Vulgærlatin

Vulgærlatin (frå latin sermo vulgaris, «alminneleg språk») eller låglatin er ei fellesnemning for dei dialektane av latin som blei tala først og fremst i dei vestre provinsane av Romerriket fram til desse dialektane utvikla seg til dei ulike romanske språka kring 800-talet.

Kjelder

Litteratur

• Battisti, C. (1949 ): Avviamiento allo studio del latino volgare. Bari, OCLC 2093856
• Díaz Y Díaz, M. C. (1962): Antología del latín vulgar. Ed. Gredos, Madrid, OCLC 308440
• Grandgent, C. H. (1970): Introducción al Latín Vulgar. Trad. Madrid, CSIC, OCLC 475678734
• Harrington, K. P.; Pucci, J.; Elliott, A. G. (1997): Medieval Latin. University of Chicago Press, 2. utg., ISBN 0-226-31712-9.
• Herman, J. (1997): El latín vulgar. Trad., intr., índice y bibliografía de C. Arias Abellán. Red. Ariel, Barcelona, ISBN 84-344-8219-3.
• Vincent, N. (1990): «Latin» i: Harris, M. & Vincent, N., red.: The Romance Languages, Oxford University Press, ISBN 0-19-520829-3.

• Batzarov, Zdravko (2000): «Orbis Latinus».
• Norberg, Dag; Johnson, R.H., overs. (2009) [1980]: «Latin at the End of the Imperial Age». Manuel pratique de latin médiéval. New York: Columbia University Press, Orbis Latinus.
• «Corpus Grammaticorum Latinorum». Paris: Laboratoire d'Histoire des théories linguistiques. 2008.