Bristol Brabazon

Bristol Typ 167 Brabazon

Dane podstawowe
Państwo	Wielka Brytania
Producent	Bristol Aeroplane Company
Typ	samolot pasażerski dalekiego zasięgu
Konstrukcja	dolnopłat o konstrukcji metalowej
Załoga	6 – 12
Historia
Data oblotu	4 września 1949
Dane techniczne
Napęd	8 silników gwiazdowych Bristol Centaurus XX
Moc	2650 KM (1977 kW) (każdy)
Wymiary
Rozpiętość	70 m
Długość	54 m
Wysokość	15 m
Powierzchnia nośna	494 m²
Masa
Własna	65 820 kg
Startowa	290 000 kg (maksymalna)
Osiągi
Prędkość maks.	482 km/h
Prędkość przelotowa	402 km/h
Pułap	7600 m
Zasięg	8850 km
Dane operacyjne
Liczba miejsc
100
Użytkownicy
Wielka Brytania
Multimedia w Wikimedia Commons

Bristol Typ 167 Brabazon – brytyjski samolot pasażerski dalekiego zasięgu z okresu po II wojnie światowej.

Pod koniec grudnia 1942 roku w Wielkiej Brytanii utworzono specjalny komitet od nazwiska przewodniczącego zwanego Komitetem Brabazon, którego zadaniem było opracowanie założeń i wytycznych dla cywilnego transportu lotniczego po zakończeniu wojny na terenie Imperium brytyjskiego oraz uniezależnienia go od dostaw amerykańskich. Swoje założenia komitet ogłosił w 1944 roku ustalając, że do dalszego rozwoju lotnictwa cywilnego potrzebne będą samoloty pięciu typów, jako typ I określono samolot pasażerski dalekiego zasięgu, zdolny przewieźć 100 pasażerów na trasie Londyn – Nowy Jork bez lądowania.

Na podstawie rekomendacji komitetu w wytwórni Bristol Aeroplane Company rozpoczęto prace nad budową samolotu pasażerskiego dalekiego zasięgu, którego koncepcję oparto na projektach budowy ciężkiego tzw. 100-tonowego samolotu bombowego. Ten projekt otrzymał fabryczną nazwę typ 167. Miał to być samolot o konstrukcji metalowej, mogący przewieźć 100 pasażerów na trasie do 8000 km.

W listopadzie 1944 roku ostatecznie ustalono projekt samolotu, który otrzymał oznaczenie fabryczne jako typ 167 (numer 168 miała otrzymać wersja wojskowa tego samolotu). Według projektu był to samolot o konstrukcji całkowicie metalowej, dolnopłat, napędzany ośmioma silnikami, przy czym silniki były połączone w pary i całkowicie mieściły się w skrzydłach. Prototyp został ukończony 4 października 1947 roku.

Aby samolot mógł wystartować, należało przedłużyć pas startowy na lotnisku fabrycznym, więc pierwszy lot samolotu odbył się dopiero w dniu 4 września 1949 roku. Następnie przeprowadzono szereg lotów w celu otrzymania niezbędnych certyfikatów, co wymagało wykonania co najmniej 400 godzin lotów. Przed osiągnięciem jednak tego czasu w 1953 roku samolot został uszkodzony, zrezygnowano jego naprawy i dalszych prac nad nim.

Po zbudowaniu pierwszego prototypu rozpoczęto budowę drugiego, z tym że miano w nim zastosować tylko 4 silniki o mocy 7100 KM, zamiast dotychczasowych 8 silników o mocy 2650 KM. Prototyp nie został jednak zbudowany wobec zakończenia w 1953 roku prac nad tym typem samolotu.

Ostatecznie wyprodukowano tylko jeden samolot, który otrzymał nazwę Brabazon.

Samolot Bristol Brabazon był tylko prototypem, którego używano do lotów badawczych i próbnych, przez pilotów fabrycznych firmy Bristol Aeroplane Company.

Samolot Bristol Brabazon był dolnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. Kabiny zakryta, przedział pasażerski wyposażony w 100 miejsc. Napęd samolotu stanowiło 8 silników gwiazdowych o mocy 2650 KM, połączone w tandemy, w całości schowanych w skrzydłach. Każdy tandem napędzał dwa przeciwbieżne śmigła. Zbiorniki paliwa umieszczone były w skrzydłach. Podwozie trójkołowe chowane w locie.

• Jim Winchester: The Worlds Worst Aircraft - from Pioneering Failures to Multimillion Dollar Disasters. Londyn: The Grange Books, 2005, s. 18-19. ISBN 1-84013-752-5. (ang.).
• C.H. Barnes: Bristol Aircraft since 1910. Londyn: Putnam, 1964, s. 322-330. (ang.).
• Bohdan Arct: Samoloty świata. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1959. Brak numerów stron w książce