Illa de Pascas
L'Illa de Pascas (var. Illa de Paschas) (en maòri: Rapa Nui, en espanhòl: Isla de Pascua) es una illa polinesiana del sud-èst de l'Ocean Pacific, situada al punt sud-èst del triangle polinesian. L'illa es un territòri especial de Chile. Rapa Nui es famosa per sas estatuas monumentalas, sonadas moai (AFI: [moʊ.аɪ], 🗿), creadas per lo pòble Rapanui. Fa partida del Patrimòni Mondial de l'Umanitat e una granda part de l'illa es protegida per lo Pargue Nacional de Rapa Nui
L’illa se tròba a 3700 km de las còstas chilenas e a 4000 km de Tahiti; l’illa abitada pus pròcha es Pitcairn a mai de 2000 km a l’oèst. L’illa de forma triangulara, d'aperaquí 23 km dins sa pus granda dimension, cobrís 162 km². La populacion comptava 3304 abitants en 2002 [1].
Lo sieu capluòc es Hanga Roa.
Foguèt visitada pel primièr europèu, lo navigaire neerlandés Jakob Roggeveen, lo jorn de Pascas, lo 5 d'abril de 1722, e comptava alara aperaquí 4000 abitants. Foguèt annexada per Espanha en 1770 e venguèt una possession chilena en 1888.
