Juan Martín del Potro. In de halve finale bleek Andy Murray echter te sterk.

Schorsing

In juli 2013 werd bekendgemaakt dat hij voor drie maanden was geschorst. Hij zou in mei eerder dat jaar tijdens het ATP-toernooi in München zijn betrapt op het gebruik van een verboden glucose-middel.^[1]

2014

Čilić bereikte op het US Open voor het eerst de finale van een grandslamtoernooi. Hierin wist hij de Japanner Kei Nishikori, eveneens debuterend finalist, te verslaan: 6-3, 6-3 en 6-3. Tijdens de ATP World Tour Finals verloor Čilić zijn drie groepswedstrijden. In december 2014 won Čilić de prijs voor beste Kroatische Sporter van het Jaar samen met Sandra Perković.^[2]

Palmares

Legenda
Grand Slam
Olympische Spelen
tot 2009	vanaf 2009
Tennis Masters Cup	ATP Finals
ATP Masters Series	ATP Tour Masters 1000
ATP International Series Gold	ATP Tour 500
ATP International Series	ATP Tour 250

Enkelspel

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Tegenstander in finale	Score
gewonnen finales
1.	23 augustus 2008	Vlag van Verenigde Staten ATP New Haven	Hardcourt	Vlag van Verenigde Staten Mardy Fish	6-4, 4-6, 6-2	details
2.	11 januari 2009	ATP Chennai (1)	Hardcourt	Somdev Devvarman	6-4, 7-6	details
3.	8 februari 2009	ATP Zagreb (1)	Hardcourt (i)	Mario Ančić	6-3, 6-4	details
4.	10 januari 2010	ATP Chennai (2)	Hardcourt	Stanislas Wawrinka	7-6, 7-6	details
5.	7 februari 2010	ATP Zagreb (2)	Hardcourt (i)	Michael Berrer	6-4, 6-7, 6-3	details
6.	30 oktober 2011	ATP Sint-Petersburg (1)	Hardcourt (i)	Janko Tipsarević	6–3, 3-6, 6-3	details
7.	17 juni 2012	Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Londen (1)	Gras	David Nalbandian	6-7, 4-3, diskw.	details
8.	15 juli 2012	ATP Umag	Gravel	Marcel Granollers	6-4, 6-2	details
9.	10 februari 2013	ATP Zagreb (3)	Hardcourt (i)	Jürgen Melzer	6-3, 6-1	details
10.	9 februari 2014	ATP Zagreb (4)	Hardcourt (i)	Tommy Haas	6-3, 6-4	details
11.	23 februari 2014	Vlag van Verenigde Staten ATP Delray Beach	Hardcourt	Kevin Anderson	7-6, 6-7, 6-4	details
12.	8 september 2014	Vlag van Verenigde Staten US Open	Hardcourt	Kei Nishikori	6-3, 6-3, 6-3	details
13.	19 oktober 2014	ATP Moskou (1)	Hardcourt (i)	Roberto Bautista Agut	6-4, 6-4	details
14.	25 oktober 2015	ATP Moskou (2)	Hardcourt (i)	Roberto Bautista Agut	6-4, 6-4	details
15.	21 augustus 2016	Vlag van Verenigde Staten ATP Cincinnati	Hardcourt	Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray	6-2, 3-6, 6-3	details
16.	30 oktober 2016	ATP Bazel	Hardcourt	Kei Nishikori	6-1, 7-6	details
17.	7 mei 2017	ATP Istanbul	Gravel	Milos Raonic	7-6, 6-3	details
18.	24 juni 2018	Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Londen (2)	Gras	Novak Đoković	5-7, 7-6, 6-3	details
19.	13 juni 2021	ATP Stuttgart	Gras	Félix Auger-Aliassime	7-6(2), 6-3	details
20.	31 oktober 2021	ATP Sint-Petersburg (2)	Hardcourt (i)	Vlag van Verenigde Staten Taylor Fritz	7–6(3), 4-6, 6-4	details
verloren finales
1.	11 oktober 2009	ATP Peking	Hardcourt	Novak Đoković	2-6, 6-7	details
2.	1 november 2009	ATP Wenen	Hardcourt (i)	Jürgen Melzer	4-6, 3-6	details
3.	9 mei 2010	ATP München	Gravel	Michail Joezjny	3-6, 6-4, 4-6	details
4.	20 februari 2011	ATP Marseille	Hardcourt	Robin Söderling	7-6, 3-6, 3-6	details
5.	31 juli 2011	ATP Umag	Gravel	Oleksandr Dolgopolov	4-6, 6-3, 3-6	details
6.	9 oktober 2011	ATP Peking	Hardcourt	Tomáš Berdych	6-3, 4-6, 1-6	details
7.	6 mei 2012	ATP München	Gravel	Philipp Kohlschreiber	6-7, 3-6	details
8.	16 juni 2013	Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Londen	Gras	Vlag van Verenigd Koninkrijk Andy Murray	7-5, 5-7, 3-6	details
9.	16 februari 2014	ATP Rotterdam	Hardcourt (i)	Tomáš Berdych	4-6, 2-6	details
10.	21 februari 2016	ATP Marseille	Hardcourt (i)	Nick Kyrgios	2-6, 6-7	details
11.	22 mei 2016	ATP Genève	Gravel	Stanislas Wawrinka	4-6, 6-7	details
12.	25 juni 2017	Vlag van Verenigd Koninkrijk ATP Londen	Gras	Feliciano López	6-4, 6-7, 6-7	details
13.	16 juli 2017	Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon	Gras	Roger Federer	3-6, 1-6, 4-6	details
14.	28 januari 2018	Australian Open	Hardcourt	Roger Federer	2-6, 7-6, 3-6, 6-3, 1-6	details
15.	24 oktober 2021	ATP Moskou	Hardcourt (i)	Aslan Karatsev	2-6, 4-6	details
16.	26 september 2022	ATP Tel Aviv	Hardcourt (i)	Novak Djokovic	3-6, 4-6	details
Gewonnen challengers
1.	9 april 2007	Casablanca	Gravel	Simone Bolelli	4-6, 6-3, 6-4
2.	7 mei 2007	Rijeka	Gravel	Lukáš Lacko	7-5, 6-2

