ਥਾਈ ਪਕਵਾਨ

ਯਾਮ ਵੂਨ ਸੇਨ ਕੁੰਗ, ਕੱਚ ਦੇ ਨੂਡਲਜ਼ ਅਤੇ ਝੀਂਗੇ ਨਾਲ ਇੱਕ ਮਸਾਲੇਦਾਰ ਥਾਈ ਸਲਾਦਝੀਂਗਾ।

ਥਾਈ ਪਕਵਾਨ (ਥਾਈਃ ʻਆਓਰੰਤੀ, ਆਰਟੀਜੀਐੱਸ) ਥਾਈਲੈਂਡ ਦਾ ਰਾਸ਼ਟਰੀ ਪਕਵਾਨ ਹੈ।

ਥਾਈ ਖਾਣਾ ਪਕਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸੁਗੰਧ ਅਤੇ ਮਸਾਲੇਦਾਰ ਗਰਮੀ ਨਾਲ ਹਲਕੇ ਤਿਆਰ ਕੀਤੇ ਪਕਵਾਨਾਂ ਉੱਤੇ ਜ਼ੋਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਥਾਈ ਭੋਜਨ ਦੇ ਮਾਹਰ, ਆਸਟਰੇਲੀਆਈ ਸ਼ੈੱਫ ਡੇਵਿਡ ਥੌਮਸਨ ਦਾ ਮੰਨਣਾ ਹੈ ਕਿ ਕਈ ਹੋਰ ਪਕਵਾਨਾਂ ਦੇ ਉਲਟ, ਥਾਈ ਖਾਣਾ ਪਕਾਉਣ ਦਾ ਮਤਲਬ "ਇੱਕ ਸਦਭਾਵਨਾਪੂਰਨ ਅੰਤ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਵੱਖੋ-ਵੱਖਰੇ ਤੱਤਾਂ ਦੀ ਜੁਗਤੀ ਹੈ। ਇੱਕ ਗੁੰਝਲਦਾਰ ਸੰਗੀਤਕ ਤਾਰ ਦੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਇਸ ਦੀ ਇੱਕ ਨਿਰਵਿਘਨ ਸਤਹ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਪਰ ਇਸ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦਾ ਕਿ ਹੇਠਾਂ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।[1]

ਰਵਾਇਤੀ ਥਾਈ ਪਕਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਚਾਰ ਸ਼੍ਰੇਣੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈਃ ਟੋਮ (ਉਬਾਲੇ ਹੋਏ ਪਕਵਾਨ) ਯਾਮ (ਮਸਾਲੇਦਾਰ ਸਲਾਦ) ਤਾਮ (ਪਾਊਂਡਡ ਫੂਡ) ਅਤੇ ਕੇਂਗ (ਕਰੀਜ਼)। ਡੀਪ-ਫ੍ਰਾਈੰਗ, ਸਟਾਇਰ-ਫ੍ਰਾਈਡ ਅਤੇ ਭਾਫ ਆਦਿ ਚੀਨੀ ਪਕਵਾਨ ਤੋਂ ਲਏ ਗਏ ਢੰਗ ਹਨ।[2]

2011 ਵਿੱਚ, ਸੀਐਨਐਨ ਟ੍ਰੈਵਲ ਦੁਆਰਾ ਦੁਨੀਆ ਭਰ ਦੇ 35,000 ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਇੱਕ ਔਨਲਾਈਨ ਪੋਲ, "ਵਿਸ਼ਵ ਦੇ 50 ਸਰਬੋਤਮ ਭੋਜਨਾਂ" ਦੀ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਸੱਤ ਥਾਈ ਪਕਵਾਨ ਦਿਖਾਈ ਦਿੱਤੇ ਸਨ। ਥਾਈਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹੋਰ ਦੇਸ਼ ਨਾਲੋਂ ਸੂਚੀ ਵਿੱਚ ਵਧੇਰੇ ਪਕਵਾਨ- ਟੋਟੌਮ ਯਮ ਕੁੰਗ (4th) ਪੈਡ ਥਾਈ (5th) ਸੋਮ ਤਾਮ (6th) ਮਾਮਾਸਮੈਨ ਕਰੀ (10th) ਹਰੀ ਕਰੀ (19th) ਥਾਕੋਈ ਤਾਂ ਹੋਏ ਚਾਵਲ (24th) ਅਤੇ ਨਾਮ ਟੋਕ ਮੂ (36th) ਸਨ।[3]

ਇਤਿਹਾਸ

ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ ਸਬਜ਼ੀਆਂ ਦੀ ਨੱਕਾਸ਼ੀ ਦੀ ਸਥਾਨਕ ਕਲਾ ਲਗਭਗ 700 ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਸੁਖੋਥਾਈ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋਈ ਸੀ।[4]

ਥਾਈ ਪਕਵਾਨਾਂ ਅਤੇ ਥਾਈਲੈਂਡ ਦੇ ਗੁਆਂਢੀਆਂ, ਖਾਸ ਕਰਕੇ ਕੰਬੋਡੀਆ, ਲਾਓਸ, ਮਿਆਂਮਾਰ, ਭਾਰਤ, ਮਲੇਸ਼ੀਆ ਅਤੇ ਇੰਡੋਨੇਸ਼ੀਆ ਦੀਆਂ ਰਸੋਈ ਪਰੰਪਰਾਵਾਂ ਅਤੇ ਪਕਵਾਨਾਂ ਨੇ ਕਈ ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪ੍ਰਭਾਵਤ ਕੀਤਾ ਹੈ।

ਹਵਾਲੇ

ਹਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਝਲਕ

  1. ↑
  2. ↑
  3. ↑
  4. ↑ "The History of Thai Fruit and Vegetable Carving". Archived from the original on 25 November 2015. Retrieved 2014-12-11.