Andrzej Iwanecki

Andrzej Iwanecki
Biskup tytularny Arcaviki
Ilustracja
Andrzej Iwanecki (2019)
Herb duchownego Jezus jest Panem
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

3 listopada 1960
Siemianowice Śląskie

Biskup pomocniczy gliwicki
Okres sprawowania

od 2018

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Diakonat

24 lutego 1985

Prezbiterat

27 marca 1986

Nominacja biskupia

18 listopada 2017

Sakra biskupia

7 stycznia 2018

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

7 stycznia 2018

Miejscowość

Gliwice

Miejsce

katedra Świętych Apostołów Piotra i Pawła

Konsekrator

Jan Kopiec

Współkonsekratorzy

Salvatore Pennacchio
Wiktor Skworc

Andrzej Iwanecki (ur. 3 listopada 1960 w Siemianowicach Śląskich) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy gliwicki od 2018.

Życiorys

Urodził się 3 listopada 1960 w Siemianowicach Śląskich jako jedno z pięciorga dzieci Wilhelma, sztygara oddziałowego w kopalni „Siemianowice”, i Anny z domu Wieczorek, nauczycielki[1]. W latach 1975–1979 kształcił się w I Liceum Ogólnokształcącym im. Jana Śniadeckiego w Siemianowicach Śląskich, które ukończył egzaminem dojrzałości[1]. W latach 1979–1986 odbył studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Krakowie (od drugiego roku studiów w Katowicach[2]), w trakcie których przez rok pracował w kopalni „Siemianowice”[3]. 24 lutego 1985 biskup Józef Kurpas udzielił mu święceń diakonatu[3][2]. a 27 marca 1986 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach[3] miejscowy biskup diecezjalny Damian Zimoń wyświęcił go na prezbitera[4]. Inkardynowany został do diecezji katowickiej[5]. Kontynuował studia z zakresu teologii pastoralnej w Studium Teologicznym w Katowicach, należącym do Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie[1].

Po przyjęciu święceń pracował tymczasowo w w parafiach Opatrzności Bożej w Katowicach i Wszystkich Świętych w Górkach Wielkich[1]. Był wikariuszem w parafiach: Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Orzeszu[3] (1986–1989), Przenajświętszej Trójcy w Bielsku-Białej (1989–1990)[5] i Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Bożej Fatimskiej w Strzybnicy[3] (1990–1995)[5]. W 1992 został włączony do prezbiterium diecezji gliwickiej. W 1995 objął wikariat w parafii św. Franciszka w Zabrzu, a w 1998 probostwo w tej parafii[5]. W 2001 został dziekanem dekanatu Zabrze. Pełnił funkcję kapelana Szpitala Miejskiego nr 1 w Zabrzu[1]. W diecezji został członkiem rady kapłańskiej i kolegium konsultorów, moderatorem rejonowym Ruchu Światło-Życie[3] i rejonowym wizytatorem nauki religii[1]. Był delegatem biskupim do udzielania młodzieży sakramentu bierzmowania. W 2008 został obdarzony godnością kapelana Jego Świątobliwości[1].

18 listopada 2017 papież Franciszek mianował go biskupem pomocniczym diecezji gliwickiej ze stolicą tytularną Arcavica[5][6]. Święcenia biskupie przyjął 7 stycznia 2018 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Gliwicach. Konsekrował go biskup diecezjalny gliwicki Jan Kopiec w asyście arcybiskupa Salvatore Pennacchia, nuncjusza apostolskiego w Polsce, i Wiktora Skworca, arcybiskupa metropolity katowickiego[7]. Jako zawołanie biskupie wybrał słowa Jezus jest Panem[8]. Został ustanowiony wikariuszem generalnym i moderatorem kurii[9].

Przypisy

  1. a b c d e f g Nota biograficzna Andrzeja Iwaneckiego na stronie diecezji gliwickiej. diecezja.gliwice.pl. [dostęp 2025-01-20].
  2. a b Ks. Andrzej Iwanecki – nowym biskupem pomocniczym w Gliwicach. kuria.katowice.pl (arch.). [dostęp 2021-05-20].
  3. a b c d e f Pochodzi z naszej ziemi. gliwice.gosc.pl, 2017-11-18. [dostęp 2017-11-19].
  4. Andrzej Iwanecki. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2022-12-31]. (ang.).
  5. a b c d e Nomina dell’Ausiliare di Gliwice (Polonia). press.vatican.va, 2017-11-18. [dostęp 2017-11-18]. (wł.).
  6. Gliwice: ks. prał. Andrzej Iwanecki nowym biskupem pomocniczym diecezji gliwickiej. episkopat.pl (arch.), 2017-11-18. [dostęp 2025-01-20].
  7. K. Cwołek, M. Fiutak: Jezus jest Panem. gliwice.gosc.pl, 2018-01-07. [dostęp 2018-01-08].
  8. Herb nowego biskupa. gliwice.gosc.pl, 2018-01-05. [dostęp 2018-03-09].
  9. Kancelaria kurii. diecezja.gliwice.pl. [dostęp 2025-01-20].

Linki zewnętrzne