Lo Seten sagèl

Lo Seten sagèl
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
La Mòrt fasent als escacs, n'Albert Pictorius (1440-1507) Taby Kirka - Estocòlme
Títol original	''Det sjunde inseglet''
Realizacion	Ingmar Bergman
Actors principals	Max von Sidow Bibi Andersson
Scenari	Ingmar Bergman
Musica	Erik Nordgren
Decòrs	P.A. Lundgren
Vestits	Manne Lindholm
Fotografia	Gunnar Fischer
Montatge	Lennart Wallén
Produccion	Allan Eklund
Societat de produccion	Svensk Filmindustri
Societat de distribucion	Svensk Filmindustri
Format	Blanc & negre
Genre	drama istoric
Durada	96'
Sortida	16 de febrièr de 1957
Lenga(s) originala(s)	suedés (+ latin)
País d’origina	Suècia

Lo Seten sagèl (Det sjunde inseglet en version originala) es un filme del cineasta suedés Ingmar Bergman sortit en febrièr de 1957.

Obtenguèt lo Prèmi Especial de la jurada al Festenal de Canas 1957, ex aequo amb Kanal del realizator polonés n'Andrzej Wajda.

Sinòpsi

Sèm en Suècia al sègle XVI amb una epidemia de pèsta que s'afraba lo país tot. Un cavalièr crosat, n'Antonius Block, se'n torna a país aprèp mai de dètz ans d'abséncia.

El e lo siu escudièr Jöns se rescontran la Mòrt sus una platja desèrta.^[1] Li ne prepausa alavetz lo cavalièr una partida d'escacs, en tot esperar d'aquel biais poder retardar l'eissida fatala mai lo temps de trobar una solucion als sius questionaments metafisics.

Dementre lo siu escudièr ne va parlant de l'idèa amai lo concèpte de nonrés, lo siu mèstre descubrís al passatge d'una procession de flagellants que la paur es l'unica fondamenta de la religion. Ne va èsser tot parièr el testimòni d'una joventa cremada en lenhièr.

Rasis eles una jove familha de forencs s'encamina en pel país tormentat.Al siu contacte, ne va descubrir n'Antonius que lo bonaür terrenal existís dins los plaseròts pus simples de la vida. Lo rison d'una femna jove que li porgís lach e majofas al siu mainadòt n'es per el la revelacion.

Lo cavalièr amb lo sieu escudièr e dequ'unes amics rescontrats en pel camin del retorn, tornan trobar lo castèl que daissèron dètz annadas de per abans. Son aculits per la castelana mas la Mòrt truca a la pòrta per lèu los s'emportar totes dins una desparaubla, descabestrada e fantastica dança dels mòrts.

Citacion

... E quand l'Anhèl dubriguèt lo seten sagèl, lo cèl entièr s'ensilencièt, per mièja orada gaireben. E me vegèri los Sèt Àngels que ne son plaçats davant Dieu: sèt trompetas li porgiguèron. (...) Apocalipsi segon sant Joan Evangelista, cap. 8)

Ficha tecnica

Interprèts e personatges

• Max von Sydow: Antonius Block, cavalièr crosat
• Gunnar Björnstrand: Jons, lo sieu escudièr
• Bengt Ekerot: la Mòrt
• Nils Poppe: Jof, forenc
• Bibi Andersson: Mia, la molhèr de Jof
• Inga Gill: Lisa, la molhèr del fabre
• Maud Hansson: la Bruèissa
• Inga Landgré: Karin Block, la castelana
• Gunnel Lindblom: Jove seguidor del cavalièr
• Bertil Anderberg: Raval
• Anders Ek: lo Monge
• Åke Fridell: lo Fabre Plog
• Gunnar Olsson: Albertus Pictor, pintor de la glèisa

Analisi

Prèmis e guerdons

• 1957: Prèmi especial de la jurada del Festenal de Canas (ex æquo amb Kanal de n'Andrzej Wajda)
• 1961: Riban d'argent ^[2] del melhor realizator de filme estrangièr per lo Sindicat Nacional dels Jornalistas de Cinèma Italians
• 1962: Fotograma de plata ^[3] del melhor interprèt de filme estrangièr per Max von Sydow
• 1962: Prèmi Sant Jordi del melhor filme estrangièr
• 1962:Prèmi Sant Jordi del melhor realizator estrangièr
• 1962: Prèmi del melhor filme estrangièr per lo Cercle dels escrivans de cinèma espanhòls ^[4]
• 1962: Prèmi del melhor realizator estrangièr per lo Cercle dels escrivans de cinèma espanhòls

Vejatz tanben

• 
• Ingmar Bergman

Ligams extèrnes

• 
• (en) (fr) Lo Seten sagèl sus IMDb
• (it) Il settimo sigillo / Lo Seten sagèl

Nòtas & referéncias

<references>