Żurawianka (dopływ Płonki)
Kontynent | |
---|---|
Państwo | |
Lokalizacja | |
Rzeka 5 rzędu | |
Długość | 27,43 km |
Powierzchnia zlewni |
177,42 km² |
Źródło | |
Miejsce | Daniszewo oraz Srebrna |
Ujście | |
Recypient | Płonka |
Miejsce |
na granicy Szerominka i Płońska |
Wysokość |
97,3 m n.p.m.[1] |
Współrzędne | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e5/%C5%B9r%C3%B3d%C5%82o_rzeki_%C5%BBurawianki_Prawej_w_Srebrnej_%28gmina_Naruszewo%29_w_2015_r.jpg/220px-%C5%B9r%C3%B3d%C5%82o_rzeki_%C5%BBurawianki_Prawej_w_Srebrnej_%28gmina_Naruszewo%29_w_2015_r.jpg)
Żurawianka – rzeka, prawostronny dopływ Płonki[2] o długości 27,43 km[3] i powierzchni zlewni 177,42 km²[4].
Rzeka płynie w północno-zachodniej części województwa mazowieckiego. W górnym biegu nazwę Żurawianka noszą dwa cieki, które łączą się ze sobą poniżej wsi Przemkowo. Jeden z cieków ma źródła położone na zachód od wsi Daniszewo, drugi w okolicy wsi Srebrna. Jedno z ramion przepływa przez Kucice, drugie przez wieś Nacpolsk. Bieg Żurawianki stanowi wschodnią granicę Gminy Dzierzążnia. Uchodzi do Płonki w pobliżu miejscowości Szerominek.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Żurawianka na mapie Geoportalu Polskiej Infrastruktury Informacji Przestrzennej. Główny Geodeta Kraju. [dostęp 2017-12-21].
- ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 336, ISBN 83-239-9607-5 .
- ↑ Żurawianka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Obszary Dorzeczy (wynik wyszukiwania). Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-12-21].
- ↑ Żurawianka na mapie Geoportalu Krajowego Zarządu Gospodarki Wodnej >> Moduł: Mapa Podziału Hydrograficznego Polski 2010. Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej. [dostęp 2017-12-21].
Linki zewnętrzne
- Żurawianka, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 857 .