82 mm moździerz 2B9 Wasilok
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
82 mm |
Donośność |
4270 m (maksymalna) |
Prędkość pocz. pocisku |
272 m/s |
Długość |
4115 mm |
Szerokość |
1576 mm />3130 (z rozstawionymi ogonami) |
Wysokość |
1180 mm (położenie marszowe) |
Masa |
635 kg (marszowa) |
Kąt ostrzału |
-1°10” do +85 (w pionie) |
Szybkostrzelność |
100-120 strz./min. |
Obsługa |
4 żołnierzy |
Czas przejścia w położenie bojowe |
1.5 min. |
82 mm moździerz 2B9 Wasilok – ciągniony moździerz automatyczny konstrukcji radzieckiej wraz z samochodem GAZ-66-05 wchodzi w skład zestawu 2K21[1].
Przeznaczony jest do niszczenia i obezwładniania siły żywej i środków ogniowych ogniem pośrednim i bezpośrednim. 2B9 zaliczany jest do armatomoździerzy[2]. Można strzelać z niego ogniem pojedynczym lub ciągłym[1]. Stosowana amunicja to klasyczne moździerzowe naboje odłamkowe ZWO-1 o masie 3,1 kg oraz naboje odłamkowe z dodatkowym ładunkiem dalekonośnym[1].
2B9 działa na zasadzie krótkiego odrzutu lufy i jest zasilany z kaset, które mają pojemność 4 nabojów. W skład wyposażenia wchodzą 24 kasety. Można z niego strzelać również w warunkach nocnych[1], co umożliwia przyrząd oświetlający Łucz-PM2M. Moździerz wyposażony jest w celownik optyczny PAM-1.
Moździerz Wasilok w 1984 został wprowadzony do uzbrojenia polskich jednostek powietrznodesantowych[2].
Przypisy
- ↑ a b c d Ciepliński i Woźniak 1994 ↓, s. 148.
- ↑ a b Praca zbiorowa pod kier. Jerzego Paszkowskiego: Technika Wojska Polskiego. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 1998, s. 78. ISBN 83-11-08889-6.
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 148. ISBN 83-86028-01-7.
- Praca zbiorowa pod kier. Jerzego Paszkowskiego: Technika Wojska Polskiego. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 1998, s. 78. ISBN 83-11-08889-6.