Oromycter

Oromycter Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Vroeg-Perm
Taxonomische indeling
Rijk: Animalia Stam: Chordata Klasse: Synapsida Onderorde: Caseasauria Familie: Caseidae
Geslacht
Oromycter Reisz, 2005
Typesoort
Oromycter dolesorum
Oromycter op Wikispecies
Portaal    Biologie

Oromycter^[1][2] is een geslacht van uitgestorven caseïde synapsiden uit het Vroeg-Perm van Oklahoma.

De enige en typesoort Oromycter dolesorum werd in 2005/2006 benoemd door Robert R. Reisz. De geslachtsnaam is een combinatie van het Grieks, oros, 'gebergte', een verwijzing naar het afkomstig zijn van hooglanden van de afzettingssedimenten, en mykter, 'snuit', een verwijzing naar de kenmerkende snuitvorm van caseïden, met hun grote neusholte. De soortaanduiding verwijst naar de vindplaats, de Doles Brothers Quarry bij Richards Spur.

Het holotype FMNH PR2281 is gevonden in een laag van de Willingtonformatie. Het bestaat uit een linkerbovenkaaksbeen. Verschillende losse botten zijn aan de soort toegewezen. Wellicht zijn ze afkomstig van hetzelfde individu als het holotype.

Oromycter was een kleine caseïde die werd gekenmerkt door zijn gebit, dat de duidelijke bladachtige vertanding van andere caseïden miste en in plaats daarvan brede, spatelvormige en opgeruwde snijranden had. Zijn tanden waren ook grondiger vastgemaakt aan het bot van de schedel en de kaak dan bij andere leden van Caseidae. De eerste en tweede tanden van de premaxilla vertonen duidelijke slijtagefacetten die suggereren dat ze occludeerden met de eerste en tweede tanden van het tandbeen, mogelijk om het afbijten van vegetatie te vergemakkelijken. Zijn traanbeen, hoewel duidelijk caseïde van vorm, lijkt basaler dan bij enige andere bekende caseïde.

Oromycter is de oudste en meest basale caseïde die bekend is, en is de zustertaxon van alle andere caseïden.

Hieronder is een cladogram gebaseerd op de fylogenetische analyse van Maddin et alii in 2008.