3 Dywizja Strzelecka (ZSRR)

Ten artykuł dotyczy 3 Dywizji Strzeleckiej Armii Czerwonej. Zobacz też: inne dywizje piechoty noszące numer 3.

3 Dywizja Strzelecka

3-я стрелковая дивизия

Historia
Państwo	ZSRR
Sformowanie	1921
Rozformowanie	1946
Tradycje
Rodowód	3 i 46 Brygada Strzelecka
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Armia Czerwona
Rodzaj wojsk	piechota
Podległość	2 Korpus Kawalerii
Odznaczenia

3 Dywizja Strzelecka im. Prezydium Rady Najwyższej Krymskiej ASRR odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru (ros. 3-я Краснознаменная стрелковая дивизия им. Президиума Верховного Совета Крымской АССР, (3 DS) – dywizja piechoty Armii Czerwonej.

Dywizja została sformowana 5 czerwca 1921 roku na bazie 3 i 46 Samodzielnej Brygady Strzeleckiej. Pierwszym dowódcą został Marcjan Giermanowicz (ros. Германович Маркиан Яковлевич). Dywizja stacjonowała w Błagowieszczeńsku.

16 lipca 1940 jednostka otrzymała imię Prezydium Rady Najwyższej Krymskiej Autonomicznej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej, a 14 września 1945 roku została odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru.

W momencie napaści Niemiec na ZSRR dywizja pozostawała w składzie 2 Armii Frontu Dalekowschodniego.

• 10.1921 – 05.1922 Markian Germanowicz;
• po 10.1930 Maksim Antoniuk;
• 21.01.1939 – 20.07.1942 kombrig, od 4.06.1940 generał major Siemion Możajew;
• 21.07.1942 – 22.12.1943 pułkownik, od 2.01.1942 generał major Iwan Piczugin;
• 23.12.1943 – 3.09.1945 pułkownik, od 1.03.1943 generał major Paweł Diomin.

• Dowództwo 3 Dywizji Strzeleckiej
• 8 pułk strzelecki
• 70 pułk strzelecki
• 264 pułk strzelecki
• 65 pułk artylerii
• 147 pułk artylerii haubic (do stycznia 1942)
• 40 samodzielny batalion łączności
• 47 batalion rozpoznawczy (eks 358 kompania zwiadu)
• 47 samodzielny szwadron kawalerii
• 77 batalion saperów
• 97 batalion medyczno-sanitarny
• 114 samodzielny dywizjon przeciwpancerny
• służby

W grudniu 1941 roku dywizja walczyła w składzie 2 Gwardyjskiego Korpusu Kawalerii. 16 grudnia 3 DS wraz z 4 i 20 DS rozbiła niemiecką 78 Dywizję Piechoty^[1].