Behind the Green Door

Behind the Green Door – minialbum amerykańskiej kompozytorki Laurel Halo, wydany 10 maja 2013 roku nakładem wytwórni Hyperdub na Bandcamp jako streaming i digital download^[3] oraz 20 maja jako płyta winylowa 12”^[1].

Wszystkie cztery utwory, który znalazły się na EP-ce, Halo grała wcześniej na żywo modyfikując i szlifując ich brzmienie. Jak stwierdziła w wywiadzie dla magazynu Spin, chciała oprzeć się „na złowrogiej i mrocznej energii wcześniejszych wydawnictw, ale uczynić EP-kę bardziej aktywną, a mniej pasywną” i jednocześnie wprowadzić do muzyki „element lekkości, więcej ruchu i seksualnej energii, której nie było na wcześniejszych wydawnictwach”. Na płycie słychać wpływy brytyjskiego techno oraz Detroit techno, które artystka wykorzystała według własnych upodobań muzycznych i tanecznych. W utworze „Throw” połączyła przestrojone dźwięki fortepianu z mrocznym podkładem basowym. Partie fortepianu zostały nagrane w studiu w Londynie na starym, zdezelowanym i rozstrojonym instrumencie, dzięki któremu mogła znaleźć nietypowe brzmienia, niemożliwe – jej zdaniem – do osiągnięcia na normalnym instrumencie. Utwór „Ufhho” został zbudowany z akordów opartych na rytmie hi-hatu, natomiast „Noyfb” i „Sexmission” stanowią przykłady body music z dudniącym subbasem, przez który przebijają się dźwięki syntezatora^[2]. Utwory są znacznie bardziej perkusyjne niż większość poprzednich dzieł Halo, oscylując na granicy właściwej muzyki tanecznej^[4].

Tytuł wydawnictwa został zaczerpnięty – zdaniem Mai Kalev z magazynu Fact – z dwóch źródeł. Pierwsze z nich, odzwierciedlające żywe zainteresowanie Halo tematyką nauki i terroru, to nazwa jednego z emblematów naszywanych na odzież wojskową – „Behind the Green Door” (pol. „Za zielonymi drzwiami”), symbolizującym „miejsce niedostępne”, a znajdującym się w książce I Could Tell You But Then You Would Have To Be Destroyed By Me, która eksploruje zagadnienia kompleksu wojskowo-przemysłowego. Drugie źródło to film pornograficzny Behind the Green Door, będący wyrazem zainteresowania Halo tematyką seksualności, związanej nieodłącznie z muzyką taneczną^[4]. Na to źródło wskazuje również George Bass z magazynu Drowned in Sound^[5].

Lista według Bandcamp^[3]:

1.	Throw	05:25
2.	Uhffo	05:39
3.	Noyfb	07:09
4.	Sexmission	07:38
		25:51

Oceny łączne
Publikacja	Ocena
Album of the Year	74/100[6]
AnyDecentMusic?	7.2/10[7]
Metacritic	74/100[8]
Recenzje
Publikacja	Ocena
Consequence of Sound	C+[9]
Drowned in Sound	8/10[5]
Exclaim!	6/10[10]
Louder Than War	7.5/10[11]
Pitchfork	7.2/10[12]
Tiny Mix Tapes	[13]

Album otrzymał średnią ocenę 74 na 100 z komentarzem „ogólnie pozytywne recenzje” na podstawie 8 recenzji krytycznych w podsumowaniu Metacritic^[8], 74 na 100 na podstawie 10 recenzji w zestawieniu Album of the Year oraz 7,2/10 na podstawie 5 recenzji w zestawieniu AnyDecentMusic?^[7].

Paul Scott-Bates z magazynu Louder Than War jest zdania, iż Behind The Green Door „jest na tyle ambitny, że zasługuje na solidną pochwałę. Laurel nigdy nie stoi w miejscu i chociaż mamy takich artystów jak ona, którzy nieustannie przekraczają granice, to nasze uznanie dla często zamierającej brytyjskiej sceny parkietowej może otrzymać zastrzyk w odpowiedniej chwili^[11].

„Kompozycje Halo to pieczołowicie skonstruowane utwory, mające na celu wydobycie elementu człowieczeństwa z maszyny” – twierdzi Paula Mejia z magazynu Consequence of Sound dodając: „Cudem jest to, jak udaje im się sprawić, że jesteś świadomy własnego ruchu w tym świecie. (…) Podobnie jak poprzednie dzieło Halo, Behind The Green Door zachęca słuchacza do częstego i uważnego słuchania” – podsumowuje recenzentka^[9].

Według Stephena Worthy’ego z Resident Advisor minialbum Halo może tylko w części zadowolić tych, którzy oczekują „większej ilości cudownie niekonwencjonalnych rytmów i wokalnych eksperymentów” znajdujących się na „pięknie melancholijnym” albumie Quarantine. Jako powód podaje fakt, iż „wokal jest prawie niesłyszalny”, a kompozycje to „surowe i swobodne produkcje, czerpiące mocno z brytyjskiego basu i techno”^[14].

Zdaniem Simona Chandlera z Tiny Mix Tapes „najnowsza płyta [Halo] jest bardziej bezpośrednia i subtelnie ukierunkowana niż większość materiału z jej długogrającego debiutu^[13].

Ian Schober z magazynu Exclaim! uważa, iż „Cztery utwory tworzące Behind the Green Door są spokojne, w większości usytuowane z dala od prostych ograniczeń sugerowanych kategoryzacją gatunkową”^[10].

„Jeśli Quarantine przypominała połączenie ciała i maszyny, to tutaj Halo jest o krok bliżej do wymazania humanizmu ze struktury” – ocenia Nick Neyland z magazynu Pitchfork^[12].

• Behind the Green Door na Discogs.com (ang.)