110. Kongres Stanów Zjednoczonych

Kongres Stanów Zjednoczonych sto dziesiątej kadencji – federalna władza ustawodawcza, składająca się z Izby Reprezentantów i Senatu, zebrał się po raz pierwszy dnia 4 stycznia 2007 roku, rozpoczynając tym samym kadencję trwającą do 3 stycznia 2009 roku.

Obecny Kongres jest historycznym wydarzeniem z paru powodów:

• Po raz pierwszy na czele Izby Reprezentantów stoi kobieta – Nancy Pelosi, stając się tym samym najwyżej postawioną kobietą w historii USA.
• Partia Demokratyczna po raz pierwszy od 1995 kontroluje obie izby Kongresu.
• Po raz pierwszy w składzie Kongresu (w tym wypadku Izby Reprezentantów) znalazł się muzułmanin (Keith Ellison, D-Minnesota) i buddyści (Mazie Hirono, D-Hawaje oraz Hank Johnson, D-Georgia).
• Po raz pierwszy od wielu lat wybrano niezależnego senatora na pierwszą kadencję (Bernie Sanders, dotychczas kongresmen z Vermontu stowarzyszony teraz z demokratami), który dodatkowo jest pierwszym socjalistą w Senacie.
• Po raz pierwszy whipem jednej z frakcji w Izbie Reprezentantów został Afroamerykanin (Jim Clyburn, D-Karolina Południowa), stając się najwyżej postawionym czarnym Amerykaninem w historii Kongresu.

 Osobny artykuł: Wybory senackie w Stanach Zjednoczonych w 2006 roku.

W wyniku wyborów z dnia 7 listopada 2006 roku Partia Demokratyczna zachowała wszystkie mandaty i zdobyła dodatkowo sześć, pokonując urzędujących republikanów i uzyskując tym samym większość 51 do 49 (wliczając w to Joego Liebermana z Connecticut, który kandydował spoza dotychczasowej demokratycznej listy, ale dalej będzie członkiem partii i frakcji, oraz Sandersa).

W 109. Senacie większość republikańska wynosiła 55 do 45 (wliczając stowarzyszonego z demokratami Jima Jeffordsa).

Przewodniczący: Wiceprezydent Dick Cheney (R-Wyoming) – nie jest senatorem, przewodniczący z urzędu
Przewodniczący pro tempore: Robert Byrd (D-Wirginia Zachodnia)
Przewodniczący pro tempore emeritus: Ted Stevens (R-Alaska)

(D) oznacza demokratów (Partia Demokratyczna), (R) – republikanów (Partia Republikańska)

Lider Większości i przewodniczący konferencji: Harry Reid (Nevada)
Zastępca lidera/prefekt (whip) większości: Richard Durbin (Illinois)
Wiceprzewodniczący konferencji i szef komitetu kampanijnego: Chuck Schumer (Nowy Jork)
Sekretarz konferencji: Patty Murray (Waszyngton)
Szef komitetu politycznego: Byron Dorgan (Dakota Północna)
Pierwszy zastępca whipa: Barbara Boxer (Kalifornia)
Pozostali zastępcy whipów: Russ Feingold (Wisconsin), Bill Nelson (Floryda) i Thomas R. Carper (Delaware)

Lider mniejszości: Mitch McConnell (Kentucky)
Whip mniejszości: Trent Lott (Missisipi)
Przewodniczący konferencji: Jon Kyl (Arizona)
Szefowa komitetu politycznego: Kay Bailey Hutchison (Teksas)
Wiceprzewodniczący konferencji: John Cornyn (Teksas)
Szef komitetu kampanijnego: John Ensign (Nevada)
Doradca lidera mniejszości: Robert Foster Bennett (Utah)

Demokraci mają w obecnej Izbie Reprezentantów 233 miejsc wobec 202 republikańskich, prócz tego czterech pozbawionych prawa głosu delegatów (republikanie jednego). W wyborach demokraci nie stracili, tak jak w przypadku Senatu, ani jednego miejsca, natomiast republikanie ponieśli ciężkie straty.

Stosunek sił w 109. Izbie Reprezentantów wynosił: 230 republikanów do 202 demokratów (proporcje wśród delegatów pozostały takie same).

Obecnie z całej Nowej Anglii, raczej liberalnej i prodemokratycznej, zasiada w Izbie Reprezentantów tylko jeden republikanin.

Spiker Izby Reprezentantów: Nancy Pelosi (D-Kalifornia)
Lider Większości: Steny Hoyer (D-Maryland)
Whip Większości: James Clyburn (D-Karolina Południowa)
Lider Mniejszości: John Boehner (R-Ohio)
Whip Mniejszości: Roy Blunt (R-Missouri)

• Kongres Stanów Zjednoczonych