Ђ

Det kyrilliske alfabetet
А Б В Г Ґ Д Ђ
Ѓ Е Ё Є Ж Ѕ З
И І Ї Й Ј К Л
Љ М Н Њ О П Р
С Т Ћ Ќ У Ў Ф
Х Ц Ч Џ Ш Щ Ъ
  Ы Ь Э Ю Я  
Utgåtte teikn
Ҁ Ѹ Ѡ Ѿ Ѻ Ѣ ІА
Ѥ Ѧ Ѫ Ѩ Ѭ Ѯ Ѱ
    Ѳ Ѵ Ѷ    

Ђ, transkribert đ på norsk,[1] er ein kyrillisk bokstav som blir brukt til å skriva serbisk og montenegrinsk. Han representerer ein stemd alveolo-palatal affrikat /d͡ʑ/, og er den sjette bokstaven i det serbiske alfabetet

Bokstaven blei utforma på førespurnad frå Vuk Stefanović Karadžić.[2] Det blei laga fleire forslag til utforming (eit av Pavle Solarić, eit anna av Gligorije Geršić). Varianten som blei teken i bruk blei utforma av Lukijan Mušicki;[3][4][2] som modifiserte bokstaven Ћ. Denne igjen bygde på den gammalkyrilliske bokstaven Ꙉ.[2] Den nye bokstaven blei teken med i Karadžić si ordbok frå 1818, og blei deretter allment utbreidd.[2]

Kjelder

  1. ↑ «Transkripsjon av serbisk og montenegrinsk» (PDF). sprakradet.no. Henta 7. november 2023. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 Maretić, Tomislav. Gramatika i stilistika hrvatskoga ili srpskoga književnog jezika, s. 14-15. 1899.
  3. ↑ Lalević, Miodrag S. (1953). Potsetnik iz srpskohrvatskog jezika i pravopisa: s pravopisnim i jezičkim savetnikom. Rad. s. 75. «Облик му је у Вуковој азбуци дао песник Лукијан Мушицки» 
  4. ↑ Петар Ђорђић. Историја српске ћирилице. Београд, 1971.
Spire Denne språkartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.