Édouard Nzambimana

Édouard Nzambimana
Data i miejsce urodzenia

20 grudnia 1945
Mantana

Data śmierci

wrzesień 2015

Premier Burundi
Okres

od 12 listopada 1976
do 13 października 1978

Przynależność polityczna

Unia na rzecz Postępu Narodowego (UPRONA)

Poprzednik

urząd zniesiony
Albin Nyamoya (do 1973)

Następca

urząd zniesiony
Adrien Sibomana (od 1988)

Édouard Nzambimana (ur. 20 grudnia 1945 w Mantanie, zm. w pierwszej połowie września 2015) – burundyjski polityk, wojskowy i menedżer, czterokrotny minister, w latach 1976–1978 premier Burundi[1].

Życiorys

Należał do grupy etnicznej Tutsi. Po ukończeniu szkoły podstawowej w 1971 został absolwentem Królewskiej Szkoły Militarnej w Brukseli[2] i awansował do stopnia majora. 13 marca 1974 powołany dekretem prezydenta Michela Micombero na stanowisko ministra robót publicznych, transportu i wyposażenia[3].

W listopadzie 1976 brał udział w zamachu stanu Jean-Baptiste'a Bagazy, który obalił Micombero; znalazł się w radzie rewolucyjnej i jej komitecie wykonawczym[2]. 12 listopada został premierem, tego dnia awansowano go również na podpułkownika. W tym samym roku objął także stanowisko ministra planowania, a 31 maja 1978 – ministra rolnictwa, inwentarza i rozwoju wsi. 13 października 1978 stanowisko szefa rządu uległo likwidacji. Nzambimana pozostał w rządzie do 1982 jako szef resortu dyplomacji[4].

Po 1982 odszedł z polityki i pracował jako architekt. Założył firmę ERCOIL zajmującą się wydobyciem i eksportem produktów ropopochodnych, został także szefem koncernu ubezpieczeniowego.

Pochowano go 16 września 2015[5].

Życie prywatne

Doczekał się szóstki dzieci i piętnastki wnuków[5].

Przypisy

  1. Burundi. rulers.org. [dostęp 2018-11-03]. (ang.).
  2. a b Army Officer Is Named Premier In New Burundi Government. nytimes.com, 14 listopada 1976. [dostęp 2018-11-03]. (ang.).
  3. DECRETS NOMMANT LES GOUVERNEMENTS DEPUIS L’INDEPENDANCE JUSQU’EN 1988. grandlacs.net. [dostęp 2018-11-03]. (fr.).
  4. Harris M. Lentz.: Heads of States and Governments Since 1945. Routledge, 2014. ISBN 978-1-134-26497-1.
  5. a b Nadege Irakoze: Lt. Col. Edouard Nzambimana, un modèle pour cette génération. iwacu-burundi.org, 16 września 2015. [dostęp 2018-11-03]. (fr.).