Syrinslekta

Syrinslekta
Systematikk
Rike: Planteriket Plantae
Rekkje: Karplantar Tracheophytes
Underrekkje: Frøplantar Spermatophytes
Orden: Leppeblomordenen Lamiales
Familie: Oliventrefamilien Oleaceae
Stamme: Oleeae
Understamme: Ligustrinae
Slekt: Syrinslekta Syringa
L., 1753

Syrinslekta (Syringa) er ei planteslekt med 20-25 artar. Syringa er klassifisert under tribusen Oleeae som høyrer til oliventrefamilien.

Artar

Syringa microphylla
Syringa emodi-blomstrar

Artar i Noreg

Desse artane veks i naturen i Noreg:[1][2]

  • Syrin (S. vulgaris), framandart, ikkje vurdert i Framandartslista 2018,[3] men med svært høg risko (SE) i den førebels Framandartslista 2023[4]
  • Ungarnsyrin (S. josikaea), framandart, potensielt høg risiko (PH)[3]
  • Nikkesyrin (S. komarowii, syn. S. reflexa), framandart, låg risiko (LO)[3]

Fleire artar og hybridar er registrerte med einskildfunn:[1]

  • Kinasyrin (S. ×chinensis, S. vulgaris × S. ×persica)), framandart, ikkje risikovurdert
  • Himalayasyrin (S. emodi), framandart, ikkje risikovurdert
  • Persiasyrin (S. ×persica, S. protolaciniata × ukjend), framandart, ikkje risikovurdert
  • Ligustersyrin (S. reticulata, syn. S. pekinensis), framandart (dørstokkart), ingen kjend risiko (NK)[3]

Andre artar

  • S. afghanica
  • S. mairei
  • S. microphylla
  • S. meyeri
  • S. oblata
  • S. pinetorum
  • S. pinnatifolia
  • S. protolaciniata
  • S. pubescens
    • S.p. ssp. julianae (syn. S. julianae)
    • S.p. ssp. microphylla (syn. S. microphylla)
    • S.p. ssp. patula (syn. S. patula)
  • S. spontanea
  • S. sweginzowii
  • S. tibetica
  • S. tomentella
  • S. villosa
  • S. wardii
  • S. wolfii
  • S. yunnanensis

Hybridar

  • S. ×diversifolia (S. oblata × S. pinnatifolia)
  • S. ×henryi (S. josikaea × S. villosa)
  • S. ×hyacinthiflora (S. oblata × S. vulgaris)
  • S. ×josiflexa (S. josikaea × S. komarowii)
  • S. ×lacinoata (S. protolaciniata × S. vulgaris)
  • S. ×persica (S. protolaciniata × ukjend) – persiasyrin
  • S. ×prestoniae (S. komarowii × S. villosa)
  • S. ×swegiflexa (S. komarowii × S. sweginzowii)

Kjelder

  1. ↑ 1,0 1,1 Reidar Elven mfl. (2022). Norsk flora (8. utg.). Oslo: Det Norske Samlaget. s. 931–933, 1167. 
  2. ↑ «Artsdatabanken: Namnetre syrinslekta». Artsdatabanken. Henta 3. mars 2023. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «Fremmedartslista 2018». Framandartslista 2018. Artsdatabanken. 24. april 2018. Henta 3. mars 2023. 
  4. ↑ «Fremmedartslista 2023 – innsyn». Framandartslista 2023. Artsdatabanken. Henta 3. mars 2023. 

Bakgrunnsstoff