Al-Biruni
Abu ar-Rajhan Muhammad ibn Ahmad al-Biruni (arab. أبو الريحان محمد بن أحمد البيروني) (ur. 15 września 973 w Chorezmie, zm. 13 grudnia 1048 w Ghazni[1]) – wszechstronny uczony pochodzenia chorezmijskiego, wychowany w kulturze arabskiej.
Życiorys
Posiadał dużą wiedzę encyklopedyczną. Mówił po turecku, persku, hebrajsku, syryjsku, nie licząc języka arabskiego, w którym pisał. Rozwijał swe talenty w różnych dziedzinach wiedzy, celując szczególnie w astronomii, matematyce, chronologii, fizyce, medycynie i historii. Korespondował z wielkim filozofem Ibn Siną (Awicenną). Krótko po 1017 wyjechał do Indii i podjął wszechstronne studia nad tamtejszą kulturą.
W pracach z dziedziny astronomii rozważał teorię obrotu Ziemi wokół swej osi oraz wykonał dokładne badania długości i szerokości geograficznej. W zakresie fizyki wyjaśnił za pomocą praw hydrostatyki funkcjonowanie naturalnych źródeł wody i określił z zastanawiającą dokładnością masę właściwą 18 rodzajów drogocennych kamieni i metali[2].
W związku z ówczesną sytuacją polityczną (ataki Ghaznawidów na Indie) spędził w Indiach wiele lat, dzięki doskonałej znajomości sanskrytu studiując tamtejszą filozofię i religię. W toku tych badań, popartych znajomością innych wielkich kultur, wyrobił sobie własne poglądy, będące poniekąd antycypacją scholastyki, a nawet ewolucjonizmu. Jako historyk szczegółowo omówił okres późnych Sasanidów z uwzględnieniem wystąpienia Mazdaka. Zajmował się także geologią i mineralogią, badając przede wszystkim kamienie szlachetne, bardzo dokładnie jak na owe czasy określając ich twardość i ciężar właściwy, przedstawił także próbę wyjaśnienia istnienia przezroczystych kamieni szlachetnych jako efektu twardnienia płynów. Bardzo krytycznie ustosunkował się do poglądów o leczniczym wpływie kamieni i minerałów. Pozostawił także prace z dziedziny matematyki, farmakologii, astronomii i astrologii.
Z pism Al-Biruniego wynika, że był on bliski zwłaszcza ewolucjonizmowi. Utrzymywał bowiem, że człowiek jako istota myśląca powstał w wyniku długotrwałego procesu rozwojowego. Dostrzegał również walkę międzygatunkową – zwycięską dla form najlepiej przystosowanych do danych warunków. Dążył do oddzielenia nauki od religii twierdząc, że przyroda istnieje niezależnie od Boga (którego uznawał jedynie za praprzyczynę)[3].
Upamiętnienie
Jego imieniem nazwano planetoidę (9936) Al-Biruni[4] oraz krater Al-Biruni na Księżycu[5].
Wybrane prace
- 1048: Zbiór wiadomości o drogich kamieniach.
Przypisy
- ↑ Biruni, Al-, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2023-08-04] .
- ↑ Encyklopedia Britannica. Ziemia i Wszechświat. Poznań: Wydawnictwo KURPISZ S.A., 2006, s. 25. ISBN 978-83-60563-25-0.
- ↑ "Kalendarz Młodego Technika" 1976, s. 108
- ↑ (9936) Al-Biruni w bazie Minor Planet Center (ang.)
- ↑ Al-Biruni on Moon. [w:] Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS Astrogeology Science Center, NASA. [dostęp 2022-09-08]. (ang.).
Linki zewnętrzne
- John J. O'Connor; Edmund F. Robertson: Al-Biruni w MacTutor History of Mathematics archive (ang.)
- Al Biruni On Stones
- ISNI: 0000000121450850
- VIAF: 100174240
- LCCN: n80014376
- GND: 118511327
- LIBRIS: pm13xfk72bk5k2h
- BnF: 120695932
- SUDOC: 028970802
- SBN: CFIV118655
- NLA: 35908468
- NKC: jn20000600876
- BNE: XX1082729
- NTA: 071545808
- BIBSYS: 90616829
- CiNii: DA01899509
- Open Library: OL7036848A
- PLWABN: 9810562839305606
- NUKAT: n00095007
- J9U: 987007258711705171
- LNB: 000031386
- CONOR: 283508323
- BLBNB: 000615925
- LIH: LNB:jhs;=CP
- WorldCat: lccn-n80014376