57 Dywizja Zmechanizowana
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
57 Gwardyjska Nowobugska Dywizja Zmechanizowana (ros. 57-я гвардейская стрелковая Новобугская орденов Суворова и Богдана Хмельницкого дивизия) – związek taktyczny Armii Radzieckiej przejęty przez Siły Zbrojne Federacji Rosyjskiej.
W końcowym okresie istnienia Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich dywizja stacjonowała na terenie Niemieckiej Republiki Demokratycznej. W tym czasie wchodziła w skład 8 Armii[1]. Dyslokowana do Rosji i rozformowana w 1992[2].
Struktura organizacyjna
Skład w 1990[3]:
- dowództwo i sztab – Naumburg
- 170 Gwardyjski Dęblińsko-Berliński pułk zmotoryzowany;
- 174 Gwardyjski Pomorski pułk zmotoryzowany;
- 241 Gwardyjski Ludzki pułk zmotoryzowany;
- 51 Gwardyjski Fastowski pułk czołgów;
- 29 batalion czołgów;
- 128 Gwardyjski Dęblińsko-Pomorski pułk artylerii samobieżnej;
- 901 pułk rakiet przeciwlotniczych;
- 491 dywizjon przeciwpancerny;
- 113 batalion rozpoznawczy;
- 89 batalion łączności;
- 67 batalion inżynieryjno-saperski;
- 229 batalion obrony przeciwchemicznej;
- 1129 batalion zabezpieczenia;
- 51 batalion remontowy;
- 75 batalion medyczny.
Przypisy
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 353.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 381.
- ↑ Depczyński 2015 ↓, s. 354.
Bibliografia
- Marek Depczyński: Rosyjskie siły zbrojne: od Milutina do Putina. Warszawa: Bellona SA, 2015. ISBN 978-83-11-13505-5.