Ronaldinho

Ronaldinho
Ronaldinho in 2019
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ronaldo de Assis Moreira
Geboortedatum 21 maart 1980
Geboorteplaats Porto Alegre, Vlag van Brazilië (1968-1992) Brazilië
Lengte 181 cm
Been Rechts
Positie Aanvallende middenvelder, aanvaller
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2018
Jeugd
1987–1998 Vlag van Brazilië Grêmio
Senioren
Seizoen Club W (G)
1998–2001
2001–2003
2003–2008
2008–2011
2011–2012
2012–2014
2014–2015
2015 		Vlag van Brazilië Grêmio
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
Vlag van Spanje FC Barcelona
Vlag van Italië AC Milan
Vlag van Brazilië Flamengo
Vlag van Brazilië Atlético Mineiro
Vlag van Mexico Querétaro
Vlag van Brazilië Flumimense 		145(72)
77(25)
207(96)
95(26)
71(28)
80(28)
25(8)
7(0)
Interlands
1996
1999
1999–2008
1999–2013 		Vlag van Brazilië Brazilië –17
Vlag van Brazilië Brazilië –20
Vlag van Brazilië Brazilië –23
Vlag van Brazilië Brazilië 		6(2)
5(3)
27(18)
97(33)
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Ronaldo de Assís Moreira (Porto Alegre, 21 maart 1980), voetbalnaam Ronaldinho of Ronaldinho Gaúcho, is een Braziliaans-Spaans[1] voormalig profvoetballer die als aanvaller of aanvallende middenvelder speelde. Hij geldt als een van de beste spelers van zijn generatie. Hij werd uitgeroepen tot Wereldvoetballer van het Jaar in 2004 en 2005. Ronaldinho speelde in zijn thuisland voor Grêmio, Flamengo, Atlético Mineiro en Fluminense. Buiten Brazilië stond hij onder contract bij Paris Saint-Germain, FC Barcelona, AC Milan en Querétaro. Van 1999 tot en met 2013 was hij actief in het Braziliaans elftal, waarmee hij in 2002 wereldkampioen werd. In 1999 won hij met het Braziliaans elftal de Copa América en in 2005 de Confederations Cup. Zijn grootste successen als clubspeler beleefde hij bij FC Barcelona met onder meer het winnen van twee Spaanse landstitels en de UEFA Champions League. Met Paris Saint-Germain won hij de UEFA Intertoto Cup en met Atlético Mineiro de CONMEBOL Libertadores en de CONMEBOL Recopa. Hiermee is Ronaldinho een van de weinige spelers die zowel de UEFA Champions League als de CONMEBOL Libertadores wist te winnen.

Clubcarrière

Grêmio & Paris Saint-Germain

Ronaldinho begon zijn carrière bij Grêmio, waar hij een van de uitblinkers was. Toentertijd speelde hij in Brazilië onder de naam 'Ronaldinho Gaúcho', om verwarring met Ronaldo Luís Nazário de Lima te voorkomen. Die droeg in het begin van zijn carrière de bijnaam 'Ronaldinho', wat 'kleine Ronaldo' betekent. In 2001 tekende Ronaldinho een contract bij de Franse club Paris Saint-Germain. Het contract van Ronaldinho bij Grêmio was weliswaar ten einde, maar aangezien het Bosmanarrest niet in Brazilië geldt, kon hij niet zonder vergoeding vertrekken. Grêmio eiste daarom circa drieëntwintig miljoen euro schadevergoeding, iets wat PSG aanvankelijk weigerde te betalen. Na tussenkomst van de FIFA werd de zaak geschikt en kon Ronaldinho spelen voor PSG.[bron?] In 2003 wilde Ronaldinho vertrekken bij PSG. Uiteindelijk bleven Manchester United en FC Barcelona over. De goede band tussen Ronaldinho en Sandro Rosell, vicevoorzitter van FC Barcelona en voormalig directeur van Nike in Zuid-Amerika, was een belangrijke factor in de keuze voor FC Barcelona, dat circa achtentwintig miljoen euro voor hem betaalde.

FC Barcelona

Hij debuteerde op 28 juli 2003 in de oefenwedstrijd met Juventus. Zijn eerste doelpunt volgde twee dagen later tegen AC Milan. Na een prijsloos eerste seizoen werd Ronaldinho in het seizoen 2004/05 landskampioen van Spanje met FC Barcelona. In augustus 2005 volgde de Supercopa. Op 26 oktober 2005 speelde Ronaldinho tegen Málaga CF zijn honderdste wedstrijd voor FC Barcelona, waarin hij een doelpunt in de 2–0 gewonnen wedstrijd scoorde. In 2006 won Ronaldinho de Spaanse titel en ten koste van Arsenal, de UEFA Champions League. Na het WK 2006 kwam hij terug met een vormcrisis. In het seizoen 2006/07 was dat niet te merken, hij speelde goed, alleen de prijzen kwamen er niet. In het daaropvolgende seizoen waren diverse blessures die de eerste helft van het seizoen met FC Barcelona verknoeiden. Zijn schijnbare overgewicht leverde Ronaldinho tijdens zijn laatste seizoen bovendien de bijnaam El Gordinho (De kleine dikke) op, hetgeen een verwijzing is naar El Gordo (El Gordinho verwijst naar zijn naam Ronaldinho dat kleine Ronaldo betekent), de bijnaam van Ronaldo. Op 16 juli 2008 tekende Ronaldinho een contract dat hem voor drie seizoenen verbond aan AC Milan.[2] FC Barcelona ontving eenentwintig miljoen euro voor hem.

