Boeing 367-80
 Boeing 367-80 | |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ | |
| Historia | |
| Lata produkcji | |
| Liczba egz. |
1 |
| Dane techniczne | |
| Napęd |
4 × silnik odrzutowy Pratt & Whitney JT3 |
| Ciąg |
44,5 kN (4486 kG) |
| Wymiary | |
| Rozpiętość |
39,50 m |
| Długość |
39 m |
| Powierzchnia nośna |
223,2 m² |
| Masa | |
| Startowa |
72 600 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość przelotowa |
885 km/h |
| Pułap |
13 100 m |
| Zasięg |
maksymalnie 5750 km |
| Dane operacyjne | |
Boeing 367-80 („Dash 80”) – prototyp odrzutowego samolotu pasażersko-transportowego.
Powstał przy okazji prac nad powietrznym tankowcem Boeing KC-135 Stratotanker. Na jego podstawie zbudowano samoloty Boeing 707 oraz Boeing C-135 Stratolifter.
Powstał tylko jeden egzemplarz. Początkowo służył celom demonstracji odrzutowca pasażerskiego. Później służył badaniom przeprowadzanym między innymi przez NASA. Wystawiany w National Air and Space Museum w Waszyngtonie.
Konstrukcja
Dash 80 różnił się w wielu aspektach od późniejszego Boeinga 707. Między innymi miał kadłub mniejszej średnicy, był krótszy.
Stabilizator pionowy miał mniejsze wymiary, a ster kierunku nie posiadał wspomagania hydraulicznego. Ogólnie konstrukcja samolotu nie była radykalnie bardziej zaawansowana od ówczesnych samolotów. Zdecydowano się na użycie rozwiązań stosowanych w samolotach z napędem śmigłowym, aby ułatwić przejście do nowej technologii (samoloty odrzutowe były wówczas wielką niewiadomą). Wprowadzone, w stosunku do prototypu, zmiany nie wpłynęły na czas produkcji przyszłych egzemplarzy, ponieważ prototyp został zbudowany w całości ręcznie, bez specjalnej linii montażowej.