Dubbelspel

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Partner	Tegenstanders in finale	Score
verloren finales mannendubbelspel
1.	30 juli 2011	ATP Umag	Gravel	Lovro Zovko	Simone Bolelli Fabio Fognini	3-6, 7-5, [7-10]	details
2.	30 juli 2021	Olympische Spelen	Hardcourt	Ivan Dodig	Nikola Mektić Mate Pavić	4-6, 6-3, [6-10]	details

Landencompetities

Nr.	Datum	Toernooi	Ondergrond	Partner(s)	Tegenstanders in finale	Score	Details
Gewonnen finales
1.	22-24 september 2017	Laver Cup	Hardcourt (i)	Rafael Nadal Roger Federer Alexander Zverev Dominic Thiem Tomáš Berdych	Vlag van Verenigde Staten Sam Querrey Vlag van Verenigde Staten John Isner Nick Kyrgios Vlag van Verenigde Staten Jack Sock Denis Shapovalov Vlag van Verenigde Staten Frances Tiafoe	15-9 (12 wedstrijden)	Details
Verloren finales
1.	5 december 2021	Davis Cup	Hardcourt (i)	Andrej Roebljov Daniil Medvedev Karen Chatsjanov Aslan Karatsev	Borna Gojo Nino Serdarušić Nikola Mektić Mate Pavić	2-0 (2 wedstrijden)	details

Resultaten grote toernooien

Legenda
g.t.	geen toernooi gehouden
l.c.	lagere categorie
–	niet deelgenomen
G	uitgeschakeld in de groepsfase
1R	uitgeschakeld in de eerste ronde
2R	uitgeschakeld in de tweede ronde
3R	uitgeschakeld in de derde ronde
4R	uitgeschakeld in de vierde ronde
KF	uitgeschakeld in de kwartfinale
HF	uitgeschakeld in de halve finale
F	de finale verloren
W	het toernooi gewonnen
w-v	winst/verlies-balans

