Sant Just (Cantal)

Sant Just (Cantal); Saint-Just
Descobridor o inventaire
Data de descobèrta
Contrari
Color
Simbòl de quantitat
Simbòl d'unitat
Proprietat de
Fondador
Compren
Data de debuta
Data de fin
Precedit per
Seguit per
Coordenadas
	La gleisa de Sant Just
	Geografia fisica
Coordenadas	44° 53′ 29″ N, 3° 12′ 34″ E
Superfícia	17,06 km²
Altituds; · Maximala; · Mejana; · Minimala	; 1 087 m; 920 m; 868 m
	Geografia politica;
País	Auvèrnhe;
Estat	França;
Region; 84	Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe;
Departament; 15	Cantal ;
Arrondiment; 153	Sant Flor;
Canton; 1516	Nòvaglèisa, ancianament de Ruenas de Marjarida;
Intercom; 241501030	CC de Sant Flor Comunautat 200 066 660;
Cònsol	Jean-Claude Chastang ; (2014-2015 c. delegat 2016-2020)
	Geografia umana
Densitat	12,13 ab./km²
	Autras informacions
Gentilici	(en francés)
Còde postal	15320
Còde INSEE	15195
Divèrs	comuna delegada de la comuna novèla de Val d'Arcomie (nom francés), amb Lobaressa, Favairòlas e Sant Marc

Vila d'Occitània

Sant Just (Saint-Just en francés) es una anciana comuna auvernhata, situada dins lo departament del Cantal e la region d'Auvèrnhe-Ròse-Aups, ancianament d'Auvèrnhe.

Dempueis lo 1èir de genèir 2016, es comuna delegada de la comuna novèla de Val d'Arcomie (nom francés), amb Lobaressa, Favairòlas e Sant Marc.

Geografia

Comunas vesinas

Sant Just

Sant Marc (1,8km)

Aubaret (4,4km)

Los Monts Verds (4,7km)

Lobaressa (4,9km)

Chaulhac (5,3km)

Blavinhac (6,2km)

Aubaret lo Comtal (6,6km)

Favairòlas (7,4km)

Chalèir (7,4km)

Sent Latgièr del Malasiu (8,0km)

Perimètre delh territòri

Situacion davant que se cree la comuna novèla de Val d'Arcomie

Comunas confrontantas de **Sant Just**
Sant Marc		Lobaressa
Aubaret lo Comtal		Aubaret (Losera)
	Los Monts Verds (Losera)

Toponimia

Sant Just. Las fòrmas ancianas son Sanctus Justus en 1277, Sanctus Justus de Rocos, en 1365, Saint-Just de Recous, en 1689, Saint-Just de Recoux (mapa de Cassini, fin del sègle XVIII) ^[1]. Sant Just èra lo nom d'un evesque de Lion, al sègle IV e d'un evesque d'Urgell, al sègle VI ^[2]^,^[3]. La prononciacion, notada a Chalalher, es [sen 'ʒys] ^[4].
Recoux, vialatge a dos km a l'oèst de Sant Just, ancian chastèl feudal, çò que justifica las mencions S. Just de Rocos/Recous. Las fòrmas ancianas son Roculas curtis, en 926 o sense data, Rocolensis [curtis], en 926, Reycouze, en 1673, Recoure, en 1679, Recouls, en 1784, Rogou (mapa de Cassini), Recoux, en 1787 ^[5]. Lo nom coneissèt una dissimilacion vocalica entre lo sègle X e lo sègle XVII : *Roco(l)s > *Reco(l)s, aital coma Recolas-Previnquièiras, Recola d'Aubrac o Recola de Fumaç; mas sembla que Rocolas ne foguèt esparnhada. Los diferents Recola(s) o Rocola(s) sòrton del prelatin *rocca, vengut ròca e ròcha en occitan, dont lo sens èra « nauçada rochosa », pueis « chastèl bastit sus la nauçada rochosa », amb lo sufixe -ola, de valor diminutiva ^[6]^,^[7]; Alibèrt considèra pasmens que lo sufixe -olus, -ola dona -òl, òla en occitan e que per aver -ol, -ola, chal lo sufixe latin -ulu, -ula e ne dona d'exemples que mòstran qu'èra inaccentuat. Rocola(s) vendriá donc d'un roman (estat intermediari entre lo latin e l'occitan) *Ròcola, vengut après Rocola. Per Reco(l)s, i a doàs dificultats. La prumeira es que chaldriá acceptar una varianta masculina a un derivat de ròc(h)a; mas seriá alòra un derivat de ròc. La segonda es qu'en auvernhat, la fòrma normala espeitada seriá *Recholas; aicí, un derivat de ròc reglariá tanben la question. Notem pasmens que i a un Raucoules nòrd-occitan, Rocolas en 1024, derivat, se supausa, de ròc(h)a.

Istòria

Administracion

Lista delhs cònsols delegats successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
2016	2020	Jean-Claude Chastang	divèrs dreita	foncionari
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Lista delhs cònsols successius
Periòde		Identitat	Etiqueta	Qualitat
març 2014	31 de decembre 2015	Jean-Claude Chastang	divèrs dreita	foncionari
1973	2014	René Cussac
1950	1973	Pierre Portefaix
	1950
Totas las donadas non son pas encara conegudas.

Davant la refòrma cantonala de 2014, aplicada en 2015, la comuna èra delh canton de Ruenas de Marjarida; es ara delh canton de Nòvaglèisa.

Demografia

modificar « persona »
v · d · m

Evolucion demografica
Populacion comunala actuala (2013): 207, totala: 214

723

736

754

709

592

651

646

624

602

548

552

569

570

600

552

594

564

558

530

525

509

516

462

415

433

391

390

362

299

286

271

248

222

209

203

203
211

2009

2010

206
210

208
215

Fonts

Base Cassini de l'EHESS - Nombre retengut a partir de 1962 : Populacion sens comptes dobles - Sit de l'INSEE

Evolucion de la populacion 1962-2008

Luòcs e monuments

Personalitats ligadas amb la comuna

Veire tanben

Ligams extèrnes

Nòtas e referéncias

Nòtas

Referéncias

↑ http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496862vyeyjv
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 608
↑ https://nominis.cef.fr/contenus/saint/8079/Saint-Just-de-Lyon.html
↑ enquèsta Sivadon, abrial 2018
↑ http://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496861hWWD3s
↑ Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 571
↑ Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 251 e 258

Portal d'Auvèrnhe

[1] ttp://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496862vyeyjv

[2] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 608

[3] ttps://nominis.cef.fr/contenus/saint/8079/Saint-Just-de-Lyon.html

[4] quèsta Sivadon, abrial 2018

[5] ttp://archives.cantal.fr/ark:/16075/a011351496861hWWD3s

[6] Albert Dauzat, Charles Rostaing, Dictionnaire étymologique des Noms de Lieux en France, Librairie Guénégaud, reedicion 1984, p. 571

[7] Bénédicte Boyrie-Fénié, Jean-Jacques Fénié, Toponymie des Pays Occitans, edicions Sud-Ouest, 2007, p. 251 e 258

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]