AC Milan

Op 28 september 2008 maakte Ronaldinho zijn eerste doelpunt voor Milan, tegen stadsgenoot Internazionale[3] De overstap van Ronaldinho naar Italië werd in het eerste seizoen niet wat de sterspeler en werkgever Milan er van hadden verwacht. Blessures speelden de Braziliaan parten en de hoofdtrainer Carlo Ancelotti gaf de voorkeur aan anderen. In zijn tweede seizoen kwam hij beter uit de verf, gaf vele assists en scoorde belangrijke doelpunten. Zo scoorde hij in beide wedstrijden met Juventus twee doelpunten en tegen Siena een hattrick. In de eerste seizoenshelft van zijn derde seizoen kwam hij nauwelijks in actie.

Flamengo

In 2011 besloot Ronaldinho terug te keren naar Brazilië. AC Milan gaf toestemming om te onderhandelen met Grêmio en Flamengo, hoewel ook Palmeiras en Blackburn Rovers interesse hadden getoond. Volgens de Italianen diende Ronaldinho circa acht miljoen euro te kosten.[4] Ronaldinho koos uiteindelijk voor Flamengo, die drie miljoen euro voor hem op tafel legden. Hij tekende bij zijn nieuwe club een contract voor drieënhalf jaar in ruil voor een salaris van honderddertigduizend euro per week. In zijn eerste seizoen won hij de Copa do Brasil, waar hij in de finale scoorde uit een vrije trap.[5]

Atlético Mineiro

In juni 2012 vertrok Ronaldinho transfervrij naar Atlético Mineiro en tekende een halfjarig contract, vier dagen na zijn vertrek bij Flamengo. Later tekende Ronaldinho bij en won met Atlético Mineiro in 2013 zowel de CONMEBOL Libertadores als de CONMEBOL Sudamericana in 2014. In 2013 werd ook nog het Campeonato Mineiro gewonnen.

Querétaro

In september 2014 tekende Ronaldinho een tweejarig contract bij Querétaro. In zijn debuut voor deze club miste Ronaldinho een strafschop[6]. Hij nam in juni 2015 reeds afscheid van de club.

Fluminense

In juli 2015 tekende Ronaldinho een contract voor anderhalf jaar bij Fluminense, maar besloot op 28 september 2015 met wederzijdse toestemming van de club zijn contract nietig te verklaren. Ronaldinho speelde slechts zeven competitiewedstrijden in zijn periode bij Fluminense.

Einde voetballoopbaan

Op 16 januari 2018 zette Ronaldinho definitief een punt achter zijn carrière.[7]

Clubstatistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Overig 1 Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
1998 Grêmio Vlag van Brazilië Série A 14 1 2 0 15 3 17 4 48 8
1999 17 6 3 0 4 2 24 15 48 23
2000 21 14 6 6 — 22 21 49 41
Club totaal 52 21 11 6 19 5 63 40 145 72
2001/02 Paris Saint-Germain Vlag van Frankrijk Ligue 1 28 9 6 2 14 2 — 48 13
2002/03 27 8 7 3 4 1 — 38 12
Club totaal 55 17 13 5 18 3 0 0 86 25
2003/04 FC Barcelona Vlag van Spanje Primera División 32 15 6 3 7 4 — 45 22
2004/05 35 9 0 0 7 4 — 42 13
2005/06 29 17 2 1 12 7 2 1 45 26
2006/07 32 21 4 0 11 3 2 0 49 24
2007/08 17 8 1 0 8 1 — 26 9
Club totaal 145 70 13 4 45 19 4 1 207 94
2008/09 AC Milan Vlag van Italië Serie A 29 8 1 0 6 2 — 36 10
2009/10 36 12 0 0 7 3 — 43 15
2010/11 11 0 0 0 5 1 — 16 1
Club totaal 76 20 1 0 18 6 0 0 95 26
2011 Flamengo Vlag van Brazilië Série A 31 14 5 1 3 2 13 4 52 21
2012 2 1 0 0 8 2 10 4 20 7
Club totaal 33 15 5 1 11 4 23 8 72 28
2012 Atlético Mineiro Vlag van Brazilië Série A 32 9 0 0 — — 32 9
2013 14 7 2 0 14 4 8 6 38 17
2014 2 0 0 0 9 1 4 0 15 1
Club totaal 48 16 2 0 23 5 12 6 85 27
2014/15 Querétaro Vlag van Mexico Primera División 25 8 4 0 — — 29 8
Club totaal 25 8 4 0 0 0 0 0 29 8
2014/15 Fluminense Vlag van Brazilië Série A 7 0 2 0 — — 9 0
Club totaal 7 0 2 0 0 0 0 0 9 0
Carrière totaal 441 167 51 16 134 42 102 55 728 280