Enkelspel

toernooi	2007	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022
grandslamtoernooien
Australian Open	1R	4R	4R	HF	4R	–	3R	2R	–	3R	2R	F	4R	4R	1R	4R
Roland Garros	1R	2R	4R	4R	1R	3R	3R	3R	4R	1R	KF	KF	2R	1R	2R	HF
Wimbledon	1R	4R	3R	1R	1R	4R	2R	KF	KF	KF	F	2R	2R	g.t.	3R	–
US Open	–	3R	KF	2R	3R	KF	–	W	HF	3R	3R	KF	4R	3R	1R	4R
ATP Finals
ATP Finals	–	–	–	–	–	–	–	G	–	G	G	G	–	–	–	–
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	2R	3R	2R	3R	2R	3R	4R	2R	KF	2R	3R	3R	g.t.	–	1R
Miami	–	2R	3R	4R	2R	3R	KF	2R	–	3R	2R	4R	2R	g.t.	4R	3R
Monte Carlo	–	1R	2R	3R	3R	2R	3R	2R	KF	–	KF	KF	2R	g.t.	1R	2R
Madrid	l.c.		2R	3R	2R	3R	1R	3R	2R	–	2R	–	KF	g.t.	–	2R
Rome	–	1R	3R	2R	KF	1R	2R	2R	1R	–	KF	HF	2R	3R	2R	3R
Montreal/Toronto	–	KF	1R	1R	3R	3R	–	3R	2R	2R	–	KF	3R	g.t.	2R	3R
Cincinnati	–	1R	2R	1R	1R	KF	–	3R	3R	W	–	HF	1R	1R	3R	2R
Shanghai	l.c.		1R	1R	1R	KF	–	1R	3R	2R	HF	2R	1R	g.t.
Parijs	–	3R	KF	3R	1R	2R	2R	–	2R	HF	KF	KF	2R	3R	2R	1R
olympisch
Olympische Spelen	g.t.	2R	g.t.			2R	g.t.			3R	g.t.				2R	g.t.
statistieken
totaal aantal titels	0	1	2	2	1	2	1	4	1	2	1	1	0	0	2	0
eindejaarsranking	71	22	14	14	22	15	37	9	13	6	6	7	39	42	30	17

Dubbelspel

toernooi	2008	2009	2010	2011	2012	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022
grandslamtoernooien
Australian Open	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Roland Garros	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
Wimbledon	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	g.t.	–	–
US Open	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–	–
ATP Masters 1000
Indian Wells	–	–	1R	2R	–	1R	1R	–	–	1R	–	–	g.t.	–	–
Miami	–	–	–	2R	1R	KF	1R	–	2R	KF	–	–	g.t.	–	1R
Monte Carlo	–	KF	1R	–	2R	1R	1R	1R	–	1R	–	–	g.t.	–	1R
Madrid	l.c.	–	–	HF	KF	2R	1R	KF	–	–	–	–	g.t.	–	–
Rome	–	–	–	–	–	–	KF	–	–	–	–	–	–	1R	–
Montreal/Toronto	–	–	–	–	–	–	HF	2R	2R	–	–	–	g.t.	1R	–
Cincinnati	–	–	–	–	–	–	2R	–	–	–	–	–	–	–	–
Shanghai	l.c.	–	–	–	HF	–	2R	–	HF	–	–	–	g.t.
Parijs	1R	–	2R	–	HF	–	–	–	–	–	–	2R	–	–	–
olympisch
Olympische Spelen	–	g.t.			KF	g.t.			1R	g.t.				F	g.t.
statistieken
totaal aantal titels	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0	0
eindejaarsranking	299	239	300	67	59	172	103	250	124	184	—	444	281	423	—

Externe links

(en) Profiel van Marin Čilić op de website van de ATP
(en) Profiel van Marin Čilić op de website van de ITF
(en) Profiel van Marin Čilić in de Davis Cup
(en) Profiel van Marin Čilić op sports-reference.com (gearchiveerd)
(en) Profiel van Marin Čilić op olympedia.org
(en) Profiel van Marin Čilić op de website van Wimbledon

Voorganger:
Mario Mandžukić

Sportman van het jaar
2014

Opvolger:
Ivan Rakitić

[1]

[2]