Pelagi I
Pelagi Ièr (vèrs 500 - 4 de març de 561) foguèt lo 60en papa de la Glèisa Catolica Romana dau 16 d'abriu de 556 au 4 de març de 561. Succediguèt a Vigili (537-555) e foguèt remplaçat per Joan III (561-574).
Pelagi èra originari d'un ostau noble romana. Entre 535 e 536, participèt au viatge d'Agapet Ièr a Constantinòple. En novembre de 545, quand leis Ostrogòts de Totila assetjèron Roma, Pelagi demorèt dins la vila coma representant dau papa qu'aviá quitat ciutat. Puei, dins lo corrent de la batalha, despensèt sa fortuna per avitalhar la populacion. Enfin, assaièt sensa succès de negociar una trèva e de defugir lo pilhatge generau de la vila. Au mens, capitèt d'obtenir la vida sauva per leis abitants. Après sa victòria, lo rèi Totila designèt Pelagi per dirigir una ambaissada a Constantinòple destinada a negociar la fin de la guèrra entre Ostrogòts e Bizantins. Pasmens, ailà, assaièt subretot de faire pression sus lo papa Vigili per l'empachar de sostenir lei « Tres Capitóls » de l'emperaire Justinian que suscitavan l'ostilitat de la màger part dei diferents clergats crestians. En causa d'aquela oposicion, Pelagi foguèt arrestat per lei Bizantins e pas liberat avans lo 7 de junh de 555 e la mòrt de Vigili.
Decidèt de rintrar a Roma e cambièt d'avejaire regardant lei « Tres Capitóls ». Coma la màger part dau clergat occidentau, ne'n venguèt partisan e obtenguèt en consequéncia lo sostèn de Justinian per èsser elegit a la papautat lo 16 d'abriu de 556. Dins aquò, aquela ajuda aguèt d'efècts grèus sus sa reputacion e de rumors persistentas apareguèron dins lo nòrd d'Itàlia ò en Gàllia l'acusant d'aver assassinat lo papa Vigili. En despiech d'un jurament oficiau de son innoncéncia sus la tomba de Sant Pancraç de Roma, aquel afaire empoisonèt lo pontificat de sei successors fins a la fin dau sègle. En fòra d'aqueu problema, es probablament a l'origina de la bastida de la Basilica dei Sants Apòstols e s'ocupèt d'ajudar lei paures.