Interlandcarrière

Ronaldinho debuteerde op 26 juni 1999 tegen Letland voor Brazilië. Datzelfde jaar won hij met de Goddelijke Kanaries de Copa América. In 2002 werd Ronaldinho met het nationale elftal wereldkampioen tijdens het WK voetbal in Zuid-Korea en Japan. Zijn WK-doelpunt maakte hij tegen China vanuit een strafschop. In de kwartfinale tegen Engeland maakte Ronaldinho een doelpunt door een vrije trap van grote afstand achter doelman David Seaman te schieten. Het betekende de winnende treffer (2–1), nadat Ronaldinho eerder in de wedstrijd al de voorzet had gegeven voor de gelijkmaker van Rivaldo. In 2005 won Brazilië in Duitsland de Confederations Cup door in de finale aartsrivaal Argentinië met 4–1 te verslaan. Ronaldinho, die in de finale scoorde, kreeg als aanvoerder de trofee uitgereikt. Op het WK voetbal in Duitsland van 2006 werd hij met Brazilië in de kwartfinale met (1–0) verslagen door Frankrijk. Het betekende het einde van een teleurstellend toernooi voor zowel het Braziliaans elftal als Ronaldinho, die te maken had met een vormcrisis.

Ronaldinho kreeg in de lente van 2010 een tegenslag te verwerken binnen de nationale ploeg van Brazilië. Bondscoach Dunga selecteerde hem niet voor het team dat zou uitkomen op het wereldkampioenschap van 2010. Na dit WK werd Ronaldinho weer geselecteerd voor het nationale elftal en werd aanvoerder. Ronaldinho maakte in 2012 in de nadagen van zijn carrière nog kans om naar de Olympische Spelen te gaan. Hij werd door bondscoach Mano Menezes opgenomen in de voorselectie, maar ging niet naar Londen. Daarna speelde hij niet meer in het Braziliaanse elftal.

Erelijst

Competitie
Aantal Jaren
Vlag van Brazilië Grémio
Copa Sul 1x 1999
Campeonato Gaúcho 1x 1999
Vlag van Frankrijk Paris Saint-Germain
UEFA Intertoto Cup 1x 2001
Vlag van Spanje FC Barcelona
UEFA Champions League 1x 2005/06
Primera División 2x 2004/05, 2005/06
Supercopa de España 2x 2005, 2006
Vlag van Italië AC Milan
Serie A 1x 2010/11
Vlag van Brazilië Flamengo
Campeonato Carioca 1x 2011
Vlag van Brazilië Atlético Mineiro
CONMEBOL Libertadores 1x 2013
CONMEBOL Recopa 1x 2014
Campeonato Mineiro 1x 2013
Competitie Winnaar Runner-up Derde
Aantal Jaren Aantal Jaren Aantal Jaren
Vlag van Brazilië Brazilië onder 17
CONMEBOL Sul-Americano onder 17 1x Goud 1997
FIFA WK onder 17 1x Goud 1997
Vlag van Brazilië Brazilië
CONMEBOL Copa América 1x Goud 1999
FIFA WK 1x Goud 2002
FIFA Confederations Cup 1x Goud 2005
Vlag van Brazilië Brazilië onder 23
Torneio Pré-Olímpico Sul-Americano onder 23 1x Goud 2000
Olympische Zomerspelen 1x Brons 2008

Persoonlijke prijzen

In 2005 werd Ronaldinho tot de beste Europese voetballer en (voor de tweede achtereenvolgende keer) tot de beste voetballer ter wereld gekozen. In 2006 werd hij derde in de verkiezing van Wereldvoetballer van het jaar achter de Italiaanse winnaar Fabio Cannavaro en de Fransman Zinédine Zidane. Ronaldinho werd in 2009 door het Britse tijdschrift World Soccer verkozen tot Voetballer van het Decennium. Ook won hij op 12 oktober van dat jaar de Golden Foot.

Overig

Ronaldinho verloor zijn vader toen hij nog een kind was. Zijn vader verdronk nadat hij in het zwembad van zijn broer Roberto een hartaanval kreeg. Dat staat in zijn biografie Ronaldinho, de veroveraar geschreven door Jethro Soutar.

De naam Ronaldinho betekent "Kleine Ronaldo". Ronaldinho kreeg deze bijnaam omdat een paar jaar eerder de Braziliaanse speler Ronaldo Luiz Nazario de Lima doorbrak aan de wereldtop. Ronaldo werd in zijn begintijd overigens ook Ronaldinho genoemd om hem te onderscheiden van landgenoot Ronaldo Rodrigues de Jesus.

Ronaldinho heeft uit een inmiddels ontbonden huwelijk een zoon die in 2000 is geboren.

Ronaldinho heeft een eigen platenlabel: Tropa de Bruxo. Op dit label bracht hij in 2021 een muziekclip uit ter nagedachtenis aan zijn moeder[8].

Trivia

Zie ook

Externe link

Commons heeft mediabestanden in de categorie Ronaldinho Gaúcho.