Kabbala

Kabbala (hebr. קַבָּלָה qabbālā], 'mottaking') eller kabbalisme viser til ein mystisk tradisjon innan rabbanittisk jødedom som legg vekt på mystikk og teosofi.

Soge

Kabbala viste først til ei munnleg overlevert lære som blei skrive ned i Misjna rundt år 200. Frå 1200-talet var det ei nemning for den mystiske retninga som blei utvikla av jødar i Sør-Frankrike og Nord-Spania (Gerona) på denne tida.

På 1900-talet blei kabbalaundervising utvikla som ei nyreligiøs rørsle av mellom anna Kabbalah Centre i USA.

Folk knytt til kabbala

Historiske

Abraham Abulafia
Abraham Azulai
Baba Sali
Baruch Ashlag
Chaim Vital
Elijah ben Solomon

Israel ben Eliezer
Isaac Luria
Joseph ben Abraham Gikatilla
Meir ben Ezekiel ibn Gabbai
Moses ben Jacob Cordovero
Moses de Leon

Nathan Adler
Simeon bar Yohai
Solomon ibn Gabirol
Yehuda Ashlag
Yitzchak Kaduri
Yosef Karo

Samtidige

Samuel Ben-Or Avital
Aryeh Kaplan
Zalman Schachter-Shalomi
Adin Steinsaltz

Sjå òg

Zohar
Sefer habbahír
Sefer jesirá

Kjelder

«kabbala» i Store norske leksikon, snl.no.
«kabbala» i Nynorskordboka.
Delar av denne artikkelen bygger på «Kabbalah» frå Wikipedia på engelsk, den 2. august 2010.

Denne religionsartikkelen er ei spire. Du kan hjelpe Nynorsk Wikipedia gjennom å utvide han.