(1249) Rutherfordia
 | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia | 4 listopada 1932 |
| Numer kolejny | 1249 |
| Oznaczenie tymczasowe | 1932 VB |
| Charakterystyka orbity (J2000) | |
| Przynależność obiektu | |
| Półoś wielka | 2,2241 au |
| Mimośród | 0,0759 |
| Peryhelium | 2,0552 au |
| Aphelium | 2,3931 au |
| Okres obiegu wokół Słońca | 3 lata 116 dni 13 godzin |
| Średnia prędkość | 19,97 km/s |
| Inklinacja | 4,87° |
| Charakterystyka fizyczna | |
| Średnica | 13,063 km |
| Okres obrotu | (18 h 13 min 23 s) h |
| Albedo | 0,251 |
| Jasność absolutna | 11,54m |
| Typ spektralny | |
(1249) Rutherfordia – planetoida z pasa głównego asteroid okrążająca Słońce w ciągu 3 lat i 117 dni w średniej odległości 2,22 au. Została odkryta 4 listopada 1932 roku w Landessternwarte Heidelberg-Königstuhl w Heidelbergu przez Karla Reinmutha. Nazwa planetoidy pochodzi od miasta Rutherford na przedmieściach Nowego Jorku[1][2]. Niektóre źródła błędnie podają, że nazwa pochodzi od Ernesta Rutherforda (1871–1937), nowozelandzkiego chemika i fizyka, laureata nagrody Nobla[3]. Przed nadaniem nazwy planetoida nosiła oznaczenie tymczasowe (1249) 1932 VB.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Lutz D. Schmadel: Dictionary of Minor Planet Names. Springer, 2003, s. 104. ISBN 3-540-00238-3.
- ↑ John Campbell: Not so. [w:] Rutherford.org.nz [on-line]. [dostęp 2016-03-24]. (ang.).
- ↑ Paul Herget – The Names of the Minor Planets (1968)
Bibliografia
- (1249) Rutherfordia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)
- (1249) Rutherfordia w bazie Minor Planet Center (ang.)
Linki zewnętrzne
- Diagram orbity (1249) Rutherfordia w bazie Jet Propulsion Laboratory (ang